Financials hebben de komende jaren het meeste potentieel om hun dividend te laten groeien.
Dat zegt fondsbeheerder Bruno Springael van het ING Hoog Dividend Aandelen Fonds in gesprek met Fondsnieuws.
‘Financials stonden de afgelopen jaren massaal in de kijker. Ze werden terecht afgestraft vanwege de systeemrisico’s die ze meedroegen’, zegt hij. ‘En hoewel Portugal nu voor de nodige onrust zorgt, zijn de staartrisico’s naar onze mening flink afgenomen. Daarbij hebben veel banken en verzekeraars hun balansen goed opgeschoond en kunnen ze weer waarde creëren in de toekomst.’
Steilere yield curve
Door een combinatie van het voldoen aan strengere kapitaaleisen, een geleidelijk herstel van de economische groei en een steilere yield curve ontstaat er voor financials meer ruimte om hun winsten op te voeren en daardoor een hoger dividend uit te keren aan aandeelhouders.
‘In de Verenigde Staten zijn een aantal financials al begonnen met het verhogen van hun payout ratio. Ik verwacht dit op termijn ook te zien in Europa’, zegt de fondsbeheerder. Voorbeelden van financiële instellingen waarin het fonds belegd is het Amerikaanse JP Morgan en het Franse BNP Paribas.
Europese periferie
De verwachte dividendgroei geldt nadrukkelijk niet voor alle bedrijven in deze sector. ‘Je moet nog steeds zeer selectief zijn en elk bedrijf afzonderlijk beoordelen.‘ In de meeste banken en verzekeraars uit landen uit de periferie van Europa zal Springael niet snel beleggen. ‘Dat is een ander verhaal. Daar duurt het nog jaren voordat er schoon schip gemaakt is.’
Het fonds, dat bij voorkeur posities neemt in bedrijven voor een termijn van twee a drie jaar, zit na een onderweging nu weer neutraal in financials.
Sinds begin dit jaar staat het fonds op een winst van 10,39 procent. Het rendement over de afgelopen vijf jaar bedroeg gemiddeld 7,00 procent per jaar.
Dividendaandelen duur
Ondanks de sterke performance dit jaar denkt Springael niet dat dividendaandelen hun beste tijd hebben gehad. Sommige dividendaandelen zijn weliswaar duur, maar er zijn nog genoeg interessante uitwijkmogelijkheden.
‘Een deel van het beleggingsuniversum van het fonds bestaat uit de hoogst renderende aandelen. Dit is wat ik “bond proxies” noem, ofwel aandelen die dienen ter vervanging voor obligaties. Deze aandelen zijn gevoelig voor de lage rente en zijn behoorlijk duur geworden. Amerikaanse REITs en nutsbedrijven zijn hier voorbeelden van. Hier geld dat het feest wel voorbij is, ondanks de recente marktcorrectie.’
Een tweede categorie die Springael onderscheidt zijn de bedrijven die een stabiele dividendgroei laten zien. Dit zijn onder meer bedrijven die consumentenproducten maken als Unilever. ‘Deze zijn massaal gekocht vanwege hun lage volatiliteit en resultaatzekerheid. Vanuit waarderingsstandpunt zijn deze aandelen ook duur.’
Cyclische dividendaandelen
In deze twee categorieën heeft het fonds zich het afgelopen jaar iets teruggetrokken ten gunste van twee andere te onderscheiden categorieën binnen het beleggingsuniversum, namelijk financials en cyclische dividendaandelen.
Daarbij is volgens de manager het koerspotentieel voor Europese aandelen een stuk groter dan voor Amerikaanse. Op regioniveau is het fonds dan ook overwogen in Europa en onderwogen in de VS ten opzichte van de benchmark MSCI World Index.
Beleggen in cyclische aandelen brengt meer risico met zich mee, maar de fondsmanager stelt dat in de koers van cyclische dividendaandelen uit Europa een ‘aanzienlijke buffer’ is ingeprijsd voor negatief nieuws.
Bruno Springael beheert het wereldaandelenfonds samen met Herman Klein.