Als ‘overal’ risico’s opdoemen, waar zoeken beleggers dan een veilig heenkomen? Van staatsobligaties tot bitcoin: praktisch elke mogelijkheid passeerde maandag de revue tijdens het eerste deel van IO’s Fondsevent 2025.
Wat betreft de deelnemers aan het Fondsevent is vermogen het veiligst als het is belegd in aandelen. In ieder geval klapte de zaal het hardst voor Bernadette Wijnings, CEO van Semmie, die was uitgenodigd om die beleggingscategorie te promoten als dé veilige haven.
Aandelen wonnen het daarmee van staatsobligaties, bitcoin, private equity en zelfs goud, zo toonde een speciaal voor de gelegenheid geïnstalleerde decibelmeter aan, die het volume van het applaus meette. Wijnings versloeg in deze ‘Asset Class Battle’ de dappere tegenstanders Jaap Teerhuis, senior rates strateeg van ABN Amro, Daniël Mol, presentator van de podcast Cryptocast, Jeroen Blokland (Blokland Smart Multi-Asset Fund) en Koen Ronda, hoofd private markten van IBS.
De vraag hoe te manoeuvreren temidden van risico’s stond vervolgens ook centraal in het podiumgesprek dat drie CIO’s na deze ‘battle’ hadden. Annemijn Fokkelman (foto, APG)
, Bob Homan (ING) en Han Dieperink (Auréus) brachten te berde dat risico’s er zijn om te beheersen, maar ook om gebruik van te maken. Op de vraag of er op korte termijn rampspoed te verwachten is, haalde Homan aan dat hij gedurende zijn carrière vier recessies heeft meegemaakt, ‘maar ik hoorde er in die jaren minstens dertig voorspeld’. Bovendien leren beleggers bij, vindt hij: ‘Ik zie in ieder geval ze in moeilijke tijden eerder dan voorheen denken aan de mogelijke kansen die schuilen in volatiliteit, dan dat ze in de reflex om te vluchten schieten.’
Beveiligingscodes kraken
Dat er wel reden kan zijn voor een vluchtreflex, al dan niet richting ‘veilige havens’, werd overigens niet ontkend. Het Fondsevent opende ook met dagvoorzitter Rens de Jong die zich in een imaginaire Situation Room online liet briefen over ‘de toestand in de wereld’. Vier deskundigen schetsten in een notendop de gevaren van wat mensen elkaar momenteel allemaal aandoen en wat ze de aarde aandoen. Plus de bedreigingen die voortkomen uit de technologische oplossingen die we met elkaar verzinnen. Zo waarschuwde de Delftse hoogleraar Deborah Nas voor de komst van ‘quantumcomputers die straks elke beveiligingscode kunnen kraken’.
Wat dan te denken van financiële markten die in deze omgeving koerswinst op koerswinst stapelen? Aandelen, goud, bitcoin… ? Dieperink (foto) 
ziet veel overeenkomsten met patronen uit het crisisjaar 1998, zei hij. ‘Maar helaas, alleen achteraf kun je beoordelen of we nu met een bubbel te maken hebben of niet.’ Homan wees nogmaals op het - blijkbaar inherente - optimisme van beleggers. ‘Heel goed mogelijk dat er correcities zullen volgen, maar ik zie dat beleggers steeds sneller zeggen: het komt wel weer goed. Kijk naar de covid-crisis: de markten bereikten hun dieptepunt nog voor het moment dat Nederland voor het eerst op slot ging. Heel snel daarna, terwijl de crisis zich dus nog eigenlijk moest voltrekken, namen beleggers alweer een voorschot op het herstel.’
Lange termijn
Een lange horizon kan daar ook mee te maken hebben, zo was af te leiden uit het antwoord van Fokkelman op de vraag wat een grote pensioenbelegger doet met bijvoorbeeld de huidige politieke ontwikkelingen in de VS. Dagvoorzitter De Jong wilde weten of pensioenfondsen nu zeggen: we kunnen wel even wat minder beleggen in de VS. Maar zo ‘eenvoudig’ is dat niet, zei Fokkelman. ‘Goed bestuur van een pensioenfonds omvat een langetermijnvisie op de risico’s en rendementen van het beleggingsbeleid. Wij hanteren een periode van vijftien jaar. Elke drie jaar evalueren we die visie, en daarnaast kijken wij als uitvoerder wel dagelijkse naar de beleggingen, maar niet met de strategische blik.’
Specifiek over nú beleggen in de VS zei ze: ‘Het veranderde economische beleid kan leiden tot accentverschillen, maar houd er rekening mee dat wij 600 miljard euro beleggen. Daarmee moeten we wel wereldwijd beleggen, dat kun je niet allemaal dicht bij huis kwijt.’
Van een massale beweging richting veilige havens is dus ook bij pensioenfondsen geen sprake. Laat staan richting ‘veilige haven’ bitcoin. Daar was Fokkelman kort over: ‘Dat zullen wij nooit doen. Een pensioenfonds heeft kasstromen nodig.’
Slopen
De ontwikkelingen in de Verenigde Staten kwamen ook nog aan de orde bij de vraag wat een katalysator zou kunnen zijn die ‘de volgende crisis’ dichtbij brengt. Homan (foto) 
zei daarop benieuwd te zijn naar het effect ‘op de langere termijn’ van het beleid van Donald Trump. De invloed die de president wil hebben op het rentebeleid van de Fed, is daar in zijn ogen karakteristiek voor. ‘Men is bezig met het slopen van meerdere financiële instituten en instellingen. Hoe pakt dat uit op de lange termijn? Wat doet dat met het vertrouwen op de financiële markten? Het antwoord op die vraag kan grote invloed hebben op wat er gaat gebeuren.’