De goudprijs bereikte vorige week voor de eerste keer de 1.500 euro per ounce en komt hiermee in de buurt van de symbolische kaap van 50.000 euro per kilo. Deze stijging vertaalt de vrees van de markten, ongeacht of het gaat om de Covid-19-epidemie, de beurswaarderingen die steeds meer onder spanning komen of de talrijke haarden van (geo)politieke spanningen: de Brexit, de Amerikaanse verkiezingen, Iran, … Dat schrijft Puilaetco.
De beleggers aarzelen des te minder om te kiezen voor goud, aangezien de lage of zelfs negatieve rente zijn opportuniteitskost vermindert (dat wil zeggen de rente die een andere belegging zou hebben opgebracht).
De fysieke ETF’s (passieve fondsen) op goud zijn bijzonder gegeerd. Ze worden even gemakkelijk verhandeld als aandelen op de beurs, maar worden gewaarborgd door fysiek goud dat in een kluis wordt bewaard door de emittent van het ETF, dit alles tegen lagere kosten.
Alleen al in januari hebben deze ETF’s 62 ton goud aangekocht, i.e. goed voor meer dan 3 miljard dollar. Dit brengt het totaal op 2.947 ton, een record. Historisch gezien, is deze vraag van de beleggers via ETF’s de meeste volatiele en heeft ze de grootste impact op de goudprijs. Zo stijgt de koers van het gele metaal traditioneel wanneer de beleggers panikeren en de financiële markten dalen.
Volgens de gegevens van de World Gold Council laat een belegging van 2 à 10 procent van zijn portefeuille in goud toe om de risico-rendementsverhouding te maximaliseren.
Dit betekent niet dat goud beter presteert dan aandelen, maar dat zijn koerscycli toelaten om de globale volatiliteit van de portefeuille te verlagen.