De MSCI China Index is dit jaar met meer dan 30 procent gedaald tot zijn laagste punt. Dat gebeurde nadat president Xi ingrijpende veranderingen had aangekondigd in de manier waarop sommige bedrijven worden gereguleerd.
Robin Parbrook van Schroders verwoordt het als volgt in een recente paper: ‘Het is moeilijk te zeggen, want we weten niet wat er nog gaat gebeuren. Maar de dalingen zijn gerechtvaardigd omdat we te maken hebben gehad met een veel draconischer en harder regelgevingsklimaat dan we hadden verwacht.’
‘Maar vergeet niet dat Chinese aandelen in februari en maart behoorlijk schommelden, toen er sprake was van zeepbelachtige waarderingen, vooral in de internet- en biotechsector. Zelfs zonder alle huidige toestanden leken die sectoren toch erg kwetsbaar voor een correctie.’
Parbrook stelt dat er duidelijk sprake is van een grote correctie in aandelen. Kijk maar naar Alibaba, waarvan de koers gehalveerd is ten opzichte van het hoogtepunt. Het ergste is waarschijnlijk achter de rug, maar een eventuele opleving zal waarschijnlijk afgeremd zijn. En naar verwachting zullen er nog meer aankondigingen volgen.
President Xi en de Chinese Communistische Partij zeggen dat ze de vastgoedprijzen en de kosten van de gezondheidszorg omlaag willen krijgen.
‘De meeste aandelen in China worden niet noodzakelijkerwijs als staatsbedrijven beschouwd, maar ze zijn wel schatplichtig aan de staat en zullen zich dus inzetten voor het gemeenschappelijke doel. Wij zijn dan ook vrij voorzichtig met sectoren die duidelijk bijdragen aan het behalen van de beleidsdoelstellingen voor gemeenschappelijke welvaart.’
Pieter Van Neste van Truncus geeft de volgende inzichten: ‘dient de Europese investeerder zich te laten afschrikken door deze actie van de Chinese en Amerikaanse overheid? Het antwoord is duidelijk ‘neen’. Het achterliggende verhaal van het immense groeipotentieel is intact en is niet veranderd.
Het gegeven van een Chinese overheid die ingrijpt indien ze dit nodig vindt en de handelsoorlog tussen China en de Verenigde Staten zijn geen nieuwe gegevens, maar wij Westerlingen moeten eigenlijk toegeven dat we het Chinese denken niet begrijpen. Dat wij van hieruit niet kunnen inschatten waarom de Chinese overheid bepaalde beslissingen neemt, wat hun drijfveren zijn en vooral wat hun volgende stappen zullen zijn.’
Van Neste besluit: ‘Waar de Europese investeerder nood aan heeft, is inzicht van lokale mensen: van mensen die opgegroeid zijn in China, die daar leven, die de binnenlandse pers volgen en die dicht bij de lokale bedrijfsleiders staan. Mensen die de Chinese manier van denken van zowel bedrijfsleiders als overheidsfunctionarissen begrijpen.’