masters_voice.png

De alsmaar dalende rente geeft dividendfondsen de wind in de zeilen. Is dat de waan van de dag of gaat het om een structurele trend? In de nieuwe rubriek ‘His masters voice’ de visie van de experts van DWS Top Dividende, Kempen Global High Dividend en Hoofbosch.

De drie fondsmanagers, respectievelijk Ivo Weinöhrl, Jorik van den Bos en Martien van Winden, zijn het erover eens dat dividendaandelen meer in trek zijn dan ooit tevoren, maar zij zijn het oneens over de vraag of de populaire defensieve aandelen overgewaardeerd zijn en daarom extra gevoelig voor een correctie.

Martien van Winden, oprichter en beheerder van Hoofbosch fonds:

‘Vroeger leerden we bij Robeco de yieldratio. Als je dividend- en obligatierendement door elkaar deelt, dan kan het theoretisch onder de 1 komen, maar in de praktijk niet. Nu is het 0,2. Aandelen zijn sinds 1602 niet meer zo goedkoop geweest in vergelijking tot obligaties. Die mismatch kent vele vaders, maar de dominantie van passieve indexbeleggers is er één van. Want die doen geen huiswerk.’

‘Wij zeggen altijd: je kunt winst manipuleren, hetgeen in de praktijk ook gebeurt, maar met de cash out van winst kun je dat niet doen. Dat is een keiharde maatstaf. Als je de meest solide bedrijven weet te selecteren, dan zit je altijd goed. Neem Johnson & Johnson, die hebben 40 miljard dollar in kas en betalen hoe dan ook uit, óók als ze verlies lijden.’

‘De opvatting dat de waarderingen voor dergelijke bedrijven te hoog zijn is onzin. Daar is helemaal geen sprake van. Nestlé is nooit overgewaardeerd geweest en Lindt & Sprüngli ook niet. Het aandeel van deze Zwitserse chocoladefabrikant kost 40 keer de winst. Is dat extreem duur? Nee hoor, de winst stijgt 10 tot 20 procent per jaar. En bovendien: er is ook nog nooit een chocoladefabrikant in de wereld failliet gegaan. Dus of iets duur is, is relatief. Zo kan een bedrijf met 5 keer de winst juist wel duur zijn. Of dat zo is, hangt bij voorbeeld af van de vraag of er sprake is van pricing power. Kortom, je moet je huiswerk doen.’

‘We leven nu, net als rond 1900 en de jaren dertig van de vorige eeuw, weer in een periode van deflatie. De rente kan heel goed, gedurende een lange periode naar extreem lage, en negatieve niveau’s dalen. De beste hedge tegen die ontwikkeling zijn dividendaandelen van solide bedrijven. Wij denken dat het daarom heel goed mogelijk is dat institutionele beleggers op enig moment switchen van de laag renderende en extreem gevaarlijke staatsobligaties naar dividendaandelen. Wij achten die veiliger dan het staatspapier van vrijwel alle landen, met uitzondering misschien van Zwitserland en Nederland.’

Jorik van den Bos, fondsmanager van Kempen Global High Dividend Fund:

‘Inderdaad, door de lage rente is de interesse voor defensieve dividendaandelen fors toegenomen. Dividendaandelen uit sectoren als consumentengoederen of gereguleerde nutsbedrijven zijn door beleggers gekocht als alternatief voor andere categorieën die nauwelijks tot geen direct rendement meer opleveren. Ook beleggers die op zoek zijn naar lage volatiliteit aandelen of selecteren op basis van de factor momentum komen bij dezelfde groep aandelen uit.’



‘De populariteit van deze “defensieve” dividendaandelen heeft geleid tot het oplopen van de waardering en afname van het dividendrendement. Wij vinden dan ook dat het waarderingsrisico fors is  toegenomen. De vraag die wij ons stellen is of deze aandelen nog wel bestempeld kunnen worden als defensief. Als je het verleden bestudeert, dan lijkt een normalisering van de waarderingsverschillen op enig moment waarschijnlijk. Met andere woorden: pas op voor DDD: “Dure Defensieve Dividendaandelen” zoals dit plaatje laat zien.’



‘Wat apart is dat is dat voor veel cyclische bedrijven een recessie is ingeprijsd. Deze aandelen zijn dan ook fors in koers gedaald, waardoor de waardering attractief is. Bovendien bieden ze een aantrekkelijk dividendrendement. In geval van een recessie zullen de winsten van deze bedrijven verder onder druk komen te staan, maar dat reflecteert de waardering nu al. Aan de andere kant geeft de waardering van veel defensieve- en groeiaandelen daarentegen juist aan dat de markt zich geen zorgen maakt over een recessie. Maar als er een recessie komt, dan komen de winsten van de bedrijven onder druk te staan en is ook een aanzienlijke correctie denkbaar.’

Ivo Weinöhrl, co-manager van DWS Top Dividende:

‘Beleggen in dividendaandelen is geen tijdelijke trend, maar een bewezen defensieve strategie. Bovendien is het een strategie die aantrekkelijker is dan ooit tevoren. Dat komt doordat meer dan 1.000 miljard dollar aan schuldpapier met een negatieve rente uitstaat. En dat is een situatie die naar onze overtuiging langere tijd kan aanhouden. Dit heeft gezorgd voor een relatief forse instroom in meer risicovolle segmenten zoals bedrijfsobligatie- en high-yieldfondsen. Maar ook het aantrekkelijke dividendrendement op aandelen staat vol in de belangstelling.’

‘Deze strategieën zijn niet alleen populair vanwege het gebrek aan alternatieven. Dividenden die herbelegd worden hebben in het verleden altijd een goed rendement opgeleverd. Daarbij speelt ook de lage inflatie mee, als de matige economische groei en de verwachting dat de yields onder zware druk blijven staan. Dat maakt dat dividend een groter deel zal uitmaken van het totaalrendement.’

‘Maar let op, het simpelweg opnemen van aandelen met een ‘hoog’ dividend is onvoldoende om onze voorzichtige beleggingsdoelstellingen te halen. Het is belangrijk om de dividendratio in de gaten te houden. Een hoge dividendratio kan betekenen dat bedrijven minder ruimte hebben om het dividend verder te laten stijgen. De huidige ratio’s variëren enorm per sector in Europa, en in de Verenigde Staten hebben we de laatste drie jaar een sterke groei gezien van dividendbetalingen.’

We focussen ons dan ook op bedrijven die hun dividend juist kunnen laten groeien over een langere periode. Dat zijn bedrijven van hoge kwaliteit met een sterke balans, en die een hoge kasstroom kunnen genereren in een klimaat van lage groei. Zulke aandelen zijn er weliswaar in vele sectoren, maar volgens ons vooral in gezondheidszorg, telecom en technologie.’

 

Author(s)
Categories
Access
Limited
Article type
Article
FD Article
No