Het is voor verzekeraars een geschikt moment om de allocatie naar meer risicovolle categorieën in het spectrum van vastrentende waarden selectief uit te bouwen. Minder liquide beleggingscategorieën zoals Nederlandse hypotheken, staatsgegarandeerde leningen en MKB-leningen zijn aantrekkelijke alternatieven.
Dat zegt Frank Meijer (foto), hoofd Alternative & Private Fixed Income bij Aegon Asset Management (AM), tijdens de webinarserie “The Asset Management for Insurers Insight”.
Onder de deelnemers leeft echter de vraag in hoeverre illiquide beleggingen juist nog een klap te verwerken hebben. Meijer sluit dit niet uit, maar hij benadrukt dat de dynamiek van vraag en aanbod van illiquide beleggingen niet te vergelijken is met die van liquide beleggingen.
‘Bij liquide beleggingen zie je over de hele linie uitstroom. In sommige gevallen gaat het om gedwongen verkopen, bijvoorbeeld om de cashpositie te vergroten.’
Het doorgaans minder volatiele karakter van illiquide beleggingen maakt dat ze bij uitstek passen binnen de strategische asset allocatie van een langetermijnbelegger, zoals een verzekeraar. Maar dat inzicht is niet nieuw, benadrukt Meijer.
‘Voor verzekeraars nam de noodzaak om uit te kijken naar alternatieven voor staatspapier in de laatste jaren alleen maar toe. Het is begonnen met de eerste ingreep van de ECB. De rente is uiteindelijk zodanig omlaag geduwd dat deze negatief werd en dat is niet houdbaar voor verzekeraars.’
Een beter rendement op geïnvesteerd kapitaal en een hogere relatieve yield waren de belangrijkste drijvers voor de gang naar alternatieve vastrentende waarden. Aegon AM verwacht dat dit aanhoudt, omdat illiquide beleggingscategorieën nog altijd aantrekkelijke, voor risico gecorrigeerde rendementen bieden.
Erik Leseman, hoofd Investment Management bij Aegon Nederland, beaamt dat illiquide beleggingen hun waarden in termen van stabiliteit tot nu toe hebben bewezen. ‘In de recente turbulente periode heeft de stabiliteit van illiquide vastrentende activa bijgedragen aan het verzachten van een deel van de volatiliteit op de openbare liquide markten.’ Hij geeft daarnaast aan dat voor de portefeuille van de verzekeraar de huidige opbrengsten nog altijd geherinvesteerd worden in Nederlandse hypotheken.
Meijer meent dat een allocatie naar Nederlandse hypotheken vanuit het perspectief van stabiliteit nog altijd interessant is voor verzekeraars. ‘Nederlandse hypotheken bieden momenteel een yield van circa 200 basispunten boven de swaprente. Het kapitaalbeslag voor deze beleggingen onder Solvency II is bovendien laag. Daarmee past het goed in de doelstelling van verzekeraars om hun balans te optimaliseren.’
Een andere assetcategorie die interessant is vanuit een stabiliteitsperspectief, is staatsgegarandeerde leningen. Met de ruime overheidssteun ligt het voor de hand dat er niet alleen meer obligaties worden uitgegeven, maar ook meer van die door de staat gegarandeerde leningen.
Aegon AM bekijkt deze categorie vanuit een breed perspectief. Naast leningen die zijn uitgegeven door overheden zelf, wordt ook gekeken naar leningen met een overheidsgarantie die zijn uitgeven door bedrijven.
In Europa verschillen de ratings voor de verschillende overheden echter zeer fors. Meijer vertelt hoe zich dit vertaalt naar het risicoprofiel van de leningen. ‘Het is belangrijk om te beseffen dat er bij deze leningen sprake is van het zogenoemde “double recourse”-mechanisme.’
Dit betekent dat een lening met een staatsgarantie een dubbele bescherming heeft. Mocht het bedrijf cq het project stranden, dan staat de overheid garant. Maar als de overheid in nood zou komen, dan heeft de lening nog steeds het project als onderpand. Toch zorgt dit er ook voor dat zo’n lening soms een lager rendement biedt dan een staatslening van die overheid. Dit gebeurt vooral bij landen met een lagere kredietwaardigheid.
‘Bij landen met een AAA- of AA-rating is dat niet zo en geeft een lening een hoger rendement. De reden hiervoor is dat de lening illiquide is en dat een belegger daarvoor een vergoeding wil hebben. Aegon AM focust zich voornamelijk op het segment met een betere rating’, vertelt Meijer.
Ook vanuit het perspectief van relative value bieden illiquide beleggingen uitkomst voor verzekeraars. Ondanks de economische onzekerheid liggen volgens Meijer de beste mogelijkheden hiervoor in leningen aan het Europese midden- en kleinbedrijf.
‘Vooralsnog zijn verrassend veel MKB-ers in bedrijf, in sommige gevallen zelfs vergelijkbaar met de normale situatie. Natuurlijk zijn de verschillen per sector groot, maar houdt er rekening mee dat de hardst geraakte sectoren, zoals hotellerie en luchtvaart, niet tot het MKB worden gerekend. Voor andere sectoren zien de verliezen er anders uit en dat dit op langere termijn meevalt. Het is minder erg dan wat we nu in het nieuws zien.’
Voor de leningen waarin Aegon AM belegt, geldt bovendien dat deze standaard voor de helft gegarandeerd worden door het European Investment Fund. Tijdelijk is deze garantie zelfs verhoogd naar 80 procent. Hiermee komt het risicoprofiel volgens Meijer overeen met dat van senior debt, dat hoger in de rangorde staat bij faillissement. ‘Dan is een yield van 10 procent wel erg hoog’, rekent hij voor.
MKB-leningen kennen nog een ander verschil met senior corporate debt dat ze tot een goede langetermijnbelegging maakt. ‘De kern van het risico in corporate debt zit in problemen bij aflossing of herfinanciering. Bij MKB-leningen is er sprake van een amortisatieschema, waarbij het doel is om de schuld geleidelijk af te lossen in plaats van een volledige afbetaling aan het einde van de looptijd. Hierdoor is er gedurende de looptijd meer flexibiliteit en dat kan in een situatie zoals nu juist belangrijk zijn. Voor de Aegon-pool hebben wij tot nu toe geen aanvragen voor uitstel van betaling binnen gekregen.’