Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) waarschuwt dat de snelgroeiende markt voor private credit nauwlettender moet worden onderzocht door regelgevers. Vooral de liquiditeitseisen van fondsen en de kwaliteit van onderliggende leners vormen volgens het IMF zorgwekkende aspecten.
‘De snelle groei van dit ondoorzichtige en sterk onderling verbonden segment van het financiële systeem kan financiële kwetsbaarheden vergroten, gezien het beperkte toezicht’, stellen adviseurs van het IMF in een onderzoek dat deze week werd gepubliceerd.
Het IMF dringt er bij regelgevers op aan om een actievere rol te spelen en meer robuuste openbaarmaking te eisen van deelnemers op de markt om risico’s nauwkeuriger te kunnen analyseren. Het stelt voor om rapportagevereisten te verbeteren en toezichtssamenwerking over grenzen en sectoren heen te creëren.
De markt voor particuliere kredieten, waar gespecialiseerde niet-bancaire financiële instellingen zoals beleggingsfondsen lenen aan zakelijke leners, overschreed vorig jaar wereldwijd de 2.100 miljard dollar aan activa. Driekwart van de leningen bevindt zich in de Verenigde Staten, waar het marktaandeel de niveaus van gesyndiceerde leningen en hoogrentende bedrijfsobligaties nadert.
Zie onderstaande grafiek voor de ontwikkeling van het rendement van de beleggingscategorie private credits.
Andere beleggingscategorieën voorbijstreven
Private credit leverde hoge rendementen met, naar wat lijkt, een relatief lage volatiliteit
Hoewel deze vorm van langetermijnfinanciering aanzienlijke economische voordelen heeft, waarschuwt het IMF voor de risico’s van de verschuiving van gereguleerde banken naar de minder transparante private kredietmarkt.
Gebrek aan waarderingen, onduidelijke kredietkwaliteit en complexe onderlinge verbindingen tussen particuliere kredietfondsen, private-equityfirma’s, commerciële banken en investeerders vormen potentiële risico’s voor het bredere financiële systeem, aldus het IMF.
Hefboom
Een van de hoofdzorgen van het IMF is de hogere hefboomwerking die wordt gebruikt door kleine en middelgrote leners in de private kredietmarkt. Het is volgens de onderzoekers onbekend wat er gebeurt met de leningen in economisch zware tijden. ‘Als de leningen mislukken, kan dat problemen opleveren voor institutionele beleggers die geld hebben geïnvesteerd in de activa’, aldus het rapport.
In een ernstige neergang zou de kredietkwaliteit scherp kunnen verslechteren, wat leidt tot wanbetalingen en aanzienlijke verliezen. Ondoorzichtigheid kan het moeilijk maken om deze verliezen te beoordelen. Banken zouden de leningen aan particuliere kredietfondsen kunnen beperken, retailfondsen kunnen te maken krijgen met grote terugbetalingen, en particuliere kredietfondsen en hun institutionele beleggers kunnen liquiditeitsdruk ervaren.
Een significante onderlinge verbondenheid kan van invloed zijn op de openbare markten, aangezien verzekeringsmaatschappijen en pensioenfondsen gedwongen kunnen worden om meer liquide activa te verkopen.
Het IMF wijst op de “ernstige datagaten” die het monitoren van kwetsbaarheden over financiële markten en instellingen bemoeilijken. De snel groeiende private kredietsector heeft nog nooit een ernstige neergang meegemaakt op zijn huidige schaal, en veel risicoverlagende maatregelen zijn nog niet getest.
De private leningen worden volgens het IMF zelden verhandeld en kunnen daarom niet worden gewaardeerd met behulp van marktprijzen. In plaats daarvan worden ze vaak alleen per kwartaal gewaardeerd met behulp van risicomodellen.
‘Zonder beter inzicht in de prestaties van onderliggende kredieten, zouden deze bedrijven en hun toezichthouders verrast kunnen worden door een dramatische herclassificatie van kredietrisico’s binnen de activaklasse’, aldus het rapport.