De overheidsschuld blijft een groot probleem voor ontwikkelde economieën en zal dan ook een agressief monetair beleid voorkomen. Dit zou uiteindelijk de waarderingen van riskantere activaklassen moeten ondersteunen. Dat zegt Marie Owens Thomson in een gesprek met Investment Officer.
‘Globalisering heeft twee miljard mensen uit de armoede gehaald, met een middenklasse die nu het grootste deel van de wereldbevolking vertegenwoordigt’, zegt het hoofd onderzoek en strategie bij Indosuez Wealth Management.
‘De huidige frustratie is dat de rijkere delen van de bevolking hebben sterk geprofiteerd van het beleid en dat de ongelijkheid groter is geworden. Maar over het algemeen is de situatie in de ontwikkelde landen nog altijd veel beter dan die in veel ontwikkelingslanden.’
Amerikaanse overheersing
In dit verband benadrukt Owens Thomsen dat zij nog steeds grotendeels deel uitmaakt van de groep economen die geloven dat internationale handel belangrijk is voor het behoud van onze economische gezondheid. ‘De vier economen die er niet in geloven, werken allemaal voor het bestuur van Trump’, zegt ze met ironie. Owens Thomson zegt in dat kader dat als twee miljoen banen in de productie in de Verenigde Staten ten gunste van China verloren zijn gegaan, tegelijkertijd benadrukt moet worden dat de internationale handel zes miljoen nieuwe banen heeft gecreëerd. ‘Deze vorm van relativiteit dringt vandaag de dag moeilijk door in het debat.’
Maar deze vorm van sociale ongelijkheid heeft volgens haar dramatische gevolgen gehad in de twintigste eeuw, tijdens de Grote Depressie van de jaren ‘30, die heeft geleid tot toenemend protectionisme en zelfs een wereldoorlog.
‘De uitdaging vandaag de dag is dat we de fouten uit het verleden niet herhalen, hoewel de situatie nu veel minder dramatisch vandaag met importtarieven die een fractie zijn van wat ze indertijd waren. Zolang de groei van de internationale handel positief blijft, zullen we een economische depressie kunnen vermijden’, zegt Owens Thomson. In deze context opereert Europa toch nog vooral met een attitude van openheid naar de internationale handel. ‘Dat is een situatie waarvan dit continent zou kunnen profiteren als de andere grote economische blokken zich juist positioneren voor een conflict.’
Dollar als extern wapen
Marie Owens Thomsen benadrukt dat op dit moment alles kan veranderen als de grote economieën de globalisering de rug zouden toekeren. ‘De Verenigde Staten zijn daarbij de hoofdschuldige. Zij gebruiken de dollar als een extern wapen. Na verloop van tijd, zullen andere regio’s proberen daarvan weg te komen door minder van het Amerikaanse schuldpapier te kopen. Maar het is onwaarschijnlijk dat ze daarmee van de een op de andere dag beginnen, omdat ze dan het risico lopen veel geld te verliezen.’
Schuld is vandaag een wereldwijd fenomeen, zowel in ontwikkelde- als in de opkomende landen, alsook in het bedrijfsleven. Landen met een grote buitenlandse schuld lopen het grootste risico, maar dit is niet het geval voor China, waar het grootste deel van de schuld binnenlands gefinancierd is. Op mondiaal niveau zijn de Verenigde Staten goed voor bijna een derde van de totale schuld (20 biljoen dollar op een totaal van 64 biljoen dollar). Japan en de grote Europese landen (Duitsland, Italië, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk ) vertegenwoordigen respectievelijk 20% en 16%, vertelt Owens Thomson.
Financiële markten
Voor 2019 verwacht dr. Marie Owens Thomsen een verdere vertraging van de wereldwijde groei tot 3,2% in 2019 en van 3% in 2020. ‘De winstgroei blijft positief, maar de trend is er wel een van een vertraging. Maar dit rechtvaardigde echter niet de daling van de prijzen die we aan het einde van vorig jaar hebben gezien.’ Ze voegt er echter aan toe dat politiek-economische onzekerheden, zoals merkt echter op dat de oorzaken, internationale handel, Brexit en Italië het debat zullen blijven domineren.
‘Het monetaire beleid kan zijn doelstellingen niet meer vrijuit nastreven, nu er sprake is van een context van zeer hoge structurele schulden. Dat is weliswaar goed nieuws voor de financiële markten, omdat er de komende tijd niet veel renteverhogingen te verwachten zijn’, zegt Owens Thomsen. Zij rekent op twee renteverhogingen in de Verenigde Staten voor 2019, en één in Europa. ‘Maar ik zou niet verrast zijn als het wordt uitgesteld tot 2020.’