De beleggingsverliezen van de sector beginnen zichtbaar te worden, maar de sterke prestaties van de afgelopen jaren maken institutionele beleggers terughoudend om hun beleggingskoers te wijzigen. ‘Geen gemakkelijke situatie’, zegt het hoofd van Europa’s grootste pensioenorgaan. Institutionele beleggers, in Luxemburg en elders, zien de huidige complexe economische en politieke situatie met zorg tegemoet, niet met angst.
De paneldiscussie tussen vertegenwoordigers van de verzekerings- en pensioensector op de Alfi’s Global Distribution conferentie van vorige week maakte duidelijk dat, in een tijd waarin vastgoedbeleggingen onder druk staan van stijgende financieringskosten, instellingen nog grote aanpassingen in hun portefeuilles moeten doorvoeren, zoals het verhogen van hun blootstelling aan particuliere markten of vastrentende waarden.
Tot dusver heeft de sector dit jaar een ‘relatief klein’ bedrag van 184 miljard euro verloren, op zijn biljoenen aan activa, zei Matti Leppälä, secretaris-generaal bij PensionsEurope, Europa’s belangrijkste vereniging voor kapitaalgedekte pensioenen die 24 Europese nationale verenigingen groepeert die de pensioenen van meer dan 110 miljoen Europeanen en meer dan zeven biljoen euro aan activa dekken, in een discussie onder leiding van PwC-partner Steven Libby.
Comfortabel hoge dekkingsgraden
Leppälä presenteerde onlangs gepubliceerde statistieken van de Europese Centrale Bank waaruit blijkt dat de dekkingsgraad van pensioenfondsen gestegen is. Deze ratio geeft hun huidige financiële positie weer en drukt de verhouding uit tussen beschikbare activa en passiva. ‘Op dit moment, aan het eind van het tweede kwartaal van dit jaar, hadden de pensioenfondsen in de eurozone met 127 procent de hoogste on-record financieringsratio’s’, mede dankzij geweldige resultaten uit 2021.
‘Is dat de realiteit van pensioenfondsen? Niet per se. Je verliest geld, maar het lijkt alsof alles in orde is,’ zei Leppälä. “Dus enorme uitdagingen in wat te doen en hoe deze zaken te communiceren naar mensen, deelnemers of begunstigden, die steeds meer de risico’s van hun eigen pensioen dragen. Geen gemakkelijke situatie dus.’
Stabiele portefeuilles
Lombard International Assurance S.A.’s chief investment officer Europa, Andreas Meier, zei dat zijn bedrijf nog grote veranderingen moet doorvoeren. ‘Ik zou zeggen dat de strategische asset allocaties van de typische vijf of zes verschillende portefeuilles niet echt is veranderd. Nog niet.’
Meier presenteerde historische gegevens waaruit blijkt dat er geen duidelijke relatie is tussen inflatie en beursprestaties en wees erop dat de S&P 500 in de afgelopen 22 jaar slechts vijf jaar negatieve absolute prestaties heeft gehad.
Meer private equity
In termen van activa-allocatie zei Leppälä dat zijn sector ‘veel verkopen in private equity heeft gezien, met goede winsten’. Maar hij zei ‘geen drastische veranderingen in de assetallocatie’.
Meier zei dat Lombard in totaal ongeveer 15-16 procent penetratie heeft in particuliere markten in haar beleid. ‘De reden is waarschijnlijk dat de beleggingshorizon van levensverzekeringen, wanneer je ze gebruikt als beleggingsinstrument, meer dan 10 jaar is, waardoor je de lange breedte en het geduld hebt dat je nodig hebt voor dit soort activaklassen.’ Hij benadrukte dat dit niveau in de afgelopen drie jaar is bereikt ‘niet als reactie op de recente crisis.’
Hij zei dat er een verschuiving heeft plaatsgevonden in waar de particuliere vermogensbeleggingen naartoe stromen, waarbij de afgelopen drie jaar vastgoed de overhand had. ‘Dit is sinds een paar maanden veranderd. Raad eens waar het nieuwe doel is voor particuliere marktfondsen: Het is private schuld.’
Gematigd enthousiasme
Leppälä legde uit dat pensioenfondsen de afgelopen jaren nogal veel gebruik hebben gemaakt van private marktbeleggingen vanwege het lage renteklimaat. ‘Alternatieven zoals vastgoed zijn volgens mij traditioneel heel goed voor pensioenfondsen,’ zei hij. ‘Ze zijn ook goed als indekking tegen inflatie en als infrastructuur.’ Hij temperde zijn opmerkingen door te wijzen op uitdagingen in deze markt, waarbij sommige activa in veel delen van Europa hoog gewaardeerd worden. ‘We zien al enkele verschuivingen, zoals in de regio Stockholm, ik denk dat de prijzen aan het dalen zijn.’
Meier wees erop dat hij ziet dat vermogensbeheerders tactische wijzigingen aanbrengen, bijvoorbeeld grotere spelers zijn twee tot drie procent onderwogen in Europese aandelen. Hij legde uit dat de ontbrekende investeringen doorgaans worden overgeheveld naar 10-jarige vastrentende instrumenten, wat hij als ‘opmerkelijk’ omschreef, aangezien ‘we pas zijn begonnen met rendementsstijgingen en de verschuiving van de curve.’
De ESG-regels op orde krijgen
Wat duurzaam beleggen betreft, zien beide panelleden een probleem in de opzet van de wetgeving. Meier van Lombard zei dat hij de ESG-regelgeving al tientallen keren heeft gelezen. ‘Ik begrijp waarom veel mensen het nog steeds niet snappen’, zei hij. ‘Hoe kun je dit soort regelgeving opstellen voor zo’n belangrijk onderwerp, waarbij je de wereld wilt veranderen?’
Leppälä viel hem bij en zei dat ESG belangrijk is voor risicobeheer. ‘We hebben een regelgevingskader en toezichthouders nodig die dit ondersteunen, maar het niet te ingewikkeld en contraproductief maken’, zei hij. ‘Het is echt verbijsterend hoe sommige van deze Europese regelgeving eigenlijk speelt en hoe complex ze is.’
Iedereen wil betere regelgeving, merkte hij op, en hij voegde eraan toe: ‘Maar duurzame financiering is net zo belangrijk als elke andere regelgevingskwestie voor de financiële markten, en deze kwestie is volgens mij sneller en sterker geworden dan wat ik me althans herinner op elk niveau.’
Dit artikel verscheen eerder op investmentofficer.lu.