Blackrock wil meer klanten ‘in de volle breedte’ bedienen. Dat realiseren is een van de verantwoordelijkheden van Jacob de Wit, sinds een half jaar hoofd institutioneel voor Nederland en de Nordics. Investment Officer sprak met hem over zijn carrière, duurzaamheid, pensioenfondsen en anti-Amerikaanse sentimenten.
Hij wilde echt iets anders doen. In september 2023 vertrok Jacob de Wit als bestuursvoorzitter van de Nederlandse fiduciair manager Achmea Investment Management. ‘Ik had altijd gezegd dat acht jaar een mooie periode is voor een dergelijke functie. Bovendien wilde ik graag meer tijd besteden aan een aantal uitdagingen op het persoonlijke vlak die toen speelden. Het was in ieder geval een goed moment om het stokje door te geven.’
Na ongeveer een jaar begon het weer te kriebelen. De Wit heeft ruime ervaring als portefeuillebeheerder en daarna als bestuurder. ‘Maar nu wilde ik in plaats van eenzelfde rol, echt iets anders doen.’ Daarnaast ambieerde hij een internationale onderneming, kwalitatief hoogwaardig en volledig geöriënteerd op vermogensbeheer, dus geen onderdeel van een bank of verzekeraar.
Blackrock voldeed aan die voorwaarden, vond De Wit. Wat houdt ‘kwalitatief hoogwaardig’ dan precies in? ‘Ik ben ondanks de bestuurlijke rollen altijd iemand gebleven van de inhoud, maar ik kan je vertellen dat er hier, op elk onderdeel, elk aspect van het vak dat je maar kunt verzinnen, mensen rondlopen die er meer van weten dan ikzelf. En waar ik dus iets van kan leren.’
Klanten: meer doen met minder partijen
Zijn functie is nieuw gecreëerd, passend bij een strategische trend waar Blackrock sterker op inzet. ‘We zien bij klanten een beweging om het aantal partijen waarmee activiteiten worden ontplooid terug te brengen, en tegelijkertijd met die kleinere selectie juist méér samen te gaan doen’, legt De Wit uit. ‘Daar willen we graag bij aansluiten. Het idee is de banden met klanten aan te halen, te verdiepen en te verbreden met aanvullende diensten. ‘Whole portfolio solutions’, noemen we het.’
Het gaat om een reeks van diensten en producten: van technologie (Aladdin, Preqin, Efront) tot allerlei vormen van outsourcing, en van ETF’s tot beleggingen in private markten. Die laatste tak van sport is nieuwer voor De Wit, maar hij noemt het ‘razend interessant’ dat Blackrock daar zwaar op inzet.
Vertrek uit Net Zero-initiatief
In januari kwam Blackrock onder vuur te liggen van ngo’s - en een enkel pensioenfonds - toen de assetmanager bekendmaakte uit het Net Zero Asset Manager-initiatief te stappen. Voor Europese klanten zou het besluit echter geen gevolgen hebben, stelde de onderneming toen. De Wit bevestigt dat nu nog eens: ‘De ambities van al onze grootste Europese klanten zijn hetzelfde gebleven: die streven naar net zero. En Blackrock kan net zoals voorheen die ambitie ondersteunen, in de volle breedte, met alle middelen en technieken die voorhanden zijn. Niet voor niks beheren we momenteel ongeveer duizend miljard dollar aan beleggingen in duurzame of aan duurzaamheid gerelateerde producten.’
IO: In meest recente publieke brief van Blackrock-CEO Larry Fink komt het woord duurzaamheid niet (meer) voor. Hoe is dat hiermee te rijmen?
De Wit: ‘Ik snap dat je die vraag stelt. Maar kijk naar onze economische scenario’s en wij zien de energietransitie nog steeds als een van de vijf megakrachten die de economie de komende jaren vormgeven, en die bedrijven en markten zullen sturen.’
Naast discussies over duurzaamheid zou Blackrock ook te maken kunnen krijgen met de anti-Amerikaanse sentimenten die recent bij sommige beleggers de kop op steken.
‘We zien natuurlijk wat er gebeurt in de wereld en dat daarbij een aantal vragen wordt gesteld. Wat vinden we van Amerika? Wat vinden we van de onzekerheid in de wereld? Ik denk dat de hele samenleving daarmee bezig is en bijna elk krantenartikel gaat erover. Deze dynamiek creëert nu gewoon veel onzekerheid en beleggers houden niet van onzekerheid, ze gaan dan twee keer nadenken over wat ze moeten doen.’
Ik doelde eigenlijk op het feit dat Blackrock een Amerikaanse assetmanager is. Als we met z’n allen richting isolationisme of protectionisme gaan, bestaat het risico dat Europese beleggers alleen maar zaken willen doen met Europese assetmanagers.
‘Dat is zeker een sentiment dat in het heetst van de strijd bij mensen kan opkomen, dat zal ik niet tegenspreken. Het is ieders vrijheid om dat te uiten. Als eerste reactie is dat ook prima te begrijpen, vind ik. Maar tegelijkertijd zul je ook een stap terug moeten doen: oké, wat is op de lange termijn in mijn belang? Wat is het juiste voor mij, voor mijn fonds, mijn deelnemers? Ik denk oprecht niet dat je beter wordt van isolationisme.’
‘Vanuit het perspectief van Blackrock gezien: wij zien onszelf als een wereldwijde assetmanager. Ja, wij hebben een heel groot boek in de VS, maar we hebben ook een heel groot boek buiten de VS. In Europa gaat het om zo’n 2500 miljard dollar aan beheerd vermogen, met meer dan zevenduizend collega’s op het continent en in het Verenigd Koninkrijk. We voelen onszelf ook oprecht een wereldwijde organisatie en daar zit voor onze klanten ook een meerwaarde in. We maken volop gebruik van alle kennis en kunde die deze wereldwijde aanwezigheid en activiteit met zich meebrengt.’
‘Maar nogmaals: elke klant heeft natuurlijk het recht om welke vraag dan ook aan ons te stellen. Het is echter niet aan ons om politiek te bedrijven. Wat we voortdurend duidelijk willen maken is dat het belang van de klant voorop staat. We laten zien wie we zijn, en wat we doen, en dan is het aan de klant om ons te beoordelen op wat we zijn en doen.’