Zolang de Europese Centrale Bank (ECB) actief is in de liquide markt, blijven illiquide beleggingen belangrijk. Ook nu de vergoeding voor het liquiditeitsrisico op sommige categorieën terugloopt.
Illiquide beleggingen blijven onverminderd populair bij pensioenfondsen. Waar komt deze interesse vandaan en hoe verstandig is het om hierin te beleggen? Vijf beleggingsexperts geven hun visie. Het resultaat is de drieluik ‘Jagen op de premie van illiquiditeit’. Deel 1 gaat in op de vraag waarom illiquide beleggingen een plaats in de portefeuille verdienen.
Met de aankondiging van het opkoopprogramma in 2014 drukte de ECB een stempel op de financiële markten. De combinatie met zeer lage rentes zorgt ervoor dat de liquiditeit en het verwachte rendement van liquide obligaties fors onder druk staan. Tel daarbij op dat banken en verzekeraars onder invloed van Europese regelgeving zich deels terug hebben getrokken uit de financieringsmarkt. Wat er dan ontstaat is een gat in de financieringsbehoefte van zowel consumenten, bedrijven als lagere overheden.
Het is een gat waar Nederlandse pensioenfondsen in gesprongen zijn. Uit cijfers van DNB blijkt dat Nederlandse pensioenfondsen tussen 2014 en 2018 meer zijn gaan beleggen in illiquide beleggingscategorieen. Ten opzichte van het totaal belegde vermogen steeg de allocatie in de portefeuille van 14,8 en 16,5 procent. Volgens Cees Harm van den Berg, senior investment consultant bij Willis Towers Watson (foto), blijven illiquide beleggingen belangrijk zolang de ECB actief is in de liquide markt.
Illiquiditeitspremie daalt
Een van de belangrijkste overwegingen om te beleggen in illiquide beleggingen is de compensatie die beleggers ontvangen voor illiquiditeit, de zogenaamde illiquiditeitspremie. Hoewel uit cijfers van Willis Towers Watson blijkt dat de premie sinds de kredietcrisis daalt en dat deze momenteel onder de ‘fair value indicatie’ ligt, houdt de vraag naar illiquide beleggingen aan.
De illiquiditeitspremie-index van Willis Towers Watson wordt berekend aan de hand van het volledige spectrum van illiquide beleggingen, dat loopt van onderhandse leningen en hypotheken tot infrastructuur en vastgoed. Van de verwachte illiquiditeitspremie van alle categorieën wordt het gemiddelde berekend.
‘Over de gehele linie zien we dat door de liquiditeit die de ECB de markt in heeft gepompt, de premie fors is gedaald. De onderliggende cijfers van de verschillende categorieën verschillen echter flink. Zo zijn de marges voor direct lending in de VS bijvoorbeeld flinterdun, maar dit geldt niet voor alle categorieën’, legt Van den Berg uit.
Allocatie heeft toegevoegde waarde
‘Mits in lijn met het algehele risico-rendementsprofiel dan zijn wij van mening dat een allocatie naar illiquide beleggingen toegevoegde waarde heeft. Vanuit een rendementsperspectief en omdat het toegang geeft tot assets die in liquide markten niet beschikbaar zijn. Denk bijvoorbeeld aan infrastructuur, wind- en zonne-energie, netwerken, bruggen en wegen,’ bepleit Tony Tiller, hoofd Investment Solutions Benelux bij Mercer.
‘Er zijn partijen die zich naar ons idee te veel focussen op liquiditeit terwijl dat helemaal niet nodig is, “liquidity fetish” wordt het wel genoemd in sommige onderzoeken.’
Dit is het eerste deel van een drieluik over ‘de premie van illiquiditeit’.
Lees ook de andere delen van deze drieluik: