De Verenigde Staten blijven ondanks de forse outperformance de afgelopen jaren de place to be voor beleggers. Nergens word je als aandelenbelegger beter bediend. Voor emerging markets is vooral voorzichtigheid geboden na de recente debacles in China. Het is beter om overwogen posities terug te brengen naar een neutrale weging en de kat uit de boom te kijken tot de mist optrekt. Vooral in China.
Dat blijkt uit een gesprek dat Investment Officer had met beleggingsstrateeg, consultant en auteur Jan Longeval van Kounselor Consulting BV (foto).
Emerging markets doen het ondanks de jarenlange positieve analyses van beleggingsstrategen en asset allocators ‘across the board’ niet goed. Amerikaanse aandelen zouden te duur zijn en emerging markets zouden meer kansen bieden door hun lagere waarderingen. Hierdoor zijn emerging markets in relatieve termen tot het laagste niveau gedaald in twintig jaar tegenover de ontwikkelde markten.
De totaalrendementen over de afgelopen tien jaar spreken boekdelen. Zo steeg de Amerikaanse S&P500 met 368 procent, de MSCI World ex US met +91 procent en de MSCI Emerging Markets met ‘slechts’ 54 procent.
Asset allocators worden nu nog enthousiaster dan ze al waren en trekken voluit de kaart van deze opkomende landen en voorzien een sterke outperformance de komende jaren. Hij laat zich kritisch uit tegenover dergelijke analyses. ‘China is nu eenmaal goed voor 38 procent van een marketcap gewogen emerging markets index, en door de nieuwe attitude van de communististische partij, die meer gelijkheid wil en dus veel sectoren zoals onderwijs en dergelijke aan banden wil leggen, gaat het de verkeerde kant uit in China. Daardoor moet je de case voor emerging markets opnieuw kritisch tegen het licht houden, wat ik heb gedaan.’
Gecorrigeerd voor sectorverschillen in de VS zijn de prestatieverschillen niet zo groot. In de Verenigde Staten is het gewicht van technologie toch veel groter.
Longeval benadrukt dat er elke week wel een sector bijkomt die de Chinese overheid viseert. ‘Het blijft een communistisch land dat succesvolle ondernemers de les wil spellen.’
Waardering
Op zowat alle maatstaven zijn emerging markets goedkoper dan de ontwikkelde landen, zeker de Verenigde Staten. Longeval stelt onomwonden dat ‘die korting op de waardering verdiend is. In mijn eigen portefeuille was ik voordien overwogen in emerging markets omdat ik omwille van een aantal factoren, vooral de demografische groei en de lage schuldengraad, positief was.
Dat heb ik ook gesteld in mijn boek ‘God dobbelt niet op de beurs’. Maar ik ben van mening veranderd en heb mijn overwogen positie in mijn eigen portefeuille teruggebracht tot neutraal. Dat raad ik uiteraard ook mijn cliënten aan voor wie ik als consultant optreed.’
Longeval vindt de lage waardering tot slot ook een uiting van een ‘ondeugdelijk bestuur, vooral in China. Het is als belegger vanuit risico/rendementsperspectief nu zeker aan te raden om de kat uit de boom te kijken.’
Least dirty shirt
Uiteraard moeten er in de asset allocatie regionale keuzes gemaakt hebben. Longeval trekt nog steeds voluit de kaart van de Verenigde Staten, zelfs na meer dan tien jaar relatieve outperformance. ‘De VS zijn het least dirty shirt in de beleggingswereld,’ drukt hij het plastisch uit.
Asset allocators verklaren nu al tien jaar dat Europa zou gaan uitperformen. ‘Het riedeltje over de verwachte outperformance van Europese aandelen dat ik nu al meer dan tien jaar - ten onrechte - hoor’, zegt Longeval.
‘Alle wegen op de beurs leiden naar de Verenigde Staten. Europa heeft zo zijn eigen problemen. Macro-economisch gezien zijn en blijven de Verenigde Staten de place to be. De uitzondering is allicht de Europese luxesector.’
Hij haalt vooral aan dat de VS het beste bedrijfsbestuur hebben en het meeste blijk geven van echte innovatie. ‘Ik geloof best dat de emerging markets en Europa tijdelijk kunnen outperformen. Maar op lange termijn is het plaatje voor mij heel duidelijk,’ besluit Longeval.
Morgen deel II: gesprek met Gino Delaere, emerging markets specialist bij Econopolis in Singapore.