‘Daarom zoeken we met gezond verstand en een ondernemersbril naar ondergewaardeerde bedrijven. Dat combineren we met een stevige portie skin in the game. We verdienen enkel een beheersvergoeding als we effectief resultaat leveren’, aldus Sam Hollanders en Joel Schols, oprichters en beheerders van het Chess Capital fonds.
Beide beheerders zijn in de eerste plaats ondernemers, dat loopt door in hun visie op beleggen. ‘Ik nam eerst, samen met mijn zus, de multimediazaak van mijn ouders over en legde me later toe op beleggen. In 2018 vergeleek ik in mijn nieuwsbrief, waar ik toen stond en waar mijn beleggingsidool Warren Buffett was op die leeftijd. Ik opperde het idee om een fonds te beginnen met een gelijkgestemde, net als Buffett en Munger’, zegt Hollanders.
‘Ik had toen net de aandelen verkocht van het telecombedrijf dat ik, samen met vier partners, had opgericht. Daarom ging ik op zoek naar wat ik met dat geld kon doen. Zo ontstond mijn passie voor beleggen. Ik zag geen heil in actieve fondsen die hoge kosten aanreken, ik wou zelf beleggen. De oproep van Sam kwam op het juiste moment. Na twee gesprekken bleek dat we dezelfde visie hadden’, aldus Schols.
Eigenaar-ondernemer
‘Ik heb geen achtergrond in de financiële wereld. Daarom heb ik lak aan de vele mooie, dure woorden uit de professionele beleggingswereld. We blijven weg van grote voorspellingen. Liever kijken we naar investeringen met ons gezond verstand. We zoeken ondergewaardeerde bedrijven, waarvan we denken dat ze op termijn een mooi rendement kunnen bieden. In feite beleggen we als echte ondernemers, we investeren in bedrijven. Dat is wat ons boeit, de beurs zelf laat ons koud,’ vervolgt Schols.
Zijn collega sluit zich aan bij die eigenzinnige benadering. ‘Het probleem dat ik zie bij klassieke fondsen, is die focus op een top-down-benadering. Daarbij wordt eerst uitgezocht welke sectoren en trends het goed gaan doen en hoe de economie zal evolueren. Pas daarna kijkt men naar de bedrijven die hierbij aansluiten. Ik vond dat altijd onlogisch, het bedrijf primeert bij ons. Zelf in onaantrekkelijke sectoren kan je goede bedrijven vinden en omgekeerd.’
Daarbij wijst hij op het potentieel van small caps. ‘Veel grote fondsen kunnen daar niet in beleggen door hun omvang en de beperkte liquiditeit. Zonde, want bij de kleintjes vindt je net de verborgen parels. Denk maar aan een prachtbedrijf als Lotus Bakeries. Twintig jaar geleden keek niemand daar naar en zie waar ze nu staan. Dat zijn bovendien vaak nog familiebedrijven die echt denken als ondernemers.’
No cure, no pay
Het fonds legt sterk de nadruk op specifieke waarden. ‘Net als Buffett hechten we veel belang aan ‘skin in the game’. Ons eigen geld zit in het fonds, alsook dat van familieleden en vrienden. Daardoor zijn we nog bewuster van onze verantwoordelijkheid en zijn onze doelstellingen gealigneerd met die van het fonds. We hechten bovendien veel belang aan transparante communicatie, we kennen onze beleggers persoonlijk en onderhouden contact’, aldus Hollanders.
‘We zoeken specifiek naar beleggers die in lijn zijn met onze visie. Mensen die als eigenaar-ondernemer meedenken op de lange termijn en onze filosofie onderschrijven. We zijn een fonds, maar we denken en werken in de stijl van een partnership. Ook daarin vonden we inspiratie bij Buffett’, vult Schols aan.
‘We zitten natuurlijk met een aantal vaste kosten om wettelijk in orde te zijn. Denk daarbij aan de kosten voor de depothoudende bank, compliance en degelijke. Belangrijker om weten is dat we geen vaste beheerkosten aanrekenen. We werken met een zero management fee, we verdienen enkel 25 procent voor het jaarrendement hoger dan zes procent. Het gaat hier om een aandelenklasse waarbij we drie jaar engagement vragen. Er zijn enkel uitstapkosten als mensen eerder verkopen. Dat helpt mensen aan te trekken die meedoen voor de lange termijn’, stipt Hollanders aan.
‘Er zijn ook geen instapkosten. Waarom zou je moeten betalen om te mogen meespelen? We verdienen bovendien enkel een beheersvergoeding als we effectief resultaat leveren. Waarom zouden we recht hebben op een vergoeding als we geen prestaties leveren? Dan kunnen mensen beter een tracker kopen,’ besluit Schols.
Morgen: deel 2