Wanneer je de historie in duikt dan lees je dat ODD ooit begon als een verzamelnaam voor onderzoeksthema’s die niet direct met het beleggingsrisico en de beleggingsstrategie te maken hadden, maar juist de non-investment risico’s.
Niet zelden treffen wij institutionele beleggers waar een ODD’er - vaak één -, de vergaarbak van niet-investment klussen mag wegwerken. Een vergaarbak die tegenwoordig overigens sterk uitpuilt met ESG-gerelateerde taken. ODD staat voor “Operational Due Diligence”.
ODD begint zich steeds nadrukkelijker te vestigen naast de investment due diligence (IDD) die door ‘portefeuillemanagers’ wordt uitgevoerd. Enerzijds onder druk van bestuurders die zich steeds meer bewust zijn van hun wettelijke verantwoordelijkheid voor uitbestede processen, en anderzijds omdat de definitie van ‘de beste manager’ aan het veranderen is.
Manager selectie is niet langer een eendimensionale zoektocht naar potentieel om de markt te verslaan.
Continuïteitsrisico’s voor pensioenfondsen
In de huidige vermogensbeheermarkt zien wij zowel op strategie- als op bedrijfsniveau veel continuïteitsrisico’s die erg relevant zijn voor pensioenfondsen. Daarnaast richten vermogensbeheerders zich strategisch op waar ze goed in zijn en worden delen van de waardeketen verder uitbesteed, waardoor de beleggingsorganisatie nog complexer wordt. ESG ontwikkelt zich zo snel dat flexibiliteit en actiegerichtheid nodig is om te kunnen voldoen aan de meest recente eisen van beleggers.
Dit zijn enkele voorbeelden van perspectieven die vooral gevoed worden vanuit de koker van de ODD-professional. Er begint een geloof te ontstaan dat juist de ODD-professional geschikt is om het ecosysteem te beoordelen waarbinnen een vermogensbeheerder duurzaam en op lange termijn succesvol een strategie kan uitvoeren.
Waardepropositie moet efficiënter
Vanuit een ecosysteem (vermogensbeheerorganisatie) kijken naar het potentieel van een portefeuillemanagementteam om een klantdoelstelling te realiseren. Binnen Lestrade zijn we het erover eens dat dit het perspectief is waarmee omstreeks 2025 regie wordt gevoerd op externe managers. Tegen die tijd is de vermogensbeheerindustrie een aaneenschakeling van platformbedrijven die via API’s aan elkaar gekoppeld zijn. En werknemers zijn IT-specialisten met vermogensbeheerkennis (en vice versa) of héle goede relatiebeheerders.
Kijkend naar het huidige landschap van regievoerders over externe vermogensbeheerders, dan treffen wij nog steeds een enorme hoeveelheid aan MS Word en Excel bestanden. Om nog relevant te blijven moet een waardepropositie efficiënter zijn dan een groepje duurbetaalde mensen dat via email bestanden met elkaar uitwisselt.
Regievoering op externe vermogensbeheerders, en dus ook ODD, is meer en meer datamanagement en dat moet beter en efficiënter. Bij Lestrade werken we met een development team dat fulltime bezig is met het schaalbaar maken van een traditioneel due diligence process. Het is een iteratief proces tussen twee werelden.
ODD voltooid in de nazomer van 2025. Het is heerlijk om daarover te dromen, om daarna weer snel wakker te worden in de realiteit van inefficiëntie en inertie.
Stan Leistra is partner bij Lestrade, een onafhankelijke due diligence kantoor voor de Nederlandse institutionele markt. Lestrade voert due diligence onderzoeken en continue monitoring uit op managers voor een totaal belegd vermogen van circa 130 mrd euro. Leistra schreef deze gastbijdrage op verzoek van Fondsnieuws.