‘Long only beleggen is dood, morsdood. De volatiliteit is veel te groot om nog recht-toe-recht-aan-te-beleggen.’
Dat zegt Jean-Louis Nakamura, de chief investment officer van de asset allocation group van de Zwitserse vermogensbeheerder Lombard Odier, in een gesprek met Fondsnieuws.
Volgens Nakamura is ‘de klassieke asset-gewogen benadering een misleidende parameter om de strategische risico’s in de asset allocatie te bepalen’.
De in Frankrijk getogen Japanner Nakamura houdt beleggers voor dat de kredietcrisis heeft aangetoond dat er bij strategische asset allocatie twee potentiële conflicthaarden zijn: de doelstellingen kunnen veranderen en de tijdhorizon kan wijzigen.
Neerwaartse risico’s managen
‘Dat betekent dat het risico-rendement in de tijd consistent moet zijn en dat men in de portefeuille niet geraakt wordt door een heftige volatiliteit op de korte termijn, omdat deze de lange termijndoelstellingen ernstig kan schaden,’ stelt Nakamura.
Volgens hem dwingt dat tot verbeteringen die zowel bij beleggers als bij asset managers nodig zijn. Zo moet de belegger volgens Nakamura scherper formuleren wat zijn risicotolerantie en zijn -doelstellingen zijn en dient de asset manager heldere grenzen te stellen tussen strategisch risicomanagement en tactische alpha generatie.
Lombard komt in dat verband tot twee doelstellingen: de neerwaartse risico’s in de strategische asset allocatie beperken en absolute return aan de portefeuille toevoegen. Dit leidt tot een volatiliteit gedreven allocatie en tot tactische alpha, aldus Nakamura.
Nakamura, die eerder als chief investment officer actief is geweest bij Franse pensioenfondsen, zegt dat men bij Lombard sterk gelooft in het belang van economische cycli en het effect dat dat heeft op de markt.
Volatiliteit biedt inzicht
Daarnaast kan er volgens hem zeer belangwekkende informatie uit volatiliteitbewegingen worden gehaald. Toenemende volatiliteit is slecht voor aandelen en voor obligaties, zodat een continu aanpassing van de portefeuille nodig is, stelt Nakamura.
Lombard Odier slaagt er volgens hem hier door in om onder het lange termijndoel voor de volatiliteit van 5 procent te blijven.
Met dit zogenoemde VDA-proces komt de Zwitserse vermogensbeheerder sinds 2003 uit op een gemiddeld jaarlijks rendement van 4,7 procent, tegen 3,2 procent bij een buy and hold-strategie en 4,2 procent bij een maandelijkse herweging.
Het neerwaartse risico blijft daarbij bovendien beperkt tot 10,8 procent, tegen respectievelijk 18,2 en 13,5 procent.
Tactisch alpha
Naast het beperken van de volatiliteit bij de strategische asset allocatie, richt het team van Nakamura zich op een tactische alpha. ‘Hierbij stellen we drie verschillende tijdhorizonnen vast: een dag tot een week, één tot zes maanden en zes tot achttien maanden.’
Bij de korte termijn wordt geprofiteerd van de onevenwichtigheden in de markt en voor de middenlange termijn wordt gekeken naar bedrijfseconomische-, monetaire- en marktcycli en wordt daar op een contraire manier op ingespeeld. Bij de lange termijn ligt de nadruk op de analyse van risico’s, waardering en een meer systematisch proces.
Bij onraad in cash
In een normale stabiele omgeving wordt de portefeuille verdeeld in drie parten van 33 procent. ‘Als de volatilteit toeneemt, zoals eind 2008 het geval was, dan gaan we eerst voor het korte termijn-gedeelte van de portefeuille en vervolgens ook voor het lange termijngedeelte volledig in cash,’ zegt Nakamura.
Die aanpak levert sinds 2006 jaar na jaar een positieve return op: 4,20 procent in 2009, 6,46 procent in 2008, 14,16 procent in 2007 en 26,19 procent in 2006.