Mifid II schrijft voor dat brokers de vergoedingen die zij rekenen voor transacties en die voor research van elkaar moeten loskoppelen. Dit is van grote invloed op de markt en de spelers aan zowel de ‘sell side’ als de ‘buy side’, schrijft FN Kennisexpert Iris van de Looij.
‘Een gemiddelde transactie bij een broker kost vandaag de dag ongeveer vijftien basispunten. Daarvan betaal je er waarschijnlijk zeven voor de werkelijke transactie. De overige acht zijn voor de research die je van deze broker ontvangt.
Dit is een model dat al jaren bestaat, maar waar met invoering van Mifid II een einde aan komt. De loskoppeling van deze vergoedingen is van grote invloed op de markt en de spelers aan zowel de ‘sell side’ als de ‘buy side’.
De sell-side-researchafdelingen van brokers en investment banks werden tot nu toe gezien als een ‘cost center’ van de bank. Zij moeten een grote slag maken om hier teams van te maken die commercieel werken, hun research weten te verkopen en kunnen aantonen waar zij waarde hebben toegevoegd.
Op dit moment zoeken deze partijen naar de juiste pricing voor hun research. Lastig in een markt die altijd ‘gratis’ is geweest. De vraag is bovendien in hoeverre de behoefte aan research hetzelfde blijft, als de buy side er apart voor moet betalen.
De buy side van research wordt vertegenwoordigd door vermogensbeheerders, fund managers, assetmanagers en institutionele beleggers. Zij hebben twee opties: de kosten doorbereken aan klanten of die zelf absorberen.
Uit verschillende marktpeilingen blijkt dat de meerderheid van de buy-side-partijen hier nog geen besluit over heeft genomen. Crisil Global Research & Analytics, eigendom van S&P Global, heeft een inschatting gemaakt dat Europese assetmanagers tussen 17 en 29 procent minder winst gaan boeken doordat ze de researchkosten niet of maar gedeeltelijk kunnen doorberekenen.
De hoogste researchkosten worden gemaakt door assetmanagers met actief beheerde aandelenportefeuilles. Dit drijft de verdienmodellen van actief en passief management straks dus nog verder uit elkaar.
De prijsdruk op actieve beleggingsfondsen is momenteel al groot door het succes van passieve concurrenten. Daardoor is er veel druk voor deze partijen om de kosten van de research voor hun eigen rekening te nemen. Ook speelt de omvang van de beheerder een rol; een grote partij kan de kosten beter dragen dan een kleine partij.
Grote partijen overwegen zelfs hun eigen analistenteams uit te breiden. Het zijn dus vooral de kleinere assetmanagers met actief beheerde portefeuilles die problemen kunnen krijgen.
Nieuwe spelers
Iedere verandering brengt ook kansen met zich mee. Nieuwe spelers komen op de markt. Verschillende digitale platformen voor research zijn gelanceerd. ERIC en RSRCHxchange zijn daar voorbeelden van. Op deze platformen kunnen vragers en aanbieders van research elkaar vinden.
Kansen ontstaan ook voor exclusieve researchhuizen. Nu onderzoek een eigen prijs krijgt, is dit een interessante nieuwe subsector. Deze partijen weten zich vaak ook beter te verkopen dan de researchafdelingen van de investment banks.
Overigens, het kan zijn dat u zelf na 3 januari 2018 – de dag dat Mifid II in werking treedt – nog gratis research in uw mailbox blijft ontvangen. Het is niet de verantwoordelijkheid van de afzender om dit stop te zetten. Die verantwoordelijkheid ligt bij de ontvanger.
Research wordt binnen Mifid II gezien als een provisie en het is verboden deze in ontvangst te nemen. U wordt dus verwacht deze e-mails te blokkeren en te voorkomen dat u er uw voordeel mee kunt doen.’
Iris van de Looij is zelfstandig adviseur. Eerder werkte zij onder meer als group head of investment solutions bij KBL European private bankers.
Dit artikel is gepubliceerd in het Fondsnieuws-magazine van maart, dat deze week is verschenen.