De koersen van de Turkse lira en de Argentijnse peso zijn ingestort, net als de valuta’s en aandelen op veel andere opkomende markten. Toch weet de onbetwiste nestor van deze beleggingscategorie niet van ophouden. Een interview met Mark Mobius.
Mark Mobius zei zijn privéjet en vaste baan bij vermogensbeheerder Franklin Templeton na dertig jaar vaarwel om uitgerekend nu voor zichzelf te beginnen, met twee nieuwe fondsen die zijn naam dragen. Op zijn 82ste.
De koersen dalen, er is volop onrust op de opkomende markten. Is het niet juist tijd voor beleggers om zo hard mogelijk weg te rennen van landen zoals China, Turkije of Brazilië?
‘Het is inderdaad een verschrikkelijk slecht moment om geld op te halen voor een fonds dat belegt in bedrijven in opkomende markten. Dat merk ik ook aan de gesprekken met potentiële investeerders. Maar het is wel een prachtig moment om te beleggen in opkomende markten. Alles is namelijk spotgoedkoop. Elke crisis kent winnaars en verliezers, en als we nu beleggen in de winnaars van morgen valt er heel veel geld te verdienen. Er is altijd plaats voor tegendraadse beleggers.’
In de VS draait de economie als een tierelier. Is het niet veel beter en veiliger om in de ontwikkelde economieën te beleggen?
‘Helaas niet. De koersen zijn al heel lang gestegen in de VS, en op elke opgaande markt volgt onvermijdelijk een neergang. Het feit dat de economische cijfers allemaal zo goed zijn geeft juist aan dat het keerpunt bereikt is. Ik verwacht dat binnenkort de koersen in de VS fors omlaag gaan.’
U bent een maand geleden begonnen met uw fondsen. U wilt binnen twee jaar 1 miljard dollar ophalen bij beleggers. Hoe staat het er nu voor?
‘We hebben in totaal 130 miljoen dollar opgehaald.’
Dat voorspelt niet veel goeds.
‘Maar we zijn ook maar pas begonnen. Als onze prestaties goed genoeg zijn zal het geld binnenstromen, daar twijfel ik niet over. Als we moedig genoeg zijn om nu te investeren, zullen we veel beleggingswinst maken. En dan komen de klanten wel.’
In welke bedrijven belegt u?
‘De namen kan ik niet noemen, maar we beleggen nu nog maar in drie bedrijven: één in China, en in Turkije en één in Brazilië. We gaan ons richten op kleine en middelgrote bedrijven en die pluizen we helemaal uit voordat we een keuze maken. Bij mijn vorige baan bij Franklin Templeton heb ik zelfs een privédetective ingehuurd om de mensen achter de bedrijven waar we in belegden te screenen, en ik ben nu weer zo iemand aan het opleiden voor ons nieuwe team. Het hele plaatje moet kloppen, en we moeten invloed kunnen uitoefenen op het beleid.’
Op welke manier bemoeit u zich met het beleid van die bedrijven?
‘Neem bijvoorbeeld de criteria voor duurzaam beleggen. Als wij een bedrijf zover kunnen krijgen zich aan bepaalde duurzaamheidscriteria te houden, kan zo’n bedrijf worden opgenomen in een duurzame index. Dan gaat de aandelenkoers omhoog. Je kunt dan denken aan het milieu, maar ook aan goed ondernemingsbestuur bijvoorbeeld, waarbij de verantwoordelijkheden goed geregeld zijn.’
Is duurzaam beleggen niet juist op de opkomende markten ontzettend moeilijk? De corruptieschandalen zijn legio, het rechtssysteem vaak minder ontwikkeld.
‘Zeker, daarom is het juist zo belangrijk je huiswerk goed te doen. Dat heb ik geleerd door een aantal keren hard mijn neus te stoten. In de jaren negentig belegden we bijvoorbeeld in familiebedrijf Mesbla, toen de grootste Braziliaanse warenhuisketen. We spraken de cfo, alles leek goed, het aandeel was goedkoop, toch ging het bedrijf opeens failliet en was alles weg. Niemand was bereikbaar. We wilden een rechtszaak starten en vroegen de beurstoezichthouder om met iemand over de zaak te spreken. Wie kwam er naar buiten? De oud-cfo van Mesbla die nu bij de toezichthouder werkt.’
Blijft u dan ook weg uit landen waar ze het niet zo nauw nemen met de mensenrechten?
‘Dat is wel een punt van discussie inderdaad, ook omdat onze klanten er steeds meer naar vragen. We overwegen nu serieus of we nog wel moeten beleggen in Saoedi-Arabië bijvoorbeeld, na de ontwikkelingen rond de journalist Jamal Khashoggi (hij werd vermoord in het Saoedische consulaat in Turkije, red.). Bovendien leven we in een grote wereld, er zijn veel keuzes.’
U bent 82. Zou u niet liever met pensioen gaan?
‘Ik zou niet weten wat ik dan zou moeten doen. Ik heb geen familie, mijn werk is mijn leven en ik ben dol op mijn werk. Mijn hobby’s zijn reizen en fietsen, maar dat kan ik nu ook doen.’
Copyright: Het Financieele Dagblad, 22 oktober 2018