‘We hebben de beste tijd gehad. Het procyclische en on-Keynesiaanse beleid van president Donald Trump gaat in 2019 voor problemen zorgen.’ Dat zegt Frank Vranken, hoofdstrateeg van KBL European Private Bankers waar InsingerGilissen onderdeel van is.
Vranken werkt vanuit het Brusselse kantoor van Puilaetco Dewaay, de oudste private bank binnen de Luxemburgse groep en met zo’n 15 miljard onder beheer het op een na grootste huis.
Appeltje voor de dorst?
Momenteel is de groep wat betreft aandelen nog steeds neutraal gepositioneerd, met enkel een overweging op Japan. Maar Vranken ziet de toekomst, zeker voor de VS, beduidend minder rooskleurig in.
‘Sinds de piek in september zijn de beurzen zo’n 5 procent teruggevallen. Dat zou niemand mogen verwonderen. Het typisch appeltje voor de dorst lijkt de Amerikaanse president Trump vreemd; hij laat de overheidsfinanciën volledig ontsporen. Omdat de uitgaven niet zijn aangepast aan de belastingverlagingen, kijkt hij aan tegen een begrotingstekort van zo’n 5,5 procent van het bbp. Samen met een tekort op de lopende rekening komt dit uit op zo’n 7 à 8 procent. Mocht dit de VS niet zijn, zouden we dat desastreus noemen.’
Vanwege de handelsfrictie tussen de VS en China en de twijfel bij beleggers of de Fed haar huidige rentebeleid zal handhaven, worden 2019 en 2020 volgens de strateeg ‘boeiende tijden’. Vooral de evolutie van de Chinese groei moet bij beleggers in het vizier blijven, benadrukt hij.
‘Een belasting van 25 procent op Chinese exportproducten kan de Chinese groei met een volledig procentpunt doen terugvallen. De vraag rijst dan of het land in staat is om de binnenlandse vraag te stimuleren en dat wordt nog een hele uitdaging. Daarbovenop beginnen de handelsspanningen aan het vertrouwen van producenten te vreten. Op termijn betekent dit onherroepelijk minder investeringen.’
Perverse winnaar
Opvallend is dat de VS nu nog de grote winnaar lijken op het wereldtoneel. Trumps politiek lijkt beleggers voorlopig dus nog in de kaart te spelen. Maar, waarschuwt Vranken, wie niet verder kijkt dan het beleid van de Amerikaanse president, ziet belangrijke marktsignalen over het hoofd.
‘Het feit dat de VS minder exportafhankelijk zijn, zorgt er pervers genoeg voor dat ze de huidige stokebrand lijken te winnen. Daarnaast worden de Amerikaanse beurzen nu nog ondersteund door een waanzinnige hoeveelheid aandeleninkoop. Maar ook dat loopt een keer ten einde. In combinatie met de toenemende inflatoire druk, maakt van 2019 zeer waarschijnlijk een kanteljaar.’
‘De vraag is niet of maar wanneer ik gelijk krijg’, voegt Vranken eraan toe. ‘Als strateeg moet je nooit te vroeg je gelijk willen halen. Met uitzondering van Japan ligt het momentum nog echt in de VS. Nu is het wachten op de eerste grote winstwaarschuwingen. Het worden dus nog spannende tijden, maar onze posities geleidelijk en met kleine stapjes afbouwen lijkt momenteel het meest waarschijnlijke scenario.’