Anders dan zijn sportheld Johan Cruijff, die zijn afgesloten carrière op enig moment toch weer voortzette, is Willem Burgers vastbesloten: ‘ik ga met pensioen.’ Geen mitsen en maren. Hij wil ook niet in de raad van commissarissen van het door hem in 2007 opgerichte Add Value Fund. Maar als aandeelhouder komt hij misschien wel naar de AVA ‘om lastige vragen te stellen’, zegt hij met een knipoog.
Willem Burgers (links op de foto), wiens afscheid vandaag bekend is gemaakt, draagt in de Nederlandse beleggingswereld al jarenlang de officieuze eretitel van “Mister Small Cap”. Meer dan een kwart eeuw struinde hij aandeelhouders- vergaderingen af van kleine en middelgrote Nederlandse beursfondsen. Hij deinsde niet terug om lastige vragen te stellen en als het niet anders kon schuwde hij de strijd ook niet als hij van mening was dat zijn aandeelhouders een te lage premie kregen voor het voorgenomen besluit om een beursfonds - bij voorbeeld ten gevolge van een overname - van de beurs te halen.
De berg op voor Ralph Sonnenberg
Terugkerende strijd is er in die jaren vaak geweest met Ralph Sonnenberg, de oprichter en grootaandeelhouder van het zeer succesvolle Hunter Douglas, die regelmatig probeerde zijn bedrijf van de beurs te halen. Burgers en zijn collega Hilco Wiersma (rechts op de foto) kruisten daarover telkens weer de degens met hem en dat leverde veel mooie verhalen en anekdotes op. Zo herinnert het tweetal zich dat ze rond 2010 samen naar Zwitserland gingen om Sonnenberg op te zoeken. Aanleiding daarvoor was dat ze het bedrijf opgenomen hadden in de portefeuille en hem graag wilden ontmoeten. ‘We zochten hem op in Zwitserland waar hij boven op een berg woonde. Het was 30 graden. Toen we aankwamen, was de treinlift kapot en moesten we helemaal de berg oplopen. Gelukkig ging de lift wel omlaag toen we weggingen.’
Burgers (1957) was maar liefst 43 jaar actief in de Nederlandse beleggingswereld. Hij werkte onder meer als fondsbeheerder bij Robeco. Van september 1990 tot medio december 2002 was hij managing director van het door hem opgezette Kempen Orange Fund. Vervolgens zette hij in 2007 onder de vlag van Keijser Capital het Add Value Fund op. ‘We begonnen in het souterrain van een pand aan de Koninginneweg in Amsterdam’, herinnert Hilco Wiersma zich, die indertijd toevallig tegenover Burgers kwam te zitten. Daardoor ‘kwam het van het een het ander’.
‘We zijn allebei van de oude school’
De match tussen de twee was goed, zegt Wiersma (1977). ‘Wij waren beiden aanhanger van Ajax, we zijn beiden in september geboren, en we waren beiden gegrepen door het beleggen.’ Tegelijkertijd zijn ze karakterologisch verschillend. ‘Hilco is meer “outspoken” dan ik’, zegt Burgers. ‘Ik ben meer de schrijver.’ Maar als het gaat om wat hun gezamenlijk geleide fonds echt tot een succes heeft gemaakt, dan zijn hun opvattingen vrijwel identiek.
‘Over beleggingsfilosofie, proces, strategie en executie, denken we in grote lijnen hetzelfde’, zegt Wiersma. Hij voegt daar aan toe dat de aanpak na de grote financiële crisis van 2008-2009 behoorlijk is aangepast. ‘We zijn allebei van de oude school, maar je moet wel meegaan met je tijd. Allebei zijn we op 19-jarige leeftijd aan de slag gegaan en hebben al werkende onze kennis en skills opgedaan.’ Op de vraag of ze bij het verder vormgeven van het team ook nu weer op de chemie letten, zegt Wiersma: ‘Het draait om passie, visie, kennis, ervaring en talent. Maar je kunt niet alles leren. Want bepaalde karaktereigenschappen zijn onmisbaar, zoals doorzettingsvermogen en discipline. En je moet sterk in de schoenen staan. Je normen en waarden moeten deugen, zeker in roerige tijden.’
Tegen die achtergrond is volgens het tweetal het fenomenale succes te verklaren dat het Add Value Fund heeft geboekt. Het fonds heeft sinds de oprichting in 2007 een totaalrendement behaald van 381 procent (na kosten) en is daarmee het best presterende Nederlandse small- en midcapfonds van de afgelopen 15 jaar. Waren er indertijd nog wel 50 beleggingsfondsen die actief waren in de markt voor Nederlandse aandelen, waarvan een tiental in small en midcaps, nu is er niet meer dan een handjevol over.
De concurrent die nog het dichtst bij de prestaties van het Add Value fonds komt is het Orange Fund, waarvan Burgers zoals de gezegd de oprichter is geweest. Maar het Orange Fund blijkt dit jaar niet opgewassen tegen de acceleratie die het Add Value Fund heeft ingezet. Year to date boekte de eerste 23,41 procent rendement, tegen ruim 47 procent voor de ander. Over vijf jaar staat de teller van het Orange Fund op 115 procent, voor het fonds van Wiersma en Burgers is dat 153 procent. Sinds de oprichting presteert het Add Value Fund 130 procent beter dan het Orange Fund.
Bekijk hier het historische rendement van het Add Value Fund vs Kempen Orange Fund
Het tweetal verklaart de fondsprestaties uit het feit dat de drie kernpijlers van het succesvolle beleid winstgroei, waardecreatie en duurzaam dividend zijn. Wiersma spreekt in dat kader ook van ‘de winnaars niet te vroeg verkopen’ en ‘de verliezers weten te mijden’. Mede daardoor zijn we ook weer versterkt uit deze crisis gekomen, zegt Wiersma. Zo ging men na de crisis van 2008 bewust minder beleggen in meer kwetsbare sectoren als olie en gas, maar ook minder of zelfs niet in bouwondernemingen, banken en verzekeraars.
‘Duizenden procenten return op ASMI en Besi’
Tegelijkertijd wist men al in een vroeg stadium de winnaars te selecteren. ‘Zo kochten we ASMI in 2010 op een beurswaarde van 900 miljoen euro. Nu is dat bedrijf op de beurs 20 miljard euro waard. Sinds 2013 ging Besi van 200 miljoen euro naar een beurswaarde van 6 miljard euro. Zowel op ASMI als op Besi hebben we duizenden procenten rendement geboekt.’
Maar ondanks die grote prestaties is het beheerde vermogen van het Add Value Fund relatief bescheiden gestegen: van 27 miljoen euro bij aanvang, dankzij family & friends, tot 160 miljoen euro nu. Burgers: ‘Ja kijk, de markt is in de afgelopen tien jaar enorm veranderd, bij voorbeeld door passief beleggen. Ik ben er dan toch ook niet ontevreden mee. De verklaring is toch dat Nederland niet echt een beleggingscultuur kent. We zijn toch eerder spaarders en nemen weinig risico.’ Ter illustratie verwijst het tweetal naar Kempen Orange Fund, dat op het hoogtepunt meer dan 1 miljard gulden onder beheer had, nu is dat nog 180 miljoen euro.
Bloed, zweet en tranen
Burgers vertelt dat als je goed op de hoogte wilt blijven je enorm veel tijd in dit vak moet steken. ‘Er zijn veel dingen waar ik vaak niet aan toekwam. Dat geldt ook voor lezen. Dar hou ik van, maar door alle drukte kreeg ik vaak een boek toch niet uitgelezen. Er zijn echter veel onderwerpen en genres die ik tot me wil nemen. Wat dat betreft ligt er een Eldorado op me te wachten. En ik wil natuurlijk graag naar voetbalwedstrijden, naar Ajax wel te verstaan.’
Het is een vak geweest van ‘bloed, zweet en tranen’, zoals het Ajax-publiek bij een thuiswedstrijd ook graag mag zingen. Met hoogte- en dieptepunten, bij voorbeeld toen in de crisis van 2008 het Add Value Fund meer dan 40 procent in de min dook en in maart 2009 op de bodem van de markt het beheerde vermogen was gedaald naar 25 miljoen euro. Om de moed er bij de klanten in te houden, verraste het tweetal hen met de overhandiging van mokken (foto) met het opschrift “The Best is Yet to Come!” Het Fingerspitzengefühl van Willem Burgers was intact: in 2009 konden de trouw gebleven klanten een rendement bijtekenen van 56 procent en in 2010 van 51 procent.