Aandelenposities moeten ruim gediversifieerd blijven en binnen obligaties geniet investment grade de voorkeur, maar is voorzichtigheid geboden voor high yield.
Dat zegt Francesco Sandrini (foto) van Amundi. Hij is meer dan 20 jaar actief geweest bij de vroegere Pioneer Investments Group, en meer dan 10 jaar als hoofd van multi-asset management. Na de overname van de groep door Amundi werd hij ook hoofd van het multi-assetbeheer bij de Franse vermogensbeheerder. Hij overziet momenteel meer dan 300 miljard aan activa onder beheer, en is nog steeds rechtstreeks betrokken bij het beheer van de grote gemengde fondsen van Amundi vanuit Dublin. Investment Officer sprak met hem op het Amundi World Investment Forum, dat recent plaatsvond in Parijs.
Hoe kijkt u aan tegen de huidige situatie?
Francesco Sandrini: ‘Mijn rol in het beheerteam flexibele fondsen is om de belangrijkste macro-economische trends in kaart te brengen op basis waarvan we onze portefeuilles opbouwen. Ik ben minder direct betrokken bij de selectie van individuele aandelen. Momenteel moeten we wijzen op de paradoxale verschuiving op de financiële markten. Jarenlang was het mogelijk om goede resultaten te behalen door langetermijnrisico’s op de aandelenmarkten te nemen en dit te compenseren met obligatieposities die de portefeuille stabiliseerden in geval van een recessie of hogere volatiliteit op de aandelenmarkten. Nu verandert de inflatie de spelregels.’
Op welke manier?
‘Het is noodzakelijk om onze portefeuilles veel tactischer in te vullen, en om snel te kunnen schakelen naar gelang de marktomstandigheden. Een groot deel van de aanpassing die nog niet volledig is gerealiseerd, heeft betrekking op de waardering van financiële activa. In het begin van het jaar leek de verstrakking van de rentevoeten door de centrale banken een gunstige achtergrond te creëren voor bankaandelen en grondstoffen. De invasie in Oekraïne veroorzaakte een paradigmaverschuiving die ons dwong onze sectorallocatie snel te wijzigen, door onze blootstelling aan financiële waarden snel te verminderen.’
Wat is het grootste risico voor de financiële markten?
‘De afgelopen tien jaar heeft het beleid van de centrale banken de overheidsschulden enorm opgedreven. Als de rente te snel wordt verhoogd, zullen de gevolgen voor de obligatiemarkten enorm zijn en zal een zachte economische landing niet evident worden. Ik denk dus dat zij een meer afwachtende houding zullen aannemen en zullen voorkomen dat zij te snel zo ver gaan dat zij de economie in een wurggreep houden. Voor beleggers is het nu van essentieel belang om rekening te houden met de inflatie, zich te richten op reële in plaats van nominale rendementen, aandacht te besteden aan diversificatie van de portefeuille en zich niet te verschuilen in een allocatie die erop gericht is het risico te minimaliseren.’
Wat betekent dit in termen van activa-allocatie?
‘Wat aandelen betreft, moeten wij nu een dynamische stock-pickingbenadering toepassen, aandacht besteden aan de financiële gezondheid van bedrijven en de voorkeur geven aan sectorallocaties die de portefeuilles een reëel rendement zullen opleveren, zoals energie- en infrastructuursectoren. Het is ook belangrijk goed gediversifieerd te blijven en zich te concentreren op ondernemingen met een goed prijszettingsvermogen.
Wat de obligatieportefeuille betreft, moeten wij afstappen van de “duration minimisation”-strategie en ons gaan positioneren in investment grade bedrijfsobligaties met een langere looptijd, als we ervan uitgaan dat de centrale banken niet zullen proberen een explosie te veroorzaken door te proberen de inflatie koste wat kost onder controle te houden. Wat hoogrentende obligaties betreft, deze bedrijven zijn de crisis ingegaan met veel cash op hun balansen, en deze buffer wordt nu geleidelijk afgebouwd. Ik verwacht dat het aantal wanbetalingen in de toekomst zal toenemen, aangezien de meest kwetsbare bedrijven hun reserves zullen uitputten. Wat tenslotte de valuta betreft, blijven wij de voorkeur geven aan de dollar.’
Hoe zit het met de grondstoffen?
‘Wij zijn het jaar begonnen met posities in metalen (koper, nikkel, aluminium). De economische recessie in China heeft ons er daarna toe aangezet selectiever te zijn en ons meer toe te spitsen op landbouwgrondstoffen en olie, die in de nabije toekomst goed zouden moeten blijven presteren. Als de eerste centrale banken erin slagen de inflatie onder controle te houden, zullen wij waarschijnlijk opnieuw een allocatie in goud opbouwen. Net als bij andere activaklassen zullen wij zeer tactisch te werk moeten gaan bij onze allocatie.’
Verdienen Europese aandelen nog steeds onze interesse?
‘Op korte termijn denken we dat we voorzichtig moeten blijven voor dit segment, gezien de aanhoudende bevoorradingsproblemen in sommige gebieden en gezien de versnellende inflatie en productiekosten. In het algemeen moet echter worden opgemerkt dat de Europese beursindices relatief goed hebben standgehouden in vergelijking met andere indexen.’
En de opkomende markten?
‘Onze positionering is momenteel relatief beperkt, omdat de dollar nog steeds versterkt in deze periode. Daarnaast is China de afgelopen maanden ook een bron van risico op de financiële markten geweest. We beginnen echter geleidelijk opnieuw een positie in Chinese A-aandelen op te bouwen, naarmate de Chinese autoriteiten een gunstiger economisch beleid gaan voeren.’