‘Banken in Europa moeten worden genationaliseerd. Als je de boeken bekijkt, dan lijken ze nog gezond, maar feitelijk zijn ze insolvabel, omdat ze vooral obligaties bezitten en opkopen van eveneens insolvabele overheden.’
Vincent Strauss, manager van diverse aandelenfondsen van het Franse Comgest, waaronder Magellan, zegt dat in een gesprek met Fondsnieuws.
Strauss is een uitgesproken belegger, met meer dan dertig jaar ervaring. Hij is een risico-averse belegger, die soms in een bull markt achterblijft, maar door de hele cyclus heen doorgaans een outperformance laat zien.
Europese crisis
Hoewel hij zich in zijn beleggingen vooral op de opkomende markten richt, keert Strauss in het gesprek steeds weer terug naar de schuldencrisis in het Westen, en met name in Europa.
‘Dat komt omdat Europa in velerlei opzicht het spiegelbeeld is van Azië, waar de schulden laag zijn, de vergrijzing gering en de consumentenbestedingen komende decennia exponentieel zullen toenemen.’
Strauss vreest dat Europa zonder een nationalisering van zijn banken niet uit deze crisis komt.
‘Feit is dat het Europese bankensysteem niet meer bestaat. Men vertrouwt elkaar niet, klanten vertrouwen de bank niet en brengen hun geld naar Noord-Europa. En belangrijker nog: de banken verstrekken geen kredieten meer aan hun bedrijfsleven, waardoor de economieën niet meer uit het slop komen.’
Politieke inertie
De oorzaak daarvan is volgens de in Parijs gevestigde manager dat er al vijf jaar sprake is van politieke inertie.
Strauss verklaart dat mede uit de innige verwevenheid die er zowel in Europa als in de VS is tussen de top van de banken en van de overheid en de regering.
Daardoor wordt de noodzakelijke nationalisatie volgens hem niet uitgevoerd, met het gevolg dat pensioenfondsen, verzekeraars en belastingbetalers maar nodeloos geld in feitelijk failliete banken blijven pompen.
Zwakke banken
‘De situatie is nu dat banken door hun overheden verplicht worden staatspapier van hun land op te kopen. Dat dit papier vervolgens door de Europese Centrale Bank wordt opgekocht en dat bovendien de zwakke banken in Europa weer worden gesubsidieerd. Iedereen kan zien dat het een casino is dat gestopt moet worden.’
Door de zeer laag gehouden rente lijkt de noodzaak te ontbreken om snel orde op te zaken te stellen. Maar, waarschuwt Strauss, door die lage rente krijgen we in het Westen steeds meer de karakteristieken van een Japan-scenario van deflatie met aanhoudend hoge schulden en ontbrekende economische activiteit.
Irrationele gedrag politici
Het irrationele gedrag van politici leidt er volgens Strauss toe dat mensen in Spanje, Griekenland en Italië hun geld van de banken in eigen land halen en in Duitsland parkeren, omdat ze beseffen dat een Spaanse, een Griekse of een Italiaanse euro wel eens een stuk minder waard zal zijn dan een Duitse euro.
Maar, waarschuwt Strauss, als de eurozone uit elkaar valt, dan moeten Spanjaarden, Grieken of Italianen die hun geld op een Duitse bank hebben gesteld, zich niet rijk rekenen.
‘Als de eurozone zou worden opgebroken, wie gaat dan die schuldexplosie betalen? De kans is dan groot dat Duitsland op basis van zijn aandeel in het Europese bbp van 27 procent, tegen buitenlandse houders van Duitse banksaldi zegt dat zij nog maar 27 procent in een Duitse munt betalen en de rest in een potpourri van zwakke Europese valuta.’
Beleggen in opkomende landen
Strauss vindt met het oog op die aanhoudende onzekerheid dat beleggers er goed aan doen hun geld te beleggen in vastgoed of in opkomende landen. ‘Daar profiteer je de komende jaren waarschijnlijk ook nog van stijgende valuta.’
Maar voorzichtigheid is volgens hem geboden. In China heeft de asset bubble zich verplaatst van vastgoed naar infrastructuur en ook de andere zogenoemde BRIC-landen, namelijk Brazilië, Rusland en India, staan er niet al te sterk voor.
Het Magellan-fonds, dat zich op opkomende markten in de wereld richt, staat YtD op een rendement van meer dan 7,4 procent. Het geannualiseerde rendement is over 3 jaar 7,90 en op tien jaarbasis is dat meer dan 13,8 procent.