Het Noorse Pensioenfonds heeft meer aandelen dan ooit in portefeuille. Kopen ze bij aan de top van de cyclus?
Het Noorse Pensioenfonds is een van de grootste aandelenbeleggers ter wereld. Het soevereine staatsfonds werd destijds in het leven geroepen om de olierijkdommen van Noorwegen op een duurzame en zinvolle manier te beleggen over de generaties heen.
Het Noorse Pensioenfonds wordt in de wereld van institutionele beleggers beschouwd als een baken van transparantie en duurzaamheid. Zij hebben ook een blacklist waarop bedrijven staan waarin omwille van ESG-redenen niet mag worden belegd. Die lijst is publiek beschikbaar en vormt vaak de basis voor ESG-exclusies bij andere asset managers.
900 miljard euro
Het fonds is een echte mastodont en is goed voor maar liefst 900 miljard euro aan belegd vermogen. Het heeft nog nooit zoveel aandelen in portefeuille gehad als vandaag. Dat doet beleggers vrezen dat het fonds aandelen bijkoopt op de top van de cyclus.
Het fonds maakte op woensdag 21/8 bekend dat het op dit moment 69,3 procent van zijn activa heeft belegd in aandelen. Ter vergelijking: per eind 2018 was dat nog 66,3 procent.
Het fonds bezit gemiddeld 1,4 procent van elk beursgenoteerd bedrijf ter wereld. De timing van het fonds op het vlak van asset allocatie staat nogal eens ter discussie, want ook in 1998 en 2007, net voor de markt toen crashte, werd de aandelenpositie opgekrikt.
3 procent
Het fonds maakte bekend dat het in het tweede kwartaal van 2019 een rendement behaalde van 3 procent, afkomstig van zowel de aandelen- als obligatiemarkten.
Aandelen leverden een rendement op van 3 procent, vastrentende beleggingen van 3,1 procent en niet-beursgenoteerd vastgoed leverde 0,8 procent op van maart tot juni.
Breakdown
Wanneer we kijken naar de breakdown van de posities, dan waren de belangrijkste aandelenposities in het afgelopen kwartaal op het vlak van rendementsbijdrage Microsoft, Nestlé en Facebook. De slechtste prestaties waren afkomstig van Alphabet, Deutsche Wohnen en Intel.
Trond Grande, de deputy chief executive van het Noorse Pensioenfonds, zei in een persbericht dat ‘onzekerheid over de wereldhandel en de economische groei de rendementen aanvankelijk onder druk zette, maar dat de markten naar het einde van de verslagperiode fors stegen. Dat had gedeeltelijk te maken met het meer versoepelende monetair beleid in de ontwikkelde landen.’