Toen de spanningen tussen Iran en de VS een hoogtepunt bereikten, kanaliseerden wereldwijde beleggers enorm veel geld naar obligatiefondsen, ondanks de bijzonder lage rendementen. Dat blijkt uit een studie van EPFR Global.
Beleggers over de hele wereld hebben een recordbedrag aan cash gepompt in vastrentende fondsen. Dat blijkt uit cijfers van studiebureau EPFR Global die onlangs werden vrijgegeven. Vastrentende beleggingsfondsen en passieve instrumenten over de hele wereld trokken maar liefst 23,2 miljard dollar aan. Dat is het hoogste cijfer sinds 2001, wat toch bijzonder betekenisvol is. Obligaties spelen dus nog steeds hun rol van veilige haven.
Amerikaanse obligaties
Wanneer we kijken naar welke regio’s het geld vooral is gevloeid, zien we dat de VS het leeuwendeel van het geld hebben aangetrokken. Maar liefst 15 miljard dollar is immers gevloeid naar Amerikaanse obligaties, gevolgd door 8,4 miljard dollar naar Amerikaanse investment grade bedrijfsobligaties en gemengde fondsen die bedrijfs- en overheidsobligaties bevatten. Het was de sterkste week voor Amerikaanse investment grade en gemengde fondsen sinds 2011.
De vlucht naar vastrentende effecten kwam er uiteraard na de uitschakeling van de Iraanse generaal Qassem Soleimani, en na de vergeldingsacties van Iran kort daarna.
Aandelen
Wanneer we kijken naar de flows naar aandelen, kenden wereldwijde aandelen de sterkste outflows in twee weken, met name 541 miljoen dollar. Er werd 4,8 miljard dollar onttrokken aan Amerikaanse aandelenfondsen.
De vraag naar obligaties werd ook ingegeven door beleggers die na de ijzersterke prestaties van aandelen in 2019 hun portefeuilles wat aanpassen na winsten van rond de 30 procent.
De meeste strategen die Investment Officer heeft gesproken, verwachten geen re-run van 2019 in 2020. Zowel op aandelen- als obligatievlak zullen de rendementen een stuk bescheidener zijn. Ook is het sentiment momenteel veel positiever dan in dezelfde periode vorig jaar, toen de markten een forse correctie doormaakten. De ommekeer kwam er pas toen de centrale banken het geweer van schouder veranderden en opnieuw een zeer versoepelend monetair beleid gingen voeren.