Christophe Donay (foto) benadrukt dat aandelen de geprefereerde activaklasse blijven, maar dat de verwachte rendementen niet zo hoog zullen zijn als in 2019. De dollar zal verzwakken in een context waarin de Federal Reserve haar beleidsrente viermaal zal verlagen om te vermijden dat de economische groeivertraging zich doorzet.
Bij Pictet Wealth Management is de beleggingsstrategie gebaseerd op de hypothese dat de wereldwijde economische groeivertraging zich doorzet. De Amerikaanse economie zou moeten vertragen richting 1,3 procent, zonder inflatoire druk. In een dergelijke moeilijke omgeving zou de Amerikaanse centrale bank opnieuw haar beleidsrente moeten verlagen, met waarschijnlijk vier nieuwe renteverlagingen goed voor 100 basispunten (1 procent) vanaf medio volgend jaar.
In Europa is de situatie niet veel beter, want de Duitse verwerkende nijverheid zit in een recessie die nog een tijdje zal aanslepen. De economieën die daarentegen eerder gericht zijn op binnenlandse consumptie, zouden het beter moeten doen. De groei zal in Japan evenmin fameus zijn, en zal in China vertragen tot minder dan 6 procent, hoewel dat land mogelijk zijn economie kan stimuleren indien de economische activiteit te fors zou terugvallen. Over het algemeen blijft het risico op een recessie in 2020 binnen de perken.
Beleggingsstrategie
In dat kader blijft Christophe Donay (hoofd activa-allocatie en verantwoordelijk voor economische research) voorzichtig optimistisch voor 2020, ‘hoewel de prestaties die we in 2019 hebben gezien waarschijnlijk niet herhaald zullen worden.’ Hij meent echter dat het gevaarlijk is om de beurzen links te laten liggen. Ze hebben nog steeds het potentieel om positief te verrassen, hoewel de waarderingen hoger zijn gestuwd door de gunstige ontwikkelingen op het vlak van het begrotingsbeleid en de handelsspanningen. ‘Momenteel blijft onze allocatie voor de beurzen neutraal, en geven we de voorkeur aan bedrijven die nog het vermogen hebben om hun prijzen op te trekken, en ook aan cyclische aandelen van hoge kwaliteit.’
Hij is eveneens van mening dat we ook het obligatieluik niet mogen negeren. Dat geldt dan met name voor overheidsobligaties die bescherming bieden tegen volatiliteit, en ook voor Europese bedrijfsobligaties die minder risicovol zijn dan de Amerikaanse. Dat is te danken aan de ECB, die opnieuw activa is gaan opkopen. ‘We verwachten een stijging van de wanbetalingspercentages in de Verenigde Staten.’ Tot slot ziet hij ook brood in de vooruitzichten voor fysiek goud als alternatief voor cash, wat ‘een actief is dat we absoluut moeten vermijden.’
Drie pijlers
Op langere termijn stelt Christophe Donay vast dat we ons vandaag bevinden in ‘een golf die ons geleidelijk naar een wereldwijde recessie stuurt, en waarvan de oorzaak teruggaat tot het feit dat de Amerikaanse president stelselmatig een van de belangrijkste pijlers van de wereldwijde groei en van het moderne kapitalisme ondermijnt: de vrijhandel.
Hij benadrukt dat het vandaag belangrijk is om die golf tegen te houden. Op korte termijn kunnen we dat doen door een pauze in te lassen in de handelsoorlog, en op langere termijn kunnen we dat doen door het economische beleid opnieuw uit te vinden. Het ideaal is eerder de Chinese groei dan een Japanse stagnering.
‘Dat vereist dat we het begrotingsbeleid en het fiscaal beleid gaan inzetten naast het monetair beleid, dat aankijkt tegen de limieten van zijn efficiëntie. Op die manier dienen de drie pijlers van het economische beleid één gemeenschappelijk doel, in navolging van China, dat al verschillende jaren alles doet om zijn economische groei richting 4,5 procent te laten evolueren zonder in een recessie terecht te komen,’ zegt Christophe Donay.
Divergentie
‘Vandaag bevinden we ons op het snijvlak tussen twee werelden. Enerzijds zien we de opkomst van demagogen en autocraten, en anderzijds zien we een economisch beleid dat zich opnieuw moet uitvinden om meer sociale gelijkheid te bewerkstelligen en om te strijden tegen belangrijke externe factoren zoals klimaatverandering. Momenteel blijft de uitkomst onzeker, en we hebben nood aan creatieve politici, die moedig genoeg zijn om ons op het goede pad te zetten.’