De huidige groeicyclus heeft nog een jaar, misschien twee, te gaan. Er zijn weliswaar geen economische gegevens die erop wijzen dat een recessie nabij is, maar de risico’s van een recessie die zich aandient nemen wel toe.
Dat schrijft Joachim Fels, macro-econoom van Pimco, in een marktvisie. De risico’s die hij ziet voor een omslag hangen vooral ook samen met de slechte timing van de Amerikaanse stimuleringsmaatregelen. Hierdoor zou de inflatie fors kunnen oplopen, wat samenhangt met de aangekondigde invoerheffingen en de stijgende grondstoffenprijzen. Zo stijgt de olieprijs, maar ook andere grondstoffenprijzen omdat ook elders in de wereld de economie groeit.
Zorgen daarover zouden niet nodig zijn als bedrijven de stimuleringsmaatregelen aangrijpen om te investeren in productiviteit. In plaats daarvan lijken ze vooral gericht te zijn op de inkoop van aandelen, verhoging van het dividend en fusies en overnames, zegt Fels.
De onzekerheid wordt vergroot doordat het bijzonder soepele monetaire beleid voor inflatiedruk zorgt. Centrale banken zijn volgens Fels geneigd deze te beantwoorden met een renteverhoging. Doorgaans zorgt een monetaire verkrapping niet voor een zachte landing van de ecoomie. Vaak is juist een recessie het gevolg.
Doordat er te weinig beleidsruimte is, zou een volgende recessie langer kunnen duren dan gebruikelijk, al zal deze wel minder diep zijn, anayseert Fels.
Hij beveelt zijn klanten aan om zich op deze mogelijke recessie voor te bereiden door Amerikaanse staatsobligaties te kopen. Deze zijn niet goedkoop, maar zorgen wel voor spreiding.
Daarnaast lopen de rentemarges op bedrijfsobligaties op. Dat gebeutrt doorgaans ruim voordat de aandelenkoersen hun piek bereiken. Aangezien die rentemarges nog steeds krap zijn, kunnen beleggers overwegen om naar de veiliger delen van het spectrum te gaan en zich te concentreren op kortere looptijden.
Amerikaanse hypotheekobligaties lijken aantrekkelijker te zijn dan bedrijfsobligaties met een lage kredietwaardigheid, zegt Fels. De schuldenlast van Amerikaanse huishoudens is namelijk gedaald, en de Amerikaanse woningmarkt is solide.
Als laatste noemt Fels opkomende markten, die zien er volgens hem aantrekkelijk uit. Veel economieën zijn nog aan het begin of in het midden van de groeicyclus. Bovendien wordt de groei er vooral aangedreven door binnenlandse factoren, en profiteren consumenten van een structureel lagere inflatie. Toch blijft in deze volatielere omstandigheden liquiditeit belangrijker, wat betekent dat het aantrekkelijker is om in opkomende markten te beleggen via een mandje met hoogrentende lokale valuta’s.