De kredietcrisis zal vermogensbeheerders dwingen tot een andere omgang met de bedrijven waarin ze beleggen.
‘Meer dan honderd bedrijven in een portfolio hebben, gaat vaak de span- en mankracht van assetmanagers te boven.’
‘Er zal een veel intensievere relatie moeten komen tussen de belegger en zijn belegging.’
Dat is de stelling van Arnoud Wolff, fondsmanager van Midlin, het Europese small en midcap fonds van Teslin Capital Management van Frederik van Beuningen.
Rijke particulieren
In een gesprek met Fondsnieuws zegt Wolff dat hij veel aanvragen krijgt van rijke particulieren.
‘Deze mensen willen op een andere manier beleggen dan op de gangbare wijze van geld steken in een groot anoniem fonds, waarin je de fondsmanager, zijn strategie en de belegde fondsen veelal niet kent.’
‘Veel beleggers willen veel intensiever betrokken zijn en geinformeerd worden over de beheerder die voor hun belegt en de bedrijven waarin belegd wordt,’ zegt Wolff.
Intensief contact
Midlin, een in 2006 opgericht beleggingsfonds heeft een portfolio van niet meer dan tien beleggingen. Met het management bestaat een intensief maandelijks contact, waarbij vooral wordt gekeken naar het businessplan, de cash flow, de balans en de kwaliteit van het management.
Ondanks dat intensieve contact staat Midlin dit jaar toch op een negatief rendement van meer dan 50 procent. Wolff vindt dat dat meer zegt over de beurs, dan over de bedrijven waarin hij belegt.
Discount: 50 procent
Wolff: ‘Van de tien bedrijven, zijn er zes die een discount hebben op de onderliggende activa. Als je die activa, zoals machines, het vastgoed en dergelijke verkoopt, krijg je 50 procent meer terug dan op de beurs.’
‘En dan heb ik het nog niet eens over de toegevoegde waarde van een bovengemiddelde sterke markt- en merkpositie, het innovatieve vermogen en het ondernemend, bovenal fatsoenlijk management daar nog gratis bijkrijgen.’
Dat verhaal begrijpen de beleggers in het Midlin-fonds, veelal (oud-)ondernemers, goed. Volgens Wolff is dat te danken aan een intensief contact dat de fondsbeheerder met hen heeft.
Stabiele aandeelhouders
Volgens Wolff is de kredietcrisis niet alleen een spiegel voor de werkwijze van vermogensbeheerders, maar ook voor de betrokken bedrijven waarin belegd wordt.
‘In 2007 was de hele notie van stabiele aandeelhouders nauwelijks aanwezig. Er werden Amerikaanse aandeelhouders aangetrokken, die bij de kredietcrisis meteen weer uitstapten. Dat leidde tot forse koersdalingen wat heel vervelend kan zijn als je juist een expansie overweegt.’
Stabiel aandeelhouderschap houdt volgens Wolff behalve een spreiding in de portefeuille, ook in dat je zowel rechten als plichten hebt.
Rechten en plichten
‘Je moet bij voorbeeld bereid zijn kapitaal te injecteren als de expansie van een bedrijf daar om vraagt.’
‘Maar het betekent ook dat je optimaal geinformeerd wordt, zodat je je belangen als aandeelhouder kan borgen en eventueel kan ingrijpen in de corporate governance van de onderneming.’
Beleggen wordt volgens Wolff weer ‘een kwestie van simpel, overzichtelijk ondernemen, een gezonde financiële huishouding’.
Beleggers die willen deelnemen in het fonds moeten minimaal 45.000 euro inleggen. ‘Het beheerde vermogen is 15 miljoen euro, maar onze ambitie is 200 miljoen,’ zegt Wolff.