De piek van een economische conjunctuur voorspellen blijft hachelijk, maar duidelijk is dat we na een ongekende groeiperiode van tien jaar dichter bij het einde dan bij het begin van de cyclus zitten. Niet getreurd: ‘Nu wordt het leuk.’
Dat zei Karen Ward, chief market strategist EMEA van JP Moran Asset Management, tijdens een drukbezochte mediabijeenkomst van haar bedrijf in Londen. Ward ging daarbij in op de belangrijkste vragen die beleggers haar voorleggen. De vraag hoelang de weg omhoog nog duurt, was er daar eentje van.
Ward: ‘Ik denk dat de economie van de VS nog zes maanden sterk zal zijn, terwijl de groei in Europa rond de 2 procent zal blijven. Maar het wordt tijd om na te denken over welke strategie je het beste kunt volgen aan het einde van een cyclus.’
De neiging zal bestaan om aandelen voor obligaties te verruilen. Maar Ward waarschuwt ervoor dit niet te abrupt te doen. ‘De rendementen aan het einde van een cyclus kunnen spectaculair zijn. Als je de S&P-index 24 maanden voor de laatste piek (najaar 2007) verlaten had, was je een stijging van 30 procent misgelopen. Als je een jaar voor die piek was uitgestapt had je 15 procent gemist. Dus als je je aandelenportefeuille wilt afbouwen, denk er dan goed over na hoe snel je dit wilt doen.’
Ward is een vrouw van uitgesproken meningen, zo liet ze zelf weten. Dat bleek ook wel toen ze stilstond bij andere thema’s waar beleggers mee worstelen. Zoals de brexit. Terwijl de onzekerheid over de afloop van de onderhandelingen tussen de Britten en Brussel nog groot is, is Ward stellig: ‘Tegen het einde van het jaar ligt er een deal voor een softe brexit.’
Ook de voorstanders van een harde brexit in de Conservatieve regeringspartij zullen daar uiteindelijk mee instemmen, volgens Ward, die van najaar 2016 tot najaar 2017 economisch adviseur was van de Britse minister van financiën Philip Hammond. Want als ze dat niet doen dreigt er een impasse te ontstaan die maar op twee manieren opgelost kan worden: een nieuw referendum, waarbij het volk de brexit misschien wel afwijst, of nieuwe verkiezingen, waarna hun partij mogelijk niet meer de grootste is. ‘Dat is voor hen een te groot risico.’
De deal kan er voor zorgen dat de onzekerheid die investeerders er nu van weerhoudt in het Verenigd Koninkrijk zaken te doen, verdwijnt. En dat kan de Britse centrale bank tot actie bewegen. ‘Als we na een deal een snelle hervatting van activiteiten zien, kan de Bank of England de rente wel eens sneller moeten verhogen dan de markt nu denkt’, meent Ward.
Er is ook een item waar Ward minder stellig over is: de handelsbeschietingen tussen de VS en China. Hier zat Ward eerder dit jaar fout, zo gaf ze ruiterlijk toe, en daarom is ze nu voorzichtiger. ‘Ik dacht altijd: Amerikanen houden van goedkope producten en als ze tarieven op import uit China gaan opvoeren, dan zal de consument dat voelen, dus dat gaat niet gebeuren. Maar ik zat fout en ik kan niet met zekerheid zeggen dat het niet verder escaleert.’
Ward denkt nog steeds dat de VS zichzelf in de voet schiet met de nieuwe handelstarieven, maar houdt ook hier een slag om de arm: ‘Misschien zorgt het er inderdaad voor dat productie terugkeert naar de VS.’
Wel waarschuwt Ward ervoor dat Europa in de mangel van deze handelsoorlog kan geraken – ‘daar maak ik me zorgen over’ - en voor de hogere inflatiedruk in de VS als gevolg van de hogere importtarieven. ‘Bedrijven zeggen nu al dat ze de hogere prijzen moeten doorgeven aan de consument.’