De door president Trump aangekondigde handelstarieven versnellen de al ingezette reshoringtrend. Bedrijven worden gedwongen hun strategie te herzien, net als beleggers. Tussenpersonen kunnen profiteren, net als de aanbieders van magazijnen. Beleggers doen er volgens Christoph Berger van Allianz Global Investors, goed aan te letten op landen die terrein winnen in de herverkaveling van aanvoerketens, maar zich daarbij niet uitsluitend laten leiden door invoerheffingen.
De wereldwijde logistieke markt blijft groeien, met potlood werd al een grootte van 7.900 miljard voor 2032 opgeschreven, wat een jaarlijkse groei van meer dan 4 procent zou betekenen. Maar de aankondiging van hogere invoerrechten in het voorjaar heeft die opwaartse trend afgeremd. De eerste slachtoffers van tariefschommelingen? De toeleveringsketens.
Benny Mantin, hoogleraar supply chain management en logistiek aan de Universiteit van Luxemburg, zegt in een gesprek met Investment Officer dat het om een gedragsreactie op korte termijn gaat. ‘De spelers lijken te denken: Laten we zoveel mogelijk goederen binnenhalen voordat de deur dichtgaat. Deze haast heeft voor verstoringen gezorgd, zoals het fenomeen van spookcontainers, waarbij lege containers worden vervoerd om verzendplaatsen te behouden.’
Christoph Berger, CIO van Equity Europe, zag in het voorjaar een massale voorraadopbouw in de Verenigde Staten om te anticiperen op de invoerrechten. ‘Er zijn aanzienlijke hoeveelheden luchtvracht van China naar de VS gestuurd om voldoende voorraden veilig te stellen,’ legt hij uit. Geconfronteerd met prohibitieve tarieven – een tarief van 145 procent op bepaalde Chinese export naar de VS, ‘min of meer gelijk aan een embargo’ volgens Berger – moesten bedrijven zichzelf opnieuw uitvinden.
Sinds het wapenstilstandsakkoord van 90 dagen in mei, overheerst voorzichtigheid, want de veranderingen gaan zeer snel. Volgens Berger is het verplaatsen van de volledige productie naar de VS omwille van invoerrechten niet verstandig. Bedrijven hebben eerst voorraden aangelegd. Vervolgens overwegen ze structurele aanpassingen. Carl Auffret, portefeuillebeheerder Europese aandelen bij DNCA in Luxemburg, bevestigt: herlokalisatie is niet nieuw, maar versnelt nu. De VS en China streven naar meer autonomie. Europa loopt daarbij ‘een beetje achter’.
Deze onzekerheid heeft een prijs. Berger waarschuwt: als bedrijfsleiders aarzelen om te investeren, dan remt het gebrek aan zichtbaarheid de investeringen af. Voor beleggers vereist de situatie een zorgvuldige analyse. Auffret identificeert segmenten die het goed doen: expediteurs zoals DSV of Kuehne+Nagel floreren als tussenpersonen dankzij de complexiteit van de sector. Hij legt uit dat elk probleem in het Suezkanaal leidt tot lagere volumes. Maar de prijzen stijgen dan, omdat sectorpartijen snel complexe alternatieven moeten vinden. Hun asset-light model (ze bezitten weinig eigen activa) maakt hen minder kwetsbaar voor directe volumedalingen.
Een ander veelbelovend segment, volgens Auffret, is contractlogistiek. Dit betreft magazijnbeheer, waarin bedrijven zoals ID Logistics uitblinken. ‘Het is hun rol om magazijnen efficiënt te laten draaien en piekmomenten in de vraag op te vangen,’ verduidelijkt hij. Deze activiteit, meer gericht op de binnenlandse markt, profiteert van de trend naar uitbesteding. Wereldwijde e-commercereuzen kiezen er dan ook voor dit complexe beheer uit handen te geven, met name voor volumineuze producten. ‘Deze contracten zorgen voor een zeer sterke groei,’ aldus de Luxemburgse belegger, die wijst op de hoge organische groei van ID Logistics.
Op de langere termijn wordt de veerkracht van toeleveringsketens een cruciale kwestie. Dr. Mantin herinnert aan de eerdere populariteit van slanke (lean) supply chains, die vertrouwen op leveranciers en zo de voorraden beperken. Hoewel het principe van verspilling verminderen nog steeds relevant is, vereist het een ‘diepgaand begrip van de toeleveringsketen’ en ‘stresstests’. Een voorbeeld is Toyota. Lang voor het tekort had deze autoproducent haar voorraden aan halfgeleiders vergroot. Een destijds contra-intuïtieve, maar visionaire beslissing volgens de professor.
Christoph Berger is het daarmee eens, en verwacht dat toeleveringsketens in de toekomst geografisch meer gespreid zullen zijn. India ziet hij als een ‘voor de hand liggende’ kandidaat, al benadrukt hij dat hij zijn beleggingsbeslissing in het land niet uitsluitend op invoerrechten zou baseren. De volatiliteit is daarvoor te groot. Berger schat echter dat deze verstoringen slechts een ‘tijdelijke’ impact zullen hebben op de wereldwijde productievoetafdruk. Voor bedrijven is nu het moment om in te zetten op flexibiliteit, bufferzones aan te leggen en voorzichtig te diversifiëren. Voor beleggers, zoals Carl Auffret het samenvat: ‘Als de markt instabiel is en er veel complexiteit is, is dat geen slecht nieuws voor expediteurs en sommige magazijnbeheerders.’ De sleutel? Selectiviteit. Het vermogen om die spelers te herkennen die van complexiteit een kans weten te maken.