De enige consensus tussen Republikeinen en Democraten in de Verenigde Staten is dat zij allebei houden van forse begrotingstekorten en staatsschulden. Republikeinen houden van belastingverlagingen, terwijl Democraten graag uitgaven doen. Dat is de enige rode draad door de Amerikaanse politieke geschiedenis heen.
Dat stelt de vooraanstaande econoom Jeffrey Sachs, die het Center for Sustainable Development aan de Columbia University leidt, tijdens zijn deelname dinsdag aan de eerste bijeenkomst van de America Foundation in Antwerpen, die tot missie heeft om een podium te bieden aan Amerikaanse leiders op het terrein van economie, politiek, literatuur, geschiedenis, wetenschap, technologie en kunst.
Sachs is van mening dat president Biden ‘het zeer goed doet’, aangezien hij leiding geeft aan een ‘zeer verdeeld land, waar het politieke systeem “gebroken” is en Donald Trump nog zeer veel invloed heeft’.
De topeconoom, die in 202 het boek The Ages of Globalization: Geography, Technology, and Institutions uitbracht, is uitgesproken over Donald Trump: ‘hij is een psychotische man, zeer gevaarlijk. De meest gevaarlijke president die we ooit hebben gehad en bovendien de slechtste en de gemeenste. Hopelijk gaat hij naar de gevangenis, of hij komt terug. We weten het niet. Het land wordt getekend door zeer grote onenigheid.’
Gestolen
Volgens Sachs is 70 procent van de Republikeinse kiezers van mening dat de presidentsverkiezingen van 2020 zijn ‘gestolen’. Hij hoopt dat Biden met een kleine meerderheid ‘de Verenigde Staten uit deze rotzooi haalt’.
Sachs, die in de videocall werd ingeleid door Geert Noels, de oprichter en managing partner van Econopolis, omschreef de Verenigde Staten als een ‘zeer racistische samenleving’. Dat is het eigenlijk al vanaf het begin, stelde Sachs. Hij vindt het goed dat de Verenigde Staten demografisch-gezien steeds minder wit zijn. ‘Maar dat leidt onder de witte suprematisten tot wanhoop’, en dat is bijzonder gevaarlijk’, waarschuwt Sachs.
Volgens de econoom hebben deze witte suprematisten hun thuis gevonden in de Republikeinse partij, die zich daarnaast ook vierkant opstelt achter de oligarchie van schatrijke mensen en van bedrijven. Voor die laatste geldt dat ze geen belasting betalen. ‘We proberen een samenleving te voeren, waarin de rijken en de bedrijven geen belasting betalen.
Maar dat levert een totaal kapotte samenleving op.’ Sachs beschuldigt media als Fox News en de Wall Street Journal ervan dat ze dag in, dag uit, berichten verspreiden dat ‘Amerika vernietigd wordt’.
‘We pretenderen de leider van de vrije wereld te zijn, maar we zijn niet eens in staat een normaal land te zijn. Europa loopt ver op de VS vooruit, met veel meer sociale inclusie en herverdeling van welvaart.’ Sachs vindt dat Europa een geweldige prestatie levert met zijn Green Deal. Daarnaast haalt hij in herinnering dat het met succes China heeft overgehaald CO2-neutraal te worden (in 2060).
China
Ook over China is hij, ondanks alle polemiek in de VS, te spreken. Hij gelooft dat China de verduurzaming van het economisch beleid stevig ter hand zal nemen. De reden? Vooral Noord-China is zeer kwetsbaar voor de CO2-emissies en voor de droogte. En daarnaast loopt China voorop met goedkope hernieuwbare energiedragers.
‘Er is een duidelijke technologische reden voor China om voorop te lopen in deze transformatie. Het kan er veel geld mee verdienen.’
Over Jeffrey Sachs
Jeffrey Sachs is door Time Magazine tot twee keer opgenomen in de lijst van meest invloedrijke wereldleiders. De New York Times noemde hem de ‘waarschijnlijk belangrijkste econoom in de wereld’ en blijkens een peiling van The Economist wordt hij beschouwd als één van de drie meest invloedrijke levende economen van nu. In een verder verleden werd hij bekend voor zijn ideeën over de schoktherapie die het IMF in meerdere landen doorvoerde, met name in opkomende landen. Dat gebeurde door plots valutarestricties los te laten, het afschaffen van overheidssubsidies en het opheffen van protectionistische beschermingsconstructies met handelsliberalisering als gevolg. Dit type marktliberalisme kreeg veel kritiek, onder meer van activiste Naomi Klein.