De afgelopen maanden is er een duidelijke omslag waar te nemen in de renteverwachtingen. De markten rekenen nu op een renteverlaging van de Fed tegen het eind van 2019, terwijl eerder een pauze voorspeld werd. De verandering is een gevolg van de zorgen over de wereldwijde groei en de handelsspanningen tussen de VS en China, zegt Keith Wade, hoofdeconoom van Schroders aan Investment Officer.
De lagere inflatieverwachtingen hebben geleid tot lagere obligatierentes in de ontwikkelde markten. Met name de opmerkingen van Draghi, dat de ECB nieuwe verruimende maatregelen overweegt, droegen daaraan bij. Als gevolg daarvan renderen in totaal 12,5 biljoen dollar aan obligaties momenteel negatief.
Herhaling van Greenspans meesterzet?
Wade vraagt zich af of de Fed wegkomt met slechts een of twee renteverlagingen, zoals in 1995 en 1998. Of is dit het begin van een nieuwe cyclus van verruiming? Wade vermoedt dat ‘de Fed neigt naar een bescheiden verruiming in de hoop daarmee de economie weer op de rails te krijgen. In 1995 lukte het Allan Greenspan en daardoor maakte de Amerikaanse economie een zachte landing.’
‘Veel hangt af van welke vertraging de Amerikaanse economie ondergaat en hoe de Fed reageert op de groei en de inflatie. Wade rekent voor volgend jaar op een teleurstellende groei in de VS veroorzaakt door het wegebbende effect van de overheidsstimulering en de ontwrichtende effecten van het Chinees-Amerikaanse handelsconflict.’
Capex is de crux
De handel alleen is niet genoeg om de Amerikaanse economie te laten ontsporen, omdat die voor 85 procent bepaald wordt door binnenlandse activiteiten. Het handelsconflict doet met name het bedrijfsvertrouwen afnemen dat in de reële economie tot uitdrukking komt door het uitstellen van bedrijfsbestedingen. Volgens Wade zijn de kapitaalbestedingen (Capex) en werkgelegenheid het kwetsbaarst.
De banenreductie is de laatste tijd significant toegenomen en ook in de kapitaalbestedingen zijn er tekenen van zwakte. Een economische schok verwacht Wade dit keer niet vanuit de consumentenbestedingen, maar eerder vanuit bezuinigingen bij de bedrijven. Dat kan dan uiteindelijk ook de consumenten raken via een zwakkere werkgelegenheid en loongroei.
De focus op de kapitaaluitgaven is belangrijk, omdat dit een van de doorslaggevende factoren is bij het bepalen van de diepte van een eventuele recessie en de vraag of een economie een recessie zal doormaken. Lagere consumentenbestedingen kunnen een recessie veroorzaken, maar in het huidige klimaat, waarin huishoudens hun schuldenlast hebben verminderd en de rentelasten laag blijven, zal de schok waarschijnlijk eerder door een inkrimping van de bedrijfssector komen. Dit zal uiteindelijk de consument treffen door een zwakkere werkgelegenheids- en inkomensgroei, maar de oorzaak ligt elders.
De aandacht voor bedrijfsinvesteringen benadrukt het belang van het politieke klimaat. Het bedrijfsleven heeft behoefte aan duidelijkheid over de vooruitzichten om zich toe te leggen op een verhoging van de uitgaven. In het Verenigd Koninkrijk eist de onzekerheid rond de Brexit zijn tol. Het handelsconflict met China heeft eenzelfde effect in de VS. De geopolitieke risico’s blijven hoog. Maar volgens Wade moet er eerst meer druk komen op de bedrijfswinsten en kasstromen om een economische krimp in gang te zetten. Het is een geleidelijk proces, dat pas in 2020 voelbaar wordt.
Inflatie opvallend laag
Ondertussen blijft de inflatie opmerkelijk stabiel en laag. Gezien de late fase van de cyclus is dat verrassend. Het duidt erop dat structurele factoren op de prijzen drukken en een pick up van de inflatie voorkomen. Wade wijst wat dit betreft op de felle concurrentie die de retailsector heeft te duchten van de webwinkels. Lage inflatie is iets dat alle ontwikkelde economieën kenmerkt. Mogelijks ontstaat er in de VS opwaartse druk door de invoerheffingen, hogere olieprijs en krappere arbeidsmarkt. Maar een inflatieniveau dat iets boven de doelstelling ligt, kan getolereerd worden door de Fed. Het hoeft geen hindernis te zijn om in 2020 een ruimer beleid te voeren.
Eerste rentestap in juli
Wade verwacht dat ‘de Fed bij de eerstvolgende vergadering eind juli een eerste renteverlaging doorvoert, met een tweede in september. Het zal gepresenteerd worden als verzekering voor economische groei. De omstandigheden zijn nu wel heel anders dan in 1995. In de nasleep van de financiële crisis, is het maar de vraag of het monetaire transitiemechanisme even effectief is. Daarom denkt Wade dat verdere renteverlagingen in 2020 zullen volgen. Verder is het opletten geblazen of de Fed ook nog hint op het herstarten van QE en een actiever begrotingsbeleid.’