Obligatiebeleggers vragen zich af waar we in de kredietcyclus zijn, gezien de stress in de energiesector, de toenemende druk op grote bedrijven in Europa en de VS en de risico’s in de opkomende markten.
Op die vraag gaat het multi asset-team van Schroders in een recente marktvisie in. De kredietcyclus is een belangrijke graadmeter voor de gezondheid van de economie.
Gelet op de recente ontwikkelingen vraagt Schroders zich af of dit het begin van het einde van de cyclus is, of dat er slechts sprake is van een pauze.
Volgens de Britse asset manager is dit een lastig te beantwoorden vraag: centrale banken voeren een divergerend monetair beleid en de liquiditeit in de markt verandert snel. Vergelijking met het verleden is lastig.
Normaliter wordt het einde van een kredietcyclus ingeluid door een combinatie van drie factoren: zwakke fundamentele omstandigheden, toename van risico-aversie en een specifieke gebeurtenis.
Risico-aversie
Dat laatste is nu moeilijk in te schatten, maar zeker is volgens Schroders dat er sprake is van een periode van risico-aversie.
Voorzichtigheid is inderdaad geboden, omdat de kapitaalmarktindicatoren niet eenduidig zijn. De fase waarin de cyclus verkeert is moeilijk te duiden. Duidelijk is wel dat Europa zich in een vroegere fase bevindt dan de VS en dat zij voorlopig nog wel even op de VS zal blijven ‘achterlopen’.
Volgens het Britse huis is er groeiend bewijs dat de expansiefase van deze cyclus zijn einde nadert. Maar toch staan bedrijven, afgezien van die in de energiesector, er nog steeds sterk voor. De expansiefase kan zelfs aanhouden en langer duren dan de komende 12 maanden, meent Schroders.
Wie naar het beleid van de centrale banken kijkt, moet tot de conclusie komen dat het huidige scenario meer in lijn is met 2011 dan met 2007. Dat betekent dat er vooral sprake is van een mondiale risico-aversie wat samenhangt met zorgen over de groei - meer dan dat er sprake is van een begin van het einde van de kredietcyclus.