‘De wereld is getuige van een valutaoorlog, waarbij schuldenlanden al dan niet actief een depreciatie van hun munt nastreven. Doel hiervan is om de gevolgen van de recordschulden voor de eigen economie en de bevolking te minimaliseren.’
Dat zegt Stéphane Monier, hoofd fixed income en valuta van de Zwitserse vermogensbeheerder Lombard Odier, in een gesprek met Fondsnieuws.
Vergrijzingsgolf
Volgens Monier hebben regeringen in het Westen niet veel andere keuzes. Het aanwakkeren van inflatie als middel om de eigen torenhoge schulden te reduceren, is politieke zelfmoord, stelt Monier.
‘Er komt een vergrijzingsgolf op ons af, terwijl mensen bovendien langer leven. Dat maakt de instandhouding van particuliere vermogens belangrijker dan ooit.’
In theorie zou het volgens Monier wenselijk zijn dat er een hoge(re) inflatie komt in de ontwikkelde landen en een lage(re) inflatie in de opkomende landen.
Deflatie en inflatie
‘De werkelijkheid is dat we juist een deflatietrend in het Westen en een inflatietrend in de opkomende landen hebben’, zegt Monier.
Naast het scenario van het stimuleren van inflatie, zijn er twee andere scenario’s die relevant zijn om schulden af te bouwen.
‘De eerste is verhoging van de productiviteit, zodat de schulden afgelost kunnen worden. Echter, een substantieel hogere groei is in het Westen op basis van hoge sculden en vergrijzing niet te verwachten.’
Structurele onbalans
Het derde scenario dat een uitweg uit de problemen biedt, is het aanpassen van de valutaverhoudingen in de wereld. Monier denkt dat dat nodig is, omdat er sprake is van een structurele onbalans in de wereld.
‘Valutaverhoudingen moeten gewijzigd worden, omdat ze op dit moment geen afspiegeling zijn van de veranderende economische en financiële verhoudingen in de wereld. Maar, let op, andere valutaverhoudingen impliceren ook een transfer van rijkdom naar de opkomende markten.’
Ontwikkelde landen, die hoge schulden hebben opgebouwd met Japan als recordhouder, hebben weinig andere keuze dan hun munten de devalueren of die van andere landen te laten revalueren. ‘Dat verklaart de hudige druk op China om de renminbi in waarde te laten stijgen,’ stelt Monier.
Tegen deze achtergrond moet volgens Monier de grote, terechte belangstelling voor schuldpapier van opkomende landen worden gezien, stelt Monier.
Overschot op lopende rekening
Deze landen hebben veelal een fors overschot op de lopende rekening, met hoge buitenlandse reserves en gezonde overheidsfinanciën. Het cumulatieve rendement van staatsobligaties uit deze landen bedroeg op tienjaarsbasis 226 procent, tegen 125 procent voor Duitse tienjarige Bunds.
Deze sterke performance bestaat uit twee componenten: een sterke appreciatie van de munten en een sterke stijging van de rente. Monier zegt dat Lombard Odier voor de periode 2010-2013 een rendement op basis van een jaarlijkse appreciatie en renteuitkering van elk 6 procent wordt verwacht.
Rendement
In het licht van die verwachte rendementen heeft Lombard in februari het LO Funds- Emerging Local Currencies and Bonds Fund gelanceerd, dat inmddels in euro’s een rendement heeft behaald van bijna 10 procent.