From left to right: Amundi's Pascal Blanque, geopolitics experts Tina Fordham,, Nobel Prize winner Daniel Kahneman, Prof Steve Tsang and Peterson Institute's Olivier Blanchard. Photo: Amundi.
_SBY1127.JPG

Pascal Blanqué, voorzitter van het Amundi Instituut en voormalig chief investment officer bij de Frans asset manager Amundi, gelooft dat wijdere spreads tussen rendementen op staatsobligaties in de eurozone het risico inhouden dat het een self-fulfilling prophecy  wordt.

In een gesprek met journalisten op het 2022 Amundi World Investment Forum in Parijs, zei Blanqué (foto: uiterst links) donderdag dat hij bezorgd is dat de ECB niet de juiste dingen doet als het gaat om het beheren van de spreads. De spreads worden gezien als een kwetsbaar punt in de eurozone omdat ze de verschillen weerspiegelen in de manier waarop de lidstaten hun begrotingen beheren.

Italië, waarvan de staatsschuld ongeveer 150 procent van het BBP bedraagt, zou in staat moeten zijn om zijn staatsschuld te dragen, zei hij, maar hij merkte op dat dit niet de visie is van beleggers wanneer zij de spreads gaan verhandelen. 

ECB moet beleggers overtuigen

‘Wat mij op dit moment zorgen baart - dit is waarschijnlijk mijn grootste zorg over de ECB - is dat, om beleggers er daadwerkelijk van te overtuigen dat de spread laag zal blijven, je alles zult moeten doen wat nodig is, wat een uitdrukking is die eerder door iemand anders bij de ECB is gebruikt, maar die heel bekend is’, zei hij, verwijzend naar de bekende uitspraak van voormalig ECB-president Mario Draghi uit 2012. 

Het verschil in rendement tussen 10-jarige staatsobligaties van Duitsland en Italië liep op tot boven de 200 basispunten vlak voor de ECB-vergadering van donderdag in Amsterdam en liep nog iets verder op nadat de ECB haar rentebesluit bekendmaakte. Ook de spreads tussen Bunds en Griekse en Spaanse staatsobligaties zijn de afgelopen dagen verder opgelopen.

Wijdere spreads kunnen een zware wissel trekken op samenwerking binnen de Europese Unie omdat dit zwakkere landen met zwaardere rentelasten opzadelt.

‘De ECB heeft geen proces om voldoende in te grijpen in bijvoorbeeld de Italiaanse of de Spaanse markt. Het vermijden van deze zichzelf vervullende, meervoudige evenwichten zal, vermoed ik, een kwestie zijn die het komende jaar op tafel zal liggen.’

Vertraging voor de boeg

Olivier Blanchard (foto: uiterst rechts), Frans econoom en voormalig hoofdeconoom bij het IMF tussen 2008 en 2015, zei dat hij twee scenario’s ziet voor de Europese economie, die beide een vertraging voorspellen.

‘Het eerste scenario is dat de ECB de rente moet verhogen, maar ik verwacht dat de ECB de rente veel minder zal verhogen dan de Fed’, zei hij. ‘En de andere is dat de economie tot stilstand komt, of in ieder geval vertraagt zonder dat de ECB iets hoeft te doen vanwege de grote onzekerheid vanwege de oorlog in Oekraïne op de consumptie en investeringen. En dan het verlies van reëel inkomen, dat mogelijk een groot effect heeft op de consumptie. Dus, nogmaals, de twee scenario’s die ik in Europa zie, hebben allebei een vertraging.’

Blanchard zei dat de uitdaging voor de Federal Reserve aanzienlijk groter is dan die voor de ECB, omdat de arbeidsmarkt in Europa niet zo oververhit is als in de VS.
 
‘Wat heel duidelijk is, is dat je de inflatie in de VS niet kunt afremmen zonder de economie af te remmen’, zei Blanchard. ‘Idealiter wil je de economie afremmen zodat het groeipercentage positief blijft op minder dan het nominale. En als je het precies goed speelt, dan lukt het. Het is heel moeilijk om het precies goed te spelen. We hebben echt geen goed idee van hoeveel beleid werkt in de huidige omgeving.’
 

Author(s)
Categories
Target Audiences
Access
Limited
Article type
Article
FD Article
No