De kern van onze dienstverlening is ervoor te zorgen dat klanten hun financiële doelstellingen halen, aldus Staalbankiers. Dat begint bij een financieel plan. Haar belangrijkste beleggingsportefeuilles vult de bank volledig met indextrackers.
De bank is ervan overtuigd dat rendement voor het overgrote deel bepaald wordt door de asset allocatie. Ze stelt die vast op basis het zogenoemde Black-Litterman Model, een variant van het asset allocatiemodel van Markowitz.
‘Wij waren voor de crisis van 2008/2009 al naar passief beleggen aan het kijken. De crisis heeft onze gedachten vervolgens versterkt’, vertelt directeur investments Thijs van de Kevie. Tot die tijd had de bank alleen beheerportefeuilles ingevuld met actieve fondsen.
Van der Kevie: ‘Als de asset allocatie zó belangrijk is, waarom zouden we nog het risico nemen een juiste keuze teniet te doen door een verkeerde timing of selectie? We hebben dus besloten dat niet meer te doen.’
Introductie indexportefeuilles
In 2010 introduceerde de bank naast het bestaande Staalbankiers Fondsbeheer, dat overwegend actief wordt ingevuld, nieuwe indexportefeuilles: Multi-asset optimalisatie-portefeuilles genoemd. De passieve beleggingsstrategie is de voorkeursportefeuille van de bank. De meeste klanten kiezen hiervoor.
De portefeuilles zijn er in vijf profielen. ‘We zijn hier nu een aantal jaren meer bezig en dat werpt zijn vruchten af. De rendementen zijn goed’, zegt directievoorzitter Pierre Huurman van Staalbankiers.
Rendement
De neutrale indexportefeuille heeft vanaf 2010 een gemiddeld jaarlijks rendement van 9,3 procent behaald.
‘Aan de defensieve kant doen de passieve portefeuilles het dit jaar wel iets slechter dan de actieve’, zegt Van der Kevie.
Dit is een gevolg van de goede rendementen voor obligaties dit jaar. ‘Als gevolg van de grote spreiding die we in deze portefeuilles aanhouden, bevatten de passieve portefeuilles minder obligaties dan de actieve.’
Naast aandelen uit ontwikkelde en opkomende landen, staatsobligaties en credits nemen wij in de multi-asset optimalisatie-portefeuilles standaard ook vastgoed, goed verhandelbaar private equity en emerging market debt op.
Grote cashpositie
Het risico in de meer defensieve portefeuilles wordt als het ware verwaterd door cash op te nemen. De zeer defensieve portefeuille bevat momenteel 75 procent cash, de defensieve portefeuille 38 procent.
De risicoprofielen neutraal en hoger bevatten geen cash. De offensieve en zeer offensieve portefeuille bevatten vervolgens meer aandelen uit opkomende markten. Ook is de weging van IT-bedrijven en private equity zwaarder.
Anders dan bij veel anderen is de allocatie vervolgens niet gestoeld op een spreiding over verschillende regio’s.
Sectoren
‘De reden niet over regio’s te spreiden is dat wij denken dat de regio’s in de ontwikkelde markten te veel naar elkaar toe zijn gekomen en dat je daarom beter over sectoren kunt spreiden. We maken wel onderscheid tussen ontwikkelde en opkomende markten.’
Van der Kevie: ‘We beleggen ook niet in high yields, omdat we denken dat dat weinig toevoegt als je al in investment grade credits en aandelen belegt.’
Binnen de passieve portefeuilles heeft Staalbankiers een voorkeur voor ETFs boven indexfondsen, vanwege de betere liquiditeit. ‘We gebruiken het liefst fysieke trackers van grote internationale aanbieders zonder securities lending’, zegt Van der Kevie.
Tegenpartijrisico
‘Lenen partijen wel stukken uit, dan letten we goed op het onderpand. Partijen rapporteren vrij goed over het onderpand, zegt hij. ‘Minder duidelijk is echter vaak wie de tegenpartij is. Synthetische ETFs zijn daar vaak weer wel duidelijk over, waardoor we soms toch voor een synthetische tracker kiezen.’
De bank kent ook duurzame modelportefeuilles. ‘Daar is wel vraag naar van institutionele klanten, maar van private banking-klanten eigenlijk nauwelijks’, zegt Huurman.
Staalbankiers is een 100 procent dochter van Achmea. In de beheerportefeuilles van klanten van Staalbankiers zitten echter geen beleggingsfondsen van moeder Achmea. ‘Niet omdat dat in principe niet zou kunnen, maar op dit moment sluiten deze fondsen niet aan bij de wensen van onze klanten’, zegt Van der Kevie.
Dit is het derde artikel in een serie van drie over Staalbankiers.
Lees ook op Fondsnieuws:
- Staalbankiers (I): Adviseur van vlees en bloed nodig
- Staalbankiers (II): In 2015 moeten we harder groeien