Steeds minder Nederlandse beleggers maken gebruik van de diensten van een beleggingsadviseur of vermogensbeheerder. Volgens de Britse vermogensbeheerder Schroders kun je je daarom afvragen of het provisieverbod zijn doel niet voorbij is geschoten.
Uit een Europees onderzoek onder beleggers met een vrij belegd vermogen van 50.000 euro of meer dat is uitgevoerd in opdracht van het Britse fondshuis Schroders blijkt dat 43 procent van de Nederlandse beleggers gebruik maakt van een beleggingsadviseur of vermogensbeheerder. Vorig jaar was dit nog 45 procent en twee jaar geleden 48 procent.
Volgens Schroders is dit in lijn met een ander onderzoek dat zij onlangs uitvoerde. Hieruit bleek dat in geen ander Europees land beleggers minder geneigd zijn om een adviseur te raadplegen dan in Nederland.
Gevraagd of iemand bij zijn volgende beleggingsbeslissing een externe adviseur zoals een bank of tussenpersoon zou raadplegen, antwoordde slechts 29 procent van de ondervraagde Nederlandse beleggers ‘ja’. In landen als Italië, Frankrijk en Rusland ligt dit percentage twee keer zo hoog.
Liever zelf
Ook vrienden of familie worden nauwelijks geraadpleegd door Nederlandse beleggers. Ze doen het liever zelf en hebben ook geen behoefte aan cursussen of andere manieren om hun kennis en kunde te vergroten.
Op grond hiervan zou je kunnen denken dat de Nederlandse zelfbelegger wel heel erg overtuigd is van zijn eigen gelijk, maar dat is toch niet zo. De meeste Nederlandse beleggers geven niet aan te denken dat ze meer verstand van zaken hebben dan de gemiddelde belegger.
‘Misschien is advies of beheer dus gewoonweg niet beschikbaar of toegankelijk voor Nederlandse beleggers’, oppert Michel Vermeulen (foto), hoofd Benelux bij Schroders in een toelichting op het onderzoek. Sinds het provisieverbod moet er in Nederland betaald worden voor advies. In de meeste andere Europese landen is dit nog niet zo.
Veel banken hebben in Nederland bovendien de laatste jaren de vermogensgrens voor toegang tot advies of beheer verhoogt, zegt Vermeulen.
Hoewel in Nederland altijd al het grootste deel van de beleggers zelf belegde, zie je dit percentage volgens Vermeulen nog altijd toenemen. De vraag is vervolgens of dit erg is.
Schroders is helaas niet in staat geweest de rendementen van zelfbeleggers naast die van advies- en beheerbeleggers te leggen, maar heeft wel per land de netto instroom in beleggingsfondsen naast de ontwikkeling van de MSCI World gelegd.
Contrair
Wat blijkt is dat waar in landen als Zwitserland en Zweden de instroom veel meer in lijn is met de marktontwikkeling, dit in Nederland niet het geval is. De instroom neemt in ons land zelfs af als de markt stijgt en omgekeerd. De vraag is volgens Vermeulen dus hoe succesvol de Nederlandse belegger is.
‘Wat verder opvalt is dat Nederlandse beleggers steeds meer in individuele aandelen gaan beleggen en iets minder in beleggingsfondsen’, zegt hij. Dit jaar gaf 31 procent van de ondervraagden aan in beleggingsfondsen te beleggen, vorig jaar was dat 36 procent. Vermeulen denkt dat dit komt doordat execution only-beleggers waarschijnlijk toch meer geneigd zijn in een bedrijf te beleggen dat ze kennen.
En hoewel de rente laag staat, wordt er dit jaar door meer mensen gespaard in Nederland dan vorig jaar. Dit jaar gaf 78 procent van de beleggers aan ook een deel van zijn vermogen op een spaarrekening te hebben staan, vorig jaar was dat 73 procent. ‘Het lijkt erop dat mensen nog heel onzeker zijn’, aldus Vermeulen. ‘Wellicht dat een adviseur ze dus had kunnen helpen.’
Opmerkelijk is verder dat ruim 40 procent van de beleggers die zijn aangesloten bij een pensioenfonds, graag zelf meer te zeggen zou willen hebben over het te voeren beleggingsbeleid. Vermeulen merkt hierover echter op dat je je kunt afvragen hoe verstandig dat is.
Op de vraag wat het voor Schroders als fondshuis voor de aantrekkelijkheid van Nederland betekent dat zoveel mensen zelf beleggen, het aandeel van spaargeld toeneemt en minder mensen in beleggingsfondsen beleggen, zegt Vermeulen dat Schroders zich prima ontwikkelt in Nederland, maar dat er wel een aantal dingen veranderd zijn sinds het provisieverbod.
‘Positief is dat er minder gelukszoekende assetmanagers naar Nederland komen. Je kunt je niet meer inkopen door een hoge provisie te betalen.’ Het aantal assetmanagers is dus afgenomen.
Minder rommel
Ook is de kwaliteit van fondsen gestegen. ‘Er wordt minder rommel verkocht. Dat is positief.’
Daarnaast is het zo dat banken minder eigen assetmanagers hebben en dat exerne assetmanagers vaker gevraagd worden om mee te denken. Ben je in staat strategische partnerschappen met hen te sluiten, dan is Nederland nog altijd een heel aantrekkelijke markt. Wij hebben het dus nog altijd prima. Maar mis je zulke partnerships, dan heb je echt wel een probleem.’