In een eerdere bijdrage over de TER 2.0 (zie bijdrage van 10/11) werd aangekondigd dat het voorontwerp van wet over de nieuwe taks op de effectenrekeningen naar de Raad van State was verzonden om een advies te formuleren, binnen een termijn van 30 dagen.
Op 2 december heeft de Raad van State zijn advies geleverd.
Uit dit advies blijken toch nog enkele bezwaren over de nieuwe taks. Vooral wat het drempelbedrag van 1.000.000 EUR betreft en de invoering van een algemene antimisbruikbepaling, heeft de Raad ernstige bedenkingen. De vraag rijst of de regering deze voldoende kan remediëren.
De Raad van State stelt op basis van de teksten vast dat, op het eerste gezicht, de doelstelling om de grotere vermogens te belasten wordt verlaten en de taks enkel nog een budgettair oogmerk heeft. Zij voegt er wel aan toe dat er “in de memorie van toelichting nog allusies voor[komen] op andere doelstellingen, die de vraag doen rijzen of daadwerkelijk enkel een budgettaire doelstelling wordt beoogd.”
Indien deze taks enkel nog maar een budgettaire doelstelling heeft, dan is het advies eigenlijk niet volledig. De Raad geeft zelfs aan dat er dan wellicht opnieuw een schending van het gelijkheidsbeginsel voorligt.
Bovendien zou dan elke verrichting tot vermindering van de belastbare basis in principe als fiscaal misbruik bestempeld zou kunnen worden. Dit geldt dan zeker zo voor de voorbeelden van verrichtingen die in de Memorie van Toelichting bij het voorontwerp van wet als misbruiken beschouwd worden.
Deze voorbeelden houden een weerlegbaar vermoeden van belastingontwijking in waarbij enkel de belastingschuldige (dit is dus de tussenpersoon) het tegenbewijs (met name het bestaan van niet-fiscale motieven) kan leveren.
Het komt ons voor dat de financiële instellingen of professionele tussenpersonen hier een zeer zware beoordelingstaak, en bij gevolg impliciet een bijkomende onderzoeksplicht opgelegd krijgen die voor enorme spanningen zal kunnen zorgen in hun commerciële relatie met hun cliënteel, van wie ze dikwijls ook de vertrouwenspersoon zijn.
Voor verdere voorbeelden van deze vervelende situaties en de fiscale en financiële risico’s die zij inhouden, zie ook dit artikel.
De auteurs zijn Gerd D. Goyvaerts, Christophe Coudron, Dirk Coveliers, Bart De Cock. Tiberghien Advocaten is gespecialiseerd in fiscale materies en vermogensplanning en is kennispartner van Investment Officer.