taks op effectenrekening

Het Grondwettelijk Hof heeft onlangs zijn langverwachte arrest bekendgemaakt inzake de (on)grondwettelijkheid van de jaarlijkse taks op effectenrekeningen zoals geïntroduceerd bij wet van 17 februari 2021.

Reeds van bij de totstandkoming van de JTER konden er verschillende bezwaren geuit worden op grond van bv. het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, het fiscaal legaliteitsbeginsel, het verbod op dubbele belasting (ne bis in idem) en enkele Europeesrechtelijke principes.

De aangifte JTER (jaarlijkse taks op de effectenrekeningen) voor de referentieperiode 2021 moet uiterlijk worden ingediend op 15 juli 2022. De aangiftetermijn verstrijkt bijna voor (co)titularissen van buitenlandse effectenrekeningen, met inbegrip van ‘oprichters’ van juridische constructies.

Deze regering wenst blijkbaar te volharden in de (her)invoering van een herwerkte jaarlijkse taks op de effectenrekeningen (hierna JTER).  Door te blijven vasthouden aan de effectenrekening als belastbaar feit en te ontkennen dat het hier om een vermogensbelasting gaat, raakt de regering echter in moeilijk uitlegbare situaties die op zijn zachtst gezegd leiden tot ongelijke behandeling, en ook vaak als artificieel aanvoelen.

In een eerdere bijdrage over de TER 2.0 (zie bijdrage van 10/11) werd aangekondigd dat het voorontwerp van wet over de nieuwe taks op de effectenrekeningen naar de Raad van State was verzonden om een advies te formuleren, binnen een termijn van 30 dagen. 

Op 2 december heeft de Raad van State zijn advies geleverd.

Aansluitend op het artikel dat eerder gepubliceerd werd op 3 november 2020 in Investment Officer waarin de krachtlijnen van de nieuwe taks op de effectenrekeningen 2.0 werden besproken, stellen zich wel een aantal kritische bedenkingen bij het nieuwe voorontwerp, dat intussen naar de Raad van State verzonden werd voor advies binnen de 30 dagen.