Top-5 EMD in lokale valuta: Ninety One op 1

Na een fors herstel in het tweede kwartaal corrigeerden de emerging markets obligatiemarkten in het derde kwartaal. De JPM EMBI Global Diversified Index (EMBI), de bekendste graadmeter voor emerging market debt in harde valuta tekende een correctie van 2 procent in euro op in het derde kwartaal en noteert nu 4,8 procent onder het niveau van negen maanden geleden. De JPM GBI EM Global Diversified Index (GBI-EM), de meest gevolgde index voor EMD in lokale valuta verloor respectievelijk 3,6 procent en 10,3 procent in de afgelopen drie en negen maanden.

In de Fondsnieuws-bijdrage van Morningstar-analist Thomas De fauw staat de laatste categorie centraal. Deze week de Top-5 Emerging Markets Debt in lokale valuta. 

Volgens cijfers van het Institute of International Finance (IIF), bedroeg de uitstroom uit emerging markets obligatieportefeuilles in het eerste kwartaal grofweg 30 miljard dollar. Het overtrof daarmee de uitstroom van zowel de financiële crisis van 2008 als het “Taper Tantrum” van 2013. Di

De uitstroom kwam zeer ongelegen omdat ook deze landen te maken kregen met een uitbraak van het coronavirus en de bijbehorende economische impact. De uitstroom leidde initieel tot een scherpe stijging in de rentevoeten, maar in tegenstelling tot de twee vorige gebeurtenissen was deze kortstondig en grotendeels teniet gedaan terwijl de wisselkoersen van veel opkomende markten zich uiteindelijk ook min of meer konden stabiliseren. De situatie blijft echter fragiel en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) ziet een hoog risico op een financiële crisis in 35 opkomende landen, terwijl dat er voor de gezondheidscrisis slechts 15 waren.

Rentes variëren sterk

De yield op de GBI-EM index bedroeg zo’n 4,5 procent aan het einde van het derde kwartaal. De rentes op lokale overheidsobligaties met een looptijd van 10 jaar variëren sterk van land tot land. Van 5,8 en 6 procent in Mexico en India tot 6,4 en 6,9 procent in Rusland en Indonesië. In Zuid-Afrika spreken we zelfs over 9,4 procent. De laagste rentes vinden we momenteel in Thais (1,1 procent), Pools (1,3 procent) en Taiwanees (0,4 procent) staatspapier, terwijl in China de 5-jaars rente rond de 3 procent zweeft.

Ondanks de chronisch lage rentes in Europa, Amerika en Japan, gaan beleggers voorlopig niet massaal op zoek naar hogere rentes in de opkomende landen. Traditioneel is EMD een relatief kleine positie voor veel wereldwijde fondsen. Dit heeft te maken met de aanwezigheid van verhoogde wisselkoers- en kredietrisico’s in deze landen, maar recent toch vooral met het feit dat beleggers in het Westen mee konden profiteren van het opkoopbeleid van de ECB en Federal Reserve. Dergelijke opkoopprogramma’s zijn niet met dezelfde omvang aanwezig in opkomende landen, waardoor de obligaties van opkomende landen minder sterk op deze belangrijke katalysator kunnen leunen. 

De vraag is nu of de fiscale discipline, die in het Westen volledig zoek is, het tij kan keren. Een zwakkere dollar zou soelaas bieden voor heel wat opkomende markten op voorwaarde dat ze zelf Washingtons voorbeeld niet te vaak volgen. Ook zou het hun centrale banken, bij het uitblijven van inflatie, toelaten de rentes verder te verlagen, wat obligatiehouders ten goede zou komen. Of dit voldoende is om beleggers aan te trekken lijkt twijfelachtig zolang de ECB, Fed en BOJ hun aankopen voortzetten. Aan de andere kant, kan deze divergentie niet eeuwig blijven duren, centrale banken botsen uiteindelijk op een limiet of het prijsverschil wordt simpelweg te groot. 

Activaklasse blijft groeien

Ondertussen blijft de activaklasse wel snel groeien en is EMD al goed voor een vierde van alle uitstaande schulden ter wereld. Overheidsobligaties in de opkomende markten bestonden aan het einde van 2019 voor zo’n 80 procent uit uitgiftes in lokale valuta, terwijl overheidsobligaties uitgegeven in harde valuta (vooral dollars) in 2000 nog de grootste categorie was. 

Opkomende landen hebben er vaak belang bij hun binnenlandse obligatiemarkten verder te ontwikkelen en hun afhankelijkheid van buitenlands kapitaal te beperken. In dat opzicht staat Azië aanmerkelijk verder dan de rest. Hoge participatie van buitenlandse beleggers kan wel voor verhoogde volatiliteit zorgen op de lokale obligatiemarkten, zoals Indonesië wel vaker ervaart. Ook de markt voor bedrijfsobligaties is sterk gegroeid en ondanks dat die meer gemengd is, zijn bedrijfsobligaties in lokale valuta vooral in Azië aan een sterke opmars bezig. China is goed voor bijna de helft van alle emerging markets obligaties. Toch werden yuan-obligaties tot februari 2020 nog uitgesloten door JP Morgan, die hun gewicht in de GBI-EM index uiteindelijk zal verhogen tot de 10 procent limiet waar Brazilië, Mexico en Indonesië ook tegenaan botsen. 

Top-5

Voor de Top-5 van deze week kijken we naar beleggingsfondsen in staatsobligaties van opkomende markten in lokale valuta. De Top-5 best presterende fondsen in de Morningstar-categorie Global Emerging Markets Bond - Local Currency op basis van hun rendement na de eerste drie kwartalen van 2020 wordt aangevoerd door Ninety One. 

Het voormalige Investec Asset Management begon in de jaren ‘90 in Zuid-Afrika, maar heeft ondertussen een meer globale voetafdruk met onder meer een kantoor in London. Het EM Local Currency Debt fonds wordt sinds de lancering in december 2013 beheerd door Antoon de Klerk en Andre Roux. 

Het fonds presteerde in de eerste negen maanden van dit jaar beter dan de JPM GBI-EM GD index en kon haar verlies dus enigszins beperken. Sinds 2014 klopte het actief beheerd fonds ieder jaar de Morningstar Global Emerging Market Bond – Local Currency Categorie, behalve in 2016. Het fonds is overwegend belegd in obligaties met een BBB of lagere beoordeling verspreid over de verschillende continenten en logischerwijs sterk gediversifieerd in lokale munten.

Op de tweede plaats en op relatief korte afstand vinden we het Barings’ EM Local Debt fonds dat van Morningstar-analisten een Neutral rating kreeg. Aan het hoofd staat Ricardo Adrogué, die er inmiddels een loopbaan van meer dan 28 jaar heeft opzitten en die naast fondsbeheerder ook als econoom werkt voor Citigroup en het IMF. 

Hij beheert het fonds samen met Cem Karacadag sinds april 2014 en kan rekenen op een team van vier analisten. In de eerste negen maanden van dit jaar werd het fonds geholpen door een onderweging in Turkije en overweging in onder meer Brazilië, Mexico en Rusland vanaf april. Het beleggingsproces is een combinatie van fundamentele macro-economische analyse en kwantitatieve modellen waar de positionering gebaseerd is op de economische cyclus en het concurrentievermogen van individuele landen.