De criteria van het Belgische Towards Sustainability Label voor duurzame beleggingsproducten zijn voor het eerst aangescherpt. Die zijn niet langer haalbaar voor alle producten die tot dusver wel het label droegen.
Het Towards Sustainability Label dat in 2019 werd opgericht op initiatief van sectorfederatie Febelfin kende de voorbije twee jaar een explosieve groei. Intussen dragen 646 producten het label, verdeeld over bijna 100 financiële instellingen en vermogensbeheerders uit een tiental landen. ‘Het label is veel sneller gegroeid dan we konden anticiperen. Het heeft ons gedwongen snel te schakelen.
Daardoor zijn we op dit moment ook volop bezig met een evaluatie van onze structuur, om te achterhalen wat er nodig is om een blijvende en kwalitatieve groei te verzekeren’, zegt Tom Van den Berghe, Managing Director van het Central Label Agency, de vzw die het label beheert.
‘We zijn vermoedelijk uitgegroeid tot het grootste label in Europa voor duurzame beleggingsfondsen. Het toont dat er een grote nood is aan een label dat een minimale garantie biedt omtrent de duurzaamheid van een financiële producten.’
Welke uitdagingen ziet u nog voor het Central Label Agency, dat de financiële producten analyseert en het label toekent?
‘Het Central Label Agency moet nog veel meer dan nu het geval is uitgroeien tot een onafhankelijke multi-stakeholderorganisatie. We zouden er graag nog meer stakeholders en externe specialisten op een structurele manier bij betrekken. Dat is ook nodig, omdat het label een heel breed domein behelst. Dat vraagt heel veel kennis van financiële producten en financiële markten, maar ook van de Europese wetgeving die ook voortdurend evolueert. En tegelijkertijd willen we ook de links met andere labels exploreren, om het cross-labellen van een product in verschillende Europese landen te vergemakkelijken.’
In hoeverre zijn de minimale duurzaamheidscriteria voor het label al aangescherpt?
‘Van bij de start van het label was het de bedoeling om tweejaarlijks de criteria te herzien en zo de lat hoger te leggen voor duurzame producten. In de lente van vorig jaar hebben we de criteria voor de eerste keer aangescherpt. Sinds begin dit jaar moeten nieuwe aanvragen aan die nieuwe criteria voldoen, terwijl producten die het label daarvoor al kregen nog de tijd hebben tot 30 juni om te voldoen aan de nieuwe criteria. We zijn nu al volop bezig met de evaluatie van alle bestaande labels.’
Dreigen veel producen het label te verliezen omwille van de verstrenging?
‘Dat is alvast niet de bedoeling. Het is onze opzet om een beweging te creëren waarbij de producten mee evolueren met het label. De meeste instellingen hebben al aangegeven dat ze mee gaan in dit verhaal en daarvan kunnen we verwachten dat hun producten tegen de zomer beantwoorden aan de nieuwe criteria. Tegelijkertijd hebben we voor sommige producten al het signaal gekregen dat de vermogensbeheerder afhaakt omdat ze niet willen of kunnen beantwoorden aan de strenge criteria. Pas tegen de zomer zullen we zien hoe groot de exacte impact is.’
Welke redenen halen vermogensbeheerder aan om af te haken?
‘Aan de ene kant gaat het doorgaans om administratieve redenen, bijvoorbeeld omdat producten niet meer verdeeld worden of omdat ze niet langer als duurzaam in de markt worden gezet. Aan de andere kant zijn er ook inhoudelijke redenen. Vooral de strenge criteria voor investeringen in overheidspapier is voor sommige producten een probleem. Daardoor vallen een groot aantal groeilanden uit de boot, omdat ze niet beantwoorden aan onze minimumcriteria rond corruptie en democratie. Dat kan een probleem zijn voor zowel producten die gericht zijn op emerging markets als op de typische globale obligatiefondsen.’
Heeft een Belgisch label nog zin op een moment dat ook de Europese regelgeving snel evolueert?
‘Van zodra er een Europees label is dat minstens zo ambitieus en breed is als het onze kunnen we ons inderdaad afvragen wat dan het nut is van een Belgisch label. Maar zo’n Europees label ligt nog lang niet in het verschiet. De Europese taxonomie is geen label, ook al lijkt dat soms zo omdat de taxonomie aan de basis ligt van de fameuze artikel 8- en artikel 9-fondsen.
De Sustainable Finance Disclosure Regulation is dan weer regelgeving die transparantie-eisen oplegt, maar die niets zegt over de diepgang van de duurzaamheidsclaims. Dat zijn zeker belangrijke zaken, maar ons label legt daar nog heel wat verschillende lagen bovenop, met onder meer minimale inhoudelijke criteria, onafhankelijke controle en verstaanbare informatie.
Tot zolang dat er niet is op een Europees niveau, biedt ons label zeker nog toegevoegde waarde, niet in het minst voor de particuliere belegger. Het Towards Sustainability label is er niet in de eerste plaats voor experten, maar het wil echter een handig en begrijpelijk hulpmiddel zijn voor iedereen die op zoek is naar meer duurzaamheid in zijn/haar beleggingen.’