Geografisch gespreide multi-asset portefeuilles nemen blootstelling aan verschillende valuta met zich mee. Afhankelijk van hun doelstellingen, kunnen beleggers hier op verschillende manieren hun voordeel mee doen.
Werner Eppacher van het multi-asset team van Deutsche Asset & Wealth Management (DeAWM) in Frankfurt, waar hij naast fondsmanager tevens hoofd multi-asset producten voor de retailmarkt is, licht dit in een gesprek met Fondsnieuws toe.
Risico reduceren
‘We verdelen ons multi-asset aanbod in core en style producten’, aldus de DeAWM-fondsmanager. Bij de eerste ligt de nadruk op het bieden van stabiliteit, bij de tweede op genereren van inkomen.
Als het gaat om stabiliteit, is het zaak om valutarisico’s te reduceren. ‘Bij core producten is de beslissing wat met vreemde valuta te doen deel van het allocatieproces’, legt de fondsmanager uit.
Een brede portefeuille met vastrentende waarden zal bijvoorbeeld een groot gewicht in de Verenigde Staten hebben. ‘Een andere discussie is of je long dollars zou moeten zitten’, aldus Eppacher. ‘Je moet kijken of het overeenkomt met je valutavisie en of je een hedge implementeert.’
Vervolgens kan worden gevarieerd in de mate van afdekking, ofwel de hedge ratio. Omdat hedgen kosten met zich meebrengt en fluctuaties elkaar op termijn deels opheffen, zal deze zelden 100 procent zijn. Een typische hedgeratio is 50 procent. Accenten kunnen vervolgens worden aangebracht door hier bijvoorbeeld 10 procentpunt naar boven of beneden van af te wijken.
‘Ook is bijvoorbeeld de dollar negatief gecorreleerd met risicovolle beleggingen’, wijst Eppacher op de vluchthavenstatus van de Amerikaanse munt. ‘Vanuit risicomanagement bezien, kan het daarom zin hebben het dollarexposure maar deels af te deken.’
Rendement verhogen
De andere manier om valutastrategieën in te zetten, is in portefeuilleprofielen met een duidelijke rendementsdoelstelling. Dit is het style segment, waarop Eppacher zich vooral richt. ‘Hier kan je een portable alpha strategie gebruiken als een rendementsverhogend middel.’
Hij noemt als voorbeeld een valutastrategie gericht op 5 procent rendement met als maximaal verlies tevens 5 procent. ‘Als je op -2,5 procent staat, breng je het risico met de helft terug en als je -5 procent staat stop je voor de rest van het jaar. Dit soort dingen gebruiken we zwaar in het style segment.’
Bij een ‘agressieve’ allocatie van 20 procent, zou de genoemde valutastrategie het portefeuillerendement met 1 procentpunt moeten verhogen, legt hij uit. Omdat dit rendement los staat van dat van de rest van de portefeuille, neemt in dit voorbeeld de volatiliteit van de portefeuille als geheel maar met minder dan 1 procentpunt toe.
Euro naar $1,25
Net als veel anderen in de markt, verwacht DeAWM al een tijdje dat de euro zal dalen ten opzichte van de dollar. ‘Uiteindelijk gebeurde dit ook en we zien de euro verder verzwakken tot 1,25 dollar op 6 tot 12-maands basis.’
‘Maar we moeten op maandbasis resultaten laten zien’, aldus Eppacher. Zijn multi-asset team legt dan ook meer nadruk op kortetermijnstrategieën, die sneller inspelen op het nieuws en technische signalen uit de markt.
Zo daalde vanaf de aankondiging van ‘Abenomics’ de rente in Japan. Het oplopend renteverschil was een ‘sterk signaal’ en toen vervolgens ook de indicator ‘momentum’ voor de yen naar negatief omsloeg, zette DeAWM in op een verdere daling. ‘We misten de eerste paar procent, maar pakten wel de rest van de 15 procent daling mee.’
Eppacher spreekt van een ‘goed jaar tot dusver’ voor de valutavisie van DeAWM. Vergelijkbaar met Japan eerder, was er sprake van een oplopend renteverschil tussen met name de 10-jaars staatsleningen van de VS en de eurozone, waarop ingespeeld werd met carry trades.