De jongste spaarenquête van CBC Banque brengt aan het licht dat Belgische beleggers zelden zo huiverig hebben gestaan tegenover beleggen. Ze negeren echter de risico’s die gepaard gaan met een gebrek aan diversificatie. De behoefte aan professioneel advies is nog nooit zo sterk geweest.
CBC Banque et Assurances heeft net de nieuwste editie van zijn spaarenquête gepubliceerd. Die wordt jaarlijks uitgevoerd bij 1.042 Belgen tussen 18 en 70 jaar oud tijdens de maand juli 2020. Deze studie heeft bevestigd dat Belgen waarde hechtten aan hun spaarrekening tijdens de coronacrisis. De jongste statistieken die de Nationale Bank van België heeft gepubliceerd, hebben deze trend bovendien bevestigd. De activa die werden gedeponeerd op spaarrekeningen hebben immers een historisch record aangetikt van 291 miljard euro. Dat is een stijging met 10 miljard euro ten opzichte van eind maart.
Polarisering
Xavier Falla (foto) (algemeen directeur private banking bij CBC Banque) stelt ten eerste vast dat het percentage Belgen dat kan sparen afgenomen is in vergelijking met vorig jaar, namelijk van 74 naar 67 procent. Dat wijst erop dat een aanzienlijk deel van de bevolking werd getroffen door de gezondheidscrisis.
‘Tezelfdertijd hebben we eveneens een forse stijging gezien van het percentage mensen dat per maand meer dan 200 euro spaart (van 37 naar 45 procent van de ondervraagde spaarders). Parallel daarmee zien we een terugval van het aantal spaarders dat minder dan 50 euro per maand opzijlegt. Dat wijst erop dat er een zekere polarisering aan het ontstaan is.’
Tot slot zijn er ook meer jongeren die sparen, en bijna 50 procent van hen legt maandelijks meer dan 200 euro aan de kant. ‘Ondanks de economische malaise blijft de Belg geld storten op zijn spaarrekening, en overweegt hij niet om op een andere manier te gaan beleggen.’ Voor hun beleggingen geven de Belgen nog steeds overwegend de voorkeur aan de spaarrekening (86 procent), gevolgd door het pensioensparen (39 procent) en beleggingen (25 procent).
Koopkracht
Deze studie bevestigt dat de Belgische belegger bijzonder terughoudend blijft, en liever geen risico’s wil nemen op de financiële markten. Het risico is dan ook dat zijn vermogen geleidelijk aan wordt aangetast door de inflatie. ‘Hij blijft het moeilijk hebben om over te stappen naar een rendabele belegging,’ zegt Xavier Falla.
‘De meeste jongeren maken zich ook meer zorgen, en sparen meer dan vroeger. Dit gedrag is voor een deel het gevolg van de verstrenging van de regels voor de toekenning van een hypotheeklening. Hierdoor moeten zij meer eigen middelen sparen alvorens zij een eigen woning kunnen kopen.’
Verontrustender is dat één Belg op twee geen zicht heeft op zijn spaargedrag en niet op lange termijn kan plannen. Dat brengt aanzienlijke risico’s voor het vermogen met zich mee. Bovendien blijft een heel groot deel (70 procent) zich grotendeels beroepen op het wettelijke pensioen, en dat in een klimaat waarin de koopkracht op de helling staat.
Cijfers
Marie Lambert (professor financiën aan de HEC Liège) stelt vast dat deze cijfers ons eraan herinneren dat de Europese spaarmarkt er nog steeds volledig anders uitziet dan de Amerikaanse. ‘Er zijn in verhouding immers minder spaarders die zich laten bijstaan door een professioneel beheerder, ondanks het feit dat ze zich overwegend (7 op 10) voorbereiden op hun pensioen. De toename van het aantal spaarrekeningen is meer structureel, en de spaarders gaan aanzienlijk meer geld stoppen in deze producten zonder beleggingshorizon. Dat geldt zeker voor de 55-plussers. Vandaag is er een behoefte aan advies van professionals en de media zodat zij het geweer van schouder veranderen.’
Het feit dat de portefeuilles geconcentreerd zijn in activa die weinig opbrengen is niet beperkt tot België, aangezien we in de meeste Europese landen zien dat er overwegend wordt belegd in producten met vaste rente en kapitaalgarantie. ‘Wie een korte beleggingshorizon heeft, blijft best weg van de financiële markten. Maar wie een langere beleggingshorizon heeft (meer dan vijf jaar) gaat beter dynamischer beleggen,’ benadrukt Marie Lambert. ‘Een gezond portefeuillebeheer moet gediversifieerd zijn’.