De specialisten van Pictet Wealth Management presenteerden de bevindingen van hun laatste Horizon-studie. Nu de inflatie structureel oploopt, zullen beleggers hun toevlucht moeten nemen tot reële activa om hun vermogen te laten renderen.
Pictet Wealth Management heeft zojuist de tiende editie van zijn Horizon-publicatie gepubliceerd, waarin een overzicht wordt gegeven van de economische parcours van de belangrijkste economieën en van de activaklassen die op basis van deze analyse de voorkeur genieten. ‘Wij hebben de afgelopen vijftien jaar een top-down fundamentele methodologie ontwikkeld, die ons in staat stelt conclusies te trekken voor 53 activaklassen, evenals een strategische allocatie voor de portefeuilles van onze cliënten’, zegt Christophe Donay (hoofd Asset Allocation & Macro Research).
Structurele factoren
Voor wat de belangrijkste strategische factoren betreft die de komende decennia waarschijnlijk van invloed zullen zijn, wijst Julien Holtz (Emerging Market Strategist) op klimaatverandering, de opkomst van populisme, demografische veranderingen en technologische innovatie. ‘In deze editie wilden we aantonen dat de overheden opnieuw sterk bepalend zijn voor het economisch nieuws, terwijl tot eind jaren 2010 de financiële markten de plak zwaaiden.’
Hij wijst erop dat er sinds de grote financiële crisis en de coronavirusepidemie behoefte is aan meer overheidsingrijpen. ‘Zij moeten ook de excessen van het kapitalisme corrigeren, zoals de ongelijke welvaartsverdeling of de gevolgen van de klimaatverandering. Een derde punt ten slotte waarop Julien Holtz heeft gewezen, is de toename van de geopolitieke spanningen, die een weerslag heeft op de energieprijzen. ‘Het is duidelijk dat we afstevenen op massaal overheidsingrijpen, waarmee we rekening moeten houden in onze prognoses.’
Terugkeer van de inflatie
Nadia Gharbi (senior econoom) belichtte vervolgens de gevolgen van deze analyse voor de economische verwachtingen voor de komende jaren. Zij wijst erop dat er thans drie belangrijke inflatie-aanjagers in de wereld zijn (het einde van de globalisering, de opkomst van de regeringen en de klimaatverandering) die een structureel effect op de inflatieverwachtingen zullen hebben en die niet zullen worden gecompenseerd door het deflatoire effect van technologische innovatie en vergrijzing van de bevolking.
‘Voor de periode 2022 tot 2031 verwachten wij nu een inflatie van 3 procent in de VS en het VK, en van 2,2 procent in de eurozone. De prijsstijging zal sterker zijn dan onze verwachtingen voor de economische groei in deze verschillende economische blokken (naar verwachting tussen 1,5 procent voor de eurozone en 2 procent voor de VS).’
Het gevolg van deze context zal een geleidelijke normalisatie van het monetaire beleid zijn, waarbij de beleidsrente onder de nominale inflatie zullen blijven om de druk op de overheidsfinanciën te beperken. ‘Wij verwachten een verdere toename van de overheidsschuld om de uitdagingen waarvoor onze samenlevingen staan (ongelijkheid, klimaatverandering) het hoofd te kunnen bieden. Deze toename van de schuld zal in de toekomst echter voor financiële instabiliteit zorgen,’ concludeert Nadia Gharbi.
Reële rendementen
In reële termen zullen geldmarkten en de langlopende overheidsobligaties de komende tien jaar een op jaarbasis negatief rendement blijven boeken. ‘Als u in deze activaklassen belegt, zult u waarschijnlijk niet in staat zijn om de erosie door inflatie te compenseren. Omgekeerd zullen bedrijfsobligaties (vooral private debt), groeilandenobligaties, private equity en aandelen de activaklassen zijn die het effect van de inflatie moeten helpen compenseren,’ zegt Jacques Henri (Team Leader - Cross Asset).
Hij wijst er evenwel op dat de evolutie van de winstmarges de komende jaren op de beurskoersen zal wegen in een context waarin de waarderingen hoog blijven, vooral in de VS. ‘Wij verwachten een rendement op jaarbasis van ongeveer 6 procent voor de ontwikkelde markten. Dit is nog steeds aantrekkelijk, maar het is nog steeds minder dan de prestaties van de afgelopen jaren (ongeveer 9 procent per jaar).
Allocatie
Tot slot heeft Christophe Donay de nodige conclusies getrokken met betrekking tot de allocaties in de portefeuilles van de cliënten. ‘Ons advies is vandaag 35 procent te beleggen in aandelenmarkten, 35 procent in obligatiemarkten, en 30 procent in alternatieve activaklassen (goud, vastgoed, private debt, private equity, hedgefondsen), ter vervanging van de 60 procent aandelen / 40 procent obligatiestrategie die vroeger de norm was.’
Het obligatiegedeelte moet zo gediversifieerd mogelijk zijn (15 procent in bedrijfsobligaties / 5 procent in groeilandenobligaties), met een positie in overheidsobligaties (15%) die alleen bedoeld is om het rendement van de portefeuille te beschermen tegen te extreme bewegingen. ‘De 35 procent die op de aandelenmarkten is belegd moet ook ruim wereldwijd gediversifieerd zijn, met een compartiment van 10% dat aan het thema innovatie is blootgesteld.
‘Deze nieuwe vorm van strategische portefeuilleallocatie zou aanzienlijk beter moeten presteren dan traditionele allocaties’, zegt Christophe Donay, met een verwachte prestatie op jaarbasis van 5,6 procent tot 6,4 procent in de komende tien jaar, vergeleken met slechts 4,3 procent voor een 60/40 allocatie.