Met een zwakke groei en beperkte speelruimte voor stimulerende beleidsmaatregelen is er weinig nodig om de Verenigde Staten in de gevarenzone te laten belanden.
Een harde landing van de Chinese economie of deflatie in de Eurozone bijvoorbeeld kunnen dusdanige gevolgen hebben voor de wereldeconomie dat de VS in een recessie wordt geduwd.
Dat schrijven Keith Wade en Craig Botham van Schroders in een marktvisie.
Volgens de twee economen van het Britse fondshuis staat de Amerikaanse centrale bank voor het dilemma van te vroeg verkrappen met als risico dat de economische activiteit afneemt of te lang stimuleren met als risico dat inflatie te sterk oploopt. Daarbij blikken ze onder meer terug op vergelijkbare situaties in 1937 en 1966.
Nu zich echter de eerste tekenen van toenemende inflatie laten zien, zal de Fed waarschijnlijk kiezen voor verkrapping, waarbij de eerste renteverhoging naar verwachting in september zal plaatsvinden.
Kiem voor een toekomstige crisis
De crash op de Chinese aandelenmarkten heeft dan niet de magnitude om de economie aan het wankelen te brengen, maar mogelijk wordt wel de kiem gelegd voor een toekomstige crisis, zo vervolgen de Schroders-economen.
De rally stond los van de fundamentals en dreef vooral op stimulering van overheidswege. De impact van de crash op de geloofwaardigheid van de Chinese overheid kan echter enorm zijn. Daarom trekt de overheid van alles uit de kast om de val van de aandelenkoersen te stuiten.
Maar het reddingspakket kan op termijn nieuwe problemen veroorzaken, vreest opkomende markteneconoom Botham. Door de interventies vindt een versterking van misallocaties plaats, en liquiditeit wordt weggetrokken uit de creditmarkten. Het verzwakt de impact van de kredietgroei op de investeringen en het bbp.
Indien nodig zal de Chinese overheid nog meer maatregelen nemen, omdat haar reputatie ermee gemoeid is. Het zal echter een kostbare fout blijken te zijn, aldus Botham.