Bruine assets groen maken: zo kunnen institutionele beleggers echt impact maken. Hoogleraar finance Willem Schramade gaat in het tweede deel van zijn interview met Investment Officer in op de belangrijkste dilemma’s rond duurzaam beleggen.
Wetenschap of beleggingsindustrie ?
‘Ik zie dat niet als een dilemma. Wetenschappelijk kun je allerlei inzichten opdoen die interessant zijn voor de praktijk. En vice versa, want ik zie blinde vlekken aan beide kanten. Ik vind het grootste deel van finance-onderzoek volstrekt oninteressant omdat het over bijzaken gaat. Terwijl ik de hoofdvragen wel kan bedenken, die komen uit de praktijk naar voren. Aan de andere kant zijn we in de praktijk te veel bezig op de vierkante millimeter van wat nu de regelgeving is.’
CO2-beprijzing of duurzaamheidssubsidie?
‘Liever CO2-beprijzing natuurlijk. Het is dweilen met kraan open om duurzaamheidssubsidies te geven terwijl je massaal de vervuilende industrie ongemoeid laat. Echte prijzen gaan wel komen, dus ik zou daar als bedrijf op voorsorteren. Durf als onderneming serieus naar je verdienmodel te kijken.’
Activisme of pragmatisme?
‘Ik vind het heel goed dat mensen op de A12 gaan zitten. Het is niet mijn ding, maar ik steun het van harte. De overheid heeft de plicht om goed voor mensen te zorgen. En ja, als die intenties niet worden nagekomen mag je voor activistisch gaan, of naar de rechter stappen. Mijn steentje draag ik bij in de vorm van executive courses aan bestuursleden en rvc-leden door hen anders naar de concurrentiepositie van hun bedrijf te laten kijken.’
Passief of actief?
‘Het problematische deel in een portefeuille zou ik actief doen. Er is een stevig middendeel dat je prima passief kunt doen. Maar het stuk positieve impact is vaak nog zo klein, dat je het niet eens passief kunt doen. Het hangt natuurlijk van de schaal af, maar eigenlijk vind ik passief een slappe hap, meer voor retail dan voor institutionele partijen. Die hebben schaalgrootte en macht en daarmee komt ook verantwoordelijkheid. Ik zou zeggen, neem die en besteed het niet uit aan grote passieve beheerders.’
Meer data of betere analyses?
‘Ik vind gebrek aan data een slap excuus om weinig te doen. Wat me opvalt is dat van al die mensen die Sustainable Investing of ESG in hun beroepstitel hebben, de meesten niet weten hoe je een bedrijf analyseert. En dat zou wel moeten, want als er geen data is, kijk je naar andere bedrijven. We hebben in ons boek een case study gedaan op Inditex en daaruit blijkt dat het grootste deel van wat zo’n bedrijf aan data rapporteert, volstrekt niet interessant is. Maar langs andere wegen kun je best een goede inschatting maken. Al die mensen die voortdurend vragen hoe ze moeten standaardiseren en benadrukken dat de data beter moet, lijken geen flauw idee te hebben over hoe dat dan zou moeten.’
Amerika of Europa?
‘Verschillende pensioenfondsen hebben al gezegd dat ze gaan kijken naar hoe geloofwaardig een asset manager is. Op de lijst van Share Action - die weergeeft hoe duurzaam een asset manager is - bestaat de top-10 helemaal uit Europeanen, de Amerikanen staan onderaan.’
Restje fossiel of alles afstoten?
‘De meeste impact kun je behalen met het groen maken van bruine assets. Dus eigenlijk door een oliebedrijf op te kopen. Samen met een stel pensioenfondsen zou je de meerderheid in Shell kunnen verwerven. En Shell dwingen om meer als het Deense energiebedrijf Ørsted te werken bijvoorbeeld.’
Deel 1 van het interview met Willem Schramade verscheen afgelopen woensdag 14 februari 2024: ‘Aandeelhouderswaarde alleen is een ziek concept’