Fondsbeheerders en distributeurs hebben het op dit moment razend druk om hun fondsen te positioneren in het kader van de Mifid 2-richtlijnen met betrekking tot de duurzame voorkeuren van de investeerder. Iedereen moet klaar zijn voor 2 augustus. En duurzame strategieën vinden zonder een (agressieve) groeitilt die redelijker gewaardeerd zijn, is geen sinecure.
Dat zegt Levi Sarens (foto), hoofd fondsbeheer- en selectie bij Nagelmackers, in een gesprek met Investment Officer. Dat komt volgens hem door een gebrek aan data van bepaalde criteria, zoals over de zogenaamde Taxonomie.
‘10 procent in lijn zijn met Taxonomie is al heel veel op dit moment. Meer algemeen, duurzaam zijn op basis van SFDR-criteria: dan is momenteel 75 of 80 procent ook al een heel hoge score. Het perverse is dat we die info van de fondsenhuizen nodig hebben om als distributeur onze verplichtingen naar klanten toe te kunnen nakomen.’
‘Er is zoiets als de EET-file, een variant van EMT voor MifID II om de suitability te gaan inschatten op vlak van duurzaamheid. Wel, je ziet momenteel heel veel lege velden staan in die file, en iedereen kijkt een beetje naar iedereen. Het is een commitment dat je nakomt om een bepaald percentage duurzaamheid voorop te stellen, maar hoe kan je dat doen zonder passende data? MiFID II loopt eigenlijk vooruit op de zaken, want heel veel data zullen pas op 1 januari beschikbaar zijn.’
Extra uitdagingen
‘De echte uitdaging zal erin bestaan om aan de cliënt of belegger te gaan uitleggen wat de Taxonomie, Principal Adverse Impacts en dergelijke precies inhouden. Dat lijkt me een oefening binnen MiFID II die volgens mij zijn doel deels zou kunnen voorbijschieten. Je kan transparantie uiteraard enkel toejuichen, maar de vraag is of het voor beleggers op de duur allemaal niet te veel en te ingewikkeld wordt, waardoor het hen misschien wel kan afschrikken. Ik heb wat dat betreft vandaag zowat hetzelfde gevoel als ten tijde van de implementatie van de costs en charges: het doel qua transparantie & communicatie daaromtrent is fantastisch, maar de bijbehorende administratie, documentatie en vereiste toelichtingen om het enigszins verstaanbaar te maken waren niet van de poes.’
Stijlen
Als fund selector merkt Sarens dat valuestrategieën de afgelopen zes maanden de bovenhand hebben genomen. Dat is volgens hem voor een groot deel het gevolg van de oorlog in Oekraïne. Vooral energie, telecom en basismaterialen hebben het sterk gedaan.
‘Dat is ten koste gegaan van de high growth stijl. Daarom zijn we binnen ons duurzaamheidsaanbod op zoek gegaan naar strategieën met een minder agressieve groeitilt. Dat is een uitdaging, want heel wat klassieke duurzame strategieën en impactstrategieën komen bij dezelfde bedrijven terecht. We zoeken dus naar een geloofwaardig alternatief, met een redelijke waardering.’
Sarens benadrukt wel dat Nagelmackers in zijn zoektocht naar een gematigdere waardering haar principes van duurzaam beleggen geenszins wil opgeven.. Maar door ook meer te focussen op waardering, komt er meer decorrelatie tussen de verschillende duurzaamheidsstrategieën en wordt de afhankelijkheid van (soms agressieve) groei kleiner.
‘Door de inflatieschok zijn we ook gaan kijken naar floating rate notes, wat ook een diversificatie kan zijn in een omgeving van hogere rentevoeten.’ Sarens bevestigt dat de selectie van Nagelmackers werd aangepast als gevolg van deze inflatiepiek, en dat de gemiddelde duratie in het obligatieluik ook werd verlaagd tot maximaal 2-3 jaar. ‘Het beperken van die rentegevoeligheid heeft ons rendementsverlies beperkt.’
Ook hebben we belegd in een ETF die de obligatiecomponent heeft uitgezuiverd en enkel de inflatiecomponent meenam. Ook CTA’s hebben ons goed geholpen om in te spelen op onder meer de rentestand, maar evengoed trends in aandelen en deviezen. We zijn dus een beetje van de klassieke paden moeten afwijken.’
Flows
Sarens merkt op dat er minder geld vloeit naar conservatieve beleggingsprofielen. ‘Beleggers zijn minder geneigd om naar strategieën te gaan met 50 tot 70 procent obligaties. Er wordt dus opgeschaald naar een hoger risicoprofiel, of er wordt geld gehaald uit conservatieve profielen. We zijn ons bewust van de risico’s van een dergelijk conservatief profiel, vandaar onze keuze om de duration binnen de perken te houden, maar je blijft uiteraard altijd een bepaald renterisico lopen.’
Thematisch
De afgelopen zes tot zeven maanden is het beleggingslandschap sterk gewijzigd. Een Nieuwe Wereldorde als het ware. ‘Wat het thematische gedeelte betreft, weten we dat er de voorbije jaren veel geld naar impactbeleggen is gevloeid. Het cryptoverhaal is wat stilgevallen, en de agressieve groeistrategieën ook. We zien dat er nog steeds een tendens is richting meer private debt en private equity, en dat deze strategieën zelfs toegankelijker worden gemaakt voor retailbeleggers. Er kan nu ook voor beperktere bedragen worden ingetekend. De liquiditeit is wat ze is (nog steeds beperkt dus), en de frequentie van waardering is dus lager, maar de toegangsdrempels zijn enorm verlaagd.’