Hoe kan je vanuit hedging- en total return perspectief (gebalanceerde) portefeuilles beschermen in het huidige volatiele marktklimaat? Decorrelatie-strategieën en een strikt risicobeheer bieden soelaas. En groeiaandelen verdwijnen nu (even) naar de achtergrond. Reële activa zijn nu een levensnoodzakelijke reddingsboei.
Bij Varenne Capital, een in Frankrijk gevestigde beheerder die ook in België en Luxemburg wil uitbreiden, brengen ze verschillende complementaire beleggingsframeworks samen in één enkele strategie. Doorheen de cyclus heeft de Long Equity portfolio voor het leeuwendeel van de returns gezorgd, maar nu wordt deze gepaard aan drie decorrelatie-strategieën: Short Equity, Merger Arbitrage en Tail Risk Hedging.
‘Die laatste wil de negatieve gevolgen van marktcorrecties temperen. Dat zijn volgens ons dalingen met 20 procent of meer vanaf het hoogste peil van de S&P500 in de afgelopen 52 weken. Het basisidee is om risico’s te scheiden van kansen, en om ze separaat te bekijken. Zo komen we tot een portefeuille met een voor risico geoptimaliseerd rendement,’ zegt partner Franck Hervé.
Bij Varenne hadden ze begin 2022 begrepen dat het een lastiger jaar zou worden dan 2021. Daarom werden groeiaandelen zoals Google, Novo Nordisk en toeleveranciers van de halfgeleiderbedrijven verkocht. De blootstellingen aan die laatste werden twee weken geleden omgezet van cash naar opties.
‘Tezelfdertijd hebben we onze Merger-Arbitrage posities met 30 procent opgetrokken om in te spelen op verruimende spreads. Merger-arbitrage is een low-vol strategie die onze tail risk hedging posities financiert, gebudgetteerd op maximaal 1,5 procent van het belegde vermogen per fonds op jaarbasis.’
Varenne wil tot slot het Short Equity book verhogen als de indicatoren daarop wijzen. ‘We moeten nu snel kansen kunnen grijpen’, besluit Hervé.
De prijs van rendement
In een recente researchnota schrijft Bert Flossbach van Flossbach von Storch dat prijsschommelingen de prijs zijn die je betaalt om je kapitaal op lange termijn in reële termen in stand te houden. Over afdekkingsinstrumenten laat hij zich niet onverdeeld positief uit: ‘afdekkingsinstrumenten zijn meestal duur en verminderen daarom enerzijds het rendement op lange termijn. Anderzijds helpt het de hedger niet om de timing van de hedging juist te krijgen. Hij moet ook juist zijn bij het afwikkelen van de hedges. De ervaring leert dat deel twee van het plan veel moeilijker is - en vaak mislukt. Uiteindelijk worden dus vooral kosten gemaakt.’
Zo is het ook met de uitstap. Wie nu uitstapt, zijn aandelen verkoopt uit angst dat de markt nog verder zou kunnen dalen, in de hoop later tegen lagere prijzen weer in te stappen, kan zich net zo goed vergissen, stelt von Storch. En wie eenmaal is uitgestapt, en koersverlies heeft geleden, vindt zelden de weg terug.
Reële activa
Von Storch breekt ook een lans voor reële activa. ‘Stijgende inflatie bij gelijkblijvende of in het beste geval licht stijgende nominale rentetarieven, d.w.z. negatieve reële rentetarieven in het algemeen, doen de tegoeden op spaarrekeningen en girale deposito’s wegsmelten. Jaar na jaar.’
Zoiets heeft zich in de geschiedenis van Duitsland nog nooit voorgedaan - negatieve reële rentetarieven. Wanneer de inflatie in het verleden hoog was, waren de rentetarieven hoger. Vandaag en in de toekomst zal dat anders zijn. Beleggers moeten zich hierop voorbereiden, stelt hij.
‘Wie zijn vermogen op lange termijn wil behouden, heeft dus meer reële activa nodig, niet minder. Ook de oorlog in Oekraïne verandert niets aan deze inschatting. Hij heeft vooral aandelen in goede bedrijven nodig, hoe cynisch dat tegenwoordig ook mag klinken.’
Gerelateerde artikelen op Investment Officer: