In een vorige publicatie zijn we ingegaan op ons portefeuilleconstructie-raamwerk waarbij de kwaliteit en gepastheid van een individuele beleggingsmogelijkheid en inrichting van een totale portefeuille wordt bepaald aan de hand van vier lenzen, te weten de mate van efficiëntie, de diversificatie, robuustheid en de wijze van implementatie. Het hanteren van meerdere invalshoeken leidt tot een toekomstbestendige beleggingsportefeuille.
Een belangrijke en niet meer weg te denken factor hierbinnen is de wijze waarop institutionele beleggers invulling geven aan hun duurzaam beleggingsbeleid.
Het breed integreren van ESG-factoren in het beleggingsproces leidt tot betere resultaten op de lange termijn, en de beoordeling van de kwaliteiten van de beheerders op dit vlak speelt hierin een belangrijke rol. Dit geldt zeker ook voor vastrentende waarden. Het beleggingsuniversum voor vastrentende waarden is echter complex en gedifferentieerd met verschillende kredietnemers (landen, bedrijven consumenten), soorten instrumenten (obligaties, leningen), kwaliteit (investment grade, high yield), looptijd (kort versus langer) en plaats in de kapitaalstructuur (junior versus senior).
De diversiteit en complexiteit van deze beleggingscategorie leidt tot belangrijke vragen voor beleggers: Waaraan voldoet een ‘goede’ ESG-aanpak binnen vastrentende waarden? En is deze aanpak universeel voor alle typen van kredietverlening? In dit artikel geven we antwoord op deze twee vragen.
Vereist: gedifferentieerde aanpak
In alle gevallen is een gedifferentieerde aanpak vereist. Het framework voor ESG-integratie binnen vastrentende waarden is historisch gezien gebaseerd op de modellen die voor aandelen worden gebruikt. In de praktijk zien we dat dit onvoldoende gericht is op de specifieke ESG-uitdagingen waar vastrentende waarden (momenteel) voor staan. ESG-integratie is het verst gevorderd bij corporate credit. Dit komt door de grote raakvlakken met aandelen, het relatief hoge niveau van transparantie en de beschikbare data van een positieve link tussen ESG en performance.
Om de belangrijkste factoren op het vlak van ESG te kunnen identificeren heeft Willis Towers Watson een ‘heat map’ ontwikkeld op basis van de risicofactoren voor corporate credit, zoals de Sustainable Accounting Standards Board (‘SASB’) die heeft opgesteld. In onze advisering gebruiken we deze heat map als startpunt om het raamwerk dat de verschillende corporate credit managers hanteren en de wijze waarop zij ESG integreren in hun beleggingsproces beter te kunnen beoordelen en om daarmee best-in-class managers te kunnen onderscheiden.
Staatsobligaties
Voor sovereign credit gold jarenlang, dat ESG data van landen met name betrekking hadden op governance (de G). De World Governance Indicators van de Wereldbank vormen nog steeds een prima startpunt voor een eerste risicoanalyse op dat vlak. Meer recent is er duidelijk sprake van bewijs dat milieu (de E) en sociale aspecten (de S) ook (en steeds meer) impact hebben op het groeipotentieel van een land en het vermogen om in de toekomst te voldoen aan rentebetalingen en aflossing van haar schuldenpositie. Van best-in-class sovereign credit managers verwachten wij een goed begrip van de transitie naar een CO2-neutrale economie en de risico’s die daarmee gepaard gaan, met name voor die landen die momenteel nog sterk afhankelijk zijn van (de export van) fossiele brandstoffen en andere grondstoffen. Een sovereign credit manager, die naast governance, ook milieu en sociale risico’s meeweegt in haar processen maximaliseert in onze filosofie de ‘ESG-alpha’.
Gesecuritiseerd krediet
Securitized credit vraagt weer om een iets andere aanpak. Dit is een zeer divers en complex deel van het beleggingsuniversum, waarbij liquiditeit en transparantie vaak lager zijn. Het gebrek aan inzicht in de ESG-aspecten binnen securitized credit biedt zowel kansen als risico’s. De kredietcrisis van 2008 herinnert aan het belang van een adequate risico assessment van securitized credit, om daarmee zowel de geldleners als de geldgevers beter te beschermen. Een goede securitized credit manager borgt een adequate assessment van de relevante sociale en governance risico’s in zijn overall beleggingsproces. Hij is in staat om te kwantificeren hoe ESG risico’s de verwachte rendementen negatief kunnen beïnvloeden. Hij heeft zijn eigen processen om ESG data te verkrijgen of te verrijken. Ook hier kunnen delen van het eerdergenoemde SASB raamwerk als een goed startpunt dienen om de kwaliteiten van een manager in te schatten.
Private schuld
Tot slot, private debt. Deze categorie binnen vastrentende waarden brengt haar eigen uitdagingen en kansen. Het zeer brede scala aan soorten onderpand vereist een op maat gemaakt ESG-kader. Gegeven een beperkte liquiditeit en een langere investeringsperiode met een gemiddelde levensduur van vijf tot zeven jaar is het van cruciaal belang om juist ook thematische, langere termijn trends in ogenschouw te nemen. Impact-beleggen zien we daardoor ook vaker terug bij private debt.
Een relatief nieuwe ontwikkeling binnen private debt, is de stimulering van het behalen van bepaalde ESG-doelen en dit koppelen aan de voorwaarden van de lening. We zien nu fondsen met leningen waarbij de te betalen rente wordt gekoppeld aan het al dan niet behalen van specifieke ESG-doelstellingen. Een goed voorbeeld is het bereiken van een significante verlaging van de CO2-uitstoot of het bereiken van een hoger niveau van vrouwelijke vertegenwoordiging in de bedrijfsvoering.
Exponentiële groei
ESG-integratie binnen vastrentende beleggingen groeit exponentieel en dat vereist een nadere kijk op de verschillende benaderingen die door managers worden gehanteerd. Het eenvoudigweg kopiëren van een aandelenframework werkt niet gezien de diversiteit van deze beleggingscategorie. Wij willen benadrukken dat er binnen vastrentende waarden geen sprake is van een one-size-fits-all aanpak.
Beheerders van vastrentende waarden hebben een belangrijke rol op het vlak van duurzaam beleggen. Zij moeten zorgen voor een effectieve ESG-integratie, voor het verzamelen van meer en betere data en voor het inzichtelijk maken van de gerealiseerde impact.
Naarmate meer institutionele beleggers en beheerders zich richten op het adequaat verbeteren van de integratie van duurzaamheid in vastrentende portefeuilles, geloven wij dat de industrie voortgang zal boeken in de koppeling ESG-integratie en de financiële performance van obligaties. We zijn ervan overtuigd dat differentiatie tussen de benaderingen van beheerders op het vlak van duurzaamheid zal groeien en beheerders die niet evolueren achter zullen blijven.
Adrian Rijken, Dick Veldman (foto) en Marnix Koster zijn allen Investment Consultant bij Willis Towers Watson