Zeer vermogende particulieren (meer dan 25 miljoen euro vermogen) vertrouwen hun bankier doorgaans niet. Daarom kiezen ze voor meerdere banken om hun vermogen te beheren.
Op het eerste gezicht lijkt het logisch om de eieren in meerdere mandjes te stoppen, maar in de praktijk is vaak een gebrek aan in- en overzicht het resultaat. Dit brengt meer risico’s en hogere kosten met zich mee.
Tot dat inzicht kwam Hans Wilton van het ‘multi-family office’ Wilton Investment Services toen hij omstreeks 2004 de schoenendoos met contracten en documenten meekreeg van een gefortuneerde ondernemer.
Het gebrek aan overzicht en daardoor grip op het proces werd door deze man onderstreept met de opmerking dat ‘als ik dan eindelijk een inhoudelijke opmerking plaatste tijdens een gesprek, er altijd een reden naar voren kwam waarom het toch weer anders was. Ik kreeg mijn vingers er niet achter.’
Wilton, die het weekend nam om in Excel een geconsolideerd vermogensoverzicht te maken, liet zien waar de werkelijke pijnpunten lagen: de ondernemer had als klant bij vijf banken vijf uiteenlopende risicoprofielen en tariefstructuren geaccepteerd.
Bovendien bleek hij via fondsen, trackers en structured notes in 1900 verschillende aandelen te hebben belegd. Van een echte risicodiversificatie was geen sprake. Alle partijen deden immers nagenoeg hetzelfde. Dat was een eyeopener voor de ondernemer.
Geen hondenuitlaatservice
Voor Wilton, die lang als bankier in Nederland en België heeft gewerkt, was die weekendklus reden om in 2005 zijn family office op te zetten. ‘Lang had ik bij een family office gedacht aan een hondenuitlaatservice, of het inkopen van kaartjes voor exclusieve concerten voor de happy few, maar het was vooral ook een dienst om zeer vermogende families te helpen vermogen te structureren en zo inzicht, overzicht en rust te brengen.’
Volgens Wilton bloeien family offices, vooral als ze zich inzetten voor meerdere families. ‘President Roosevelt en popzanger Michael Jackson zijn allebei ten onder gegaan aan hun eigen lijfarts. Wij vinden het prettiger om voor meerdere families te werken’, aldus Wilton. ‘Van de verschillende casussen leer je en voorkom je een tunnelvisie. Als er onenigheid is, kun je je onafhankelijkheid behouden.’
Vaste fee per jaar
Wilton berekent zijn klanten een vaste fee per jaar in plaats van een percentage van het vermogen. ‘Daardoor heb ik geen belang bij de uiteindelijke beleggingskeuze.’
Bij banken is dat anders. ‘Die zijn vooral bezig met het vergaren van beheerd vermogen, daar verdienen ze aan. Bij ons speelt dat niet. Of het vermogen nu in stenen zit of in fondsen, is voor ons om het even. Wij zijn vooral bezig met de optimalisering van het familievermogen.’
Doordat banken de afgelopen twintig jaar hun assetmanagers veelal hebben afgestoten en producten en strategieën nu inkopen bij externe partijen, is volgens Wilton de kennis over beleggen sterk uitgehold. ‘Het ambacht is er vaak niet meer.’
Dit artikel is gepubliceerd in het Fondsnieuws-magazine van 15 oktober.