Wie net zoals ik regelmatig op X of LinkedIn zit, kent ze wel: die schreeuwerige posts met teksten als ‘If you are not using AI, you are left behind’ of ‘My boss thinks I’m an AI genius, but I’m not it’s because’ en dan volgt er een of andere Substack of website. Goedkoop reclame maken is dat. Maar de kans is groot dat de mensen achter die posts de productiviteitsimpuls van Artificial Intelligence overschatten.
Productivititeitsspurts zijn tijdelijk
Voordat deze column een eigen leven gaat leiden: ik geloof zeker in de toegevoegde waarde van Artificial Intelligence. Ik heb meerdere abonnementen waaronder ChatGPT Plus en die helpen me mijn werk sneller en efficiënter te doen. Maar dat is iets anders dan veronderstellen dat de bbp-groei de komende decennia met procentpunten omhoog kan door de integratie van AI.
Hieronder staat de groei van de Amerikaanse arbeidsproductiviteit – de hoeveelheid output geproduceerd met één eenheid arbeid – afgebeeld sinds 1950. Ik gebruik een driejaars voortschrijdend gemiddelde om niet te worden afgeleid door de grilligheid van de kwartaaldata.
Negatieve groei
Wat meteen opvalt is dat over de afgelopen drie jaar de arbeidsproductiviteit in de VS is gedaald! Dus al zou AI bijdragen aan een toename van de productiviteit, dan moet die van heel ver komen.
Iets vergelijkbaars zagen we tussen 1996 en 2000, toen de “beloofde” productiviteitsgroei gedragen door Internet ook tot aan de hemel rijkte. Maar hoewel de productiviteitsgroei toen enkele jaren bovengemiddeld was – vanaf een laag niveau dus – was deze niet structureel.
AI fixes this, right?
Productiviteitsgroei beweegt zich in lange golven en als ik een best-fit lijn door die golven teken dan loopt die lijn omlaag. Er is historisch gezien dus weinig aanleiding om op basis van recente technologische doorbraken zomaar een structureel hogere productiviteitsgroei te verwachten.
Schuldenkwestie
En dat brengt me bij een van mijn andere stokpaardjes, schuld. De meest effectieve manier om de, in steeds meer gevallen torenhoge schuldenratio’s omlaag te krijgen, is om óf keihard te bezuinigen (dan wel de belastingen te verhogen) óf heel hard te gaan groeien. Maar met een vergrijzende bevolking en een historisch lage productiviteitsgroei is dat laatste lastig te realiseren. Overigens geloof ik ook weinig van dat eerste.
En dus moet je zoeken naar andere manieren om de schuldenhoudbaarheid proberen te garanderen. Wat dacht je van lage rentes en hogere inflatie? Maar dat is voor een volgende keer.
Jeroen Blokland is oprichter van True Insights, een platform dat onafhankelijke research biedt om gediversifieerde multi-asset portefeuilles samen te stellen. Blokland was laatstelijk hoofd multi-assets bij Robeco. Zijn grafiek van de week verschijnt elke donderdag op Investment Officer.