‘Een artikel telt blijkbaar pas echt mee als het woord stagflatie er in wordt gefietst, maar het zegt weinig over de stand van de wereldeconomie.’ Dat schreef Lukas Daalder, beleggingsstrateeg bij BlackRock, in het FD. Niet iedereen in de industrie is het daar mee eens. ‘Het woord “stagflatieangst” in een krantenkop is niet louter een journalistieke truc. Het is een reële angst en kán voor correcties zorgen.’
Volgens Renco van Schie, CIO bij Valuedge, zijn er wel degelijk elementen aan het werk die wijzen op milde stagflatie, zijnde oplopende inflatie in combinatie met een bovengemiddelde, maar terugzakkende groei. ‘Als we de BBP-voorspellingen bekijken voor de VS en Europa zien we de eerste tekenen van stagflatie onmiskenbaar opdoemen’, zegt van Schie.
Hij vervolgt: ‘De markt onderschat de gevaren van stagflatie. Nederlandse asset managers zijn structureel positief. Een negatief verhaal schrikt klanten af en dat is commercieel niet handig. Maar schommelingen op de beurs zijn van alle jaren. Het is ongeloofwaardig om altijd positief te zijn. Vermogensbeheerders moeten klanten ook door mindere tijden loodsen. Dat is ons werk.’
De laatste CPI-rapporten laten volgens van Schie duidelijk zien dat de cyclische elementen van inflatie hard toenemen in Amerika. ‘Elke maand krijgen we meer bewijs dat de inflatie langer gaat duren. De man in de straat voelt dat al langer aan de stijgende prijzen. Het meest gevaarlijk is dat hogere prijzen zich gaan vastzetten in de hoofden van consumenten.’ In die situatie worden aankopen niet meer uitgesteld en dat versterkt vervolgens de inflatie weer.
Onderwogen in aandelen
Van Schie en zijn team verwachtten vanaf het begin van dit jaar al structureel hogere inflatie. Sinds het begin van dit jaar beschermt de vermogensbeheerder zich daartegen met grondstoffen, onroerend goed en exposure naar infrastructuur. Ook voegt van Schie extra waardeaandelen toe die profiteren van rentestijgingen zoals financials.
‘Onze aandelenpositie is met 34 procent – in het neutrale risicoprofiel - behoorlijk onderwogen. Wij verwachten dat beleggers gaan anticiperen op een verhoogde kans op stagflatie in de toekomst. Dat zal zich vertalen in lagere koersen. Grote groeibedrijven bijvoorbeeld prijzen nog geen lagere groei in en hebben ook nog geen last van de rentestijgingen, de FAANG-aandelen vinden wij daarom riskant.’
Ook was de correlatie tussen aandelen en obligaties negatief de afgelopen jaren. Dat zorgde altijd voor een tegengewicht in gespreide portefeuilles. De laatste tijd is die correlatie weer postief net als in de jaren ‘70, toen we ook een periode hadden van hogere inflatie. Daalt de S&P 500, dan dalen ook de Treasuries. Dat maakt diversificatie een stuk lastiger en het wordt dus ingewikkelder om te schuilen in staatsobligaties.
Geen journalistieke truc
Volgens Hans Betlem, CIO bij onafhankelijke vermogensbeheerder IBS Capital Allies, heeft het weinig zin om de economie van de jaren ‘70 – de periode waarin het woord stagflatieangst voor het eerst opdook - te vergelijken met de huidige wereldeconomie. ‘Olie was toen de trigger maar ook een veel belangrijkere input in de economie dan nu. De huidige aandelenindex wordt gedomineerd door bedrijven met een digitaal business en de inflatie loopt nu op omdat er tekorten zijn ontstaan.’
Hoewel Betlem terughoudend is met het voorspellen van het inflatie- en groeiscenario voor het komende jaar, is het plaatsen van het woord “stagflatieangst” in de kop van een artikel ‘niet louter een journalistiek trucje’, zoals Daalder van BlackRock schreef. Marktcorrecties kunnen volgens hem uit alle hoeken opdoemen. Een daling kan getriggerd worden door angst voor Tapering door de Amerikaanse Fed, hoogtevrees en dus ook stagflatieangst.
Anderzijds is het zo dat op het moment dat een beurs stijgt, beleggers en media het intellectueel stimulerend vinden om valkuilen te zoeken en mensen daarvoor te waarschuwen. Mensen zoeken nou eenmaal naar wat er fout kan gaan als het goed gaat. De kans dat je als aandelenbelegger gelijk krijgt met je voorspelling is echter bijzonder klein. Als je niet mentaal bent voorbereid op een correctie moet je niet teveel in aandelen beleggen, oordeelt Betlem.
‘Correcties zijn niet te timen, je moet ze beschouwen als de prijs die je betaalt om op de lange termijn je voordeel te doen met aandelen.’ Ook het hedgen van correcties is een kansloze exercitie aldus Betlem. ‘Het correct timen van een hedge lukt je als belegger misschien twee keer in je hele leven. Ondertussen betaal je iedere keer weer voor je hedge en dan moet je je serieus afvragen wat het netto voordeel daarvan is.’
Overwogen in aandelen
Betlem: ‘Als de rente nul is en de inflatie is positief dan zijn cash en obligaties geen slimme beleggingen als je ook nog belasting betaalt over je vermogen. Hoewel we binnen onze defensievere risicoprofielen veroordeeld zijn tot die assetclasses zitten we ook daar onderwogen in cash en obligaties.’
Ook in de aandelenselectie maakt IBS nog geen wisselingen, aldus Betlem. ‘Wij zitten in dertig hoogstaande aandelen die allemaal een sterke competitieve positie hebben. We willen bedrijven met weinig schuld op de balans, lees een goeie netto cash positie. Zij kunnen makkelijker overnames realiseren en investeren in de ontwikkeling van het bedrijf.‘
‘Het huidige economische scenario stuurt ons niet naar aanpassingen van de portefeuille. Zolang de genoemde kwaliteiten overeind blijven, hebben inflatie of afnemende economische groei weinig tot geen invloed op onze portefeuilleconstructie.’